strateji yapmışsınız ve tutmamış. hayat seçim artı nasiple şekillenir. sizinki de bu. yani atanamadığı için intihar eden gencecik öğretmenlerin olduğu yerde şu yaptığınız şımarıklık. üstelik seçim kıyağı ile atanmışken. sevgilinizle evlenir bi yerde buluşursunuz. sevgiliniz öncelik olsa risk alıp orayı yazardınız demek ki önceliğiniz atanmakmış ve olmuş. e yaniBen şükür 45 bin öğretmen atamasında atandım. Sıralamam kontenjanın tam ortasına denk geliyordu.Bana batı gelmez gelebler de zorunlu hizmet olmaz diyerek doğu ağırlıklı yazdım.Sonuçlar açıklandıktan sonra da batıda sevgilimin olduğu il dahil trakya vs düşük kapattığını gördüm. Sonradan düşündüm yazsam gelir miydi sıralamamı mı harcadım diye. Urfa siverek geldi bana. Benim Urfa’yı kazanmak nasibim olduğu için mi ben tercih dönemi böyle bir yol izlemiş olduk yoksa tamamen hata mı yapmış oldum. Kendime aşırı yükleniyorum ve üzüyorum. Araştırdığımda da göremedim pek bilgi.İnsanlar hep beni nasibin orasıymış diyerek teselli ediyor.Gerçekten böyle bir şey var mı?
Bu konularda gerçekten şüphem yok. Sonradan okulların puanlarını görünce kötü hissettim hepsi buOlan olmuş artık önünüze bakın.Oturup düşünürseniz kpss aldığınız puana kadar gider pismanliginiz.Siverek de kötü bir yer değil.Mesleginiz açısından o bölgede çalışmanız da gerekir.Sizi mesleki açıdan geliştirecek.Arkadas ortamı da batıya göre çok daha iyi oluyor.
Hayır herkes nasibin oradaymış ki o süreç öyle düşünmüşsün vs şeklinde konuştu bana ben de bana cevap verene o yüzden soruyorum zaten belliydi vesile mi olması gerekiyordu öyle düşünmem şeklinde. Din adamı değilim ben de bilmiyorum bu konuları detaylı bilgi almak için yazıyorum
Şaşırmadım sonrasında yüksek kapatır dediğim yerler düşük kapattı.Anormal şekilde. Ben istanbul yazsa mıydım diye düşünmüştüm o zamanlar sadece sonrasında öğrendim bunu. Ne güzel seviyorsunuz insanları yargılamayı
Bana gösterdiği tepkilerden sonra sevinebildim mi diye bana sorun. Onun daha işi gücü yok. Seçim kıyağıyla alakası yok geçen yılki kontenjan olsa yine oluyordu benim. Üzerime geliyor bu konuda ruhen çok yoruldum. En başta da şükür diyorum atandım sonunda. Sevinememem de ağrıma gittistrateji yapmışsınız ve tutmamış. hayat seçim artı nasiple şekillenir. sizinki de bu. yani atanamadığı için intihar eden gencecik öğretmenlerin olduğu yerde şu yaptığınız şımarıklık. üstelik seçim kıyağı ile atanmışken. sevgilinizle evlenir bi yerde buluşursunuz. sevgiliniz öncelik olsa risk alıp orayı yazardınız demek ki önceliğiniz atanmakmış ve olmuş. e yani
Okulların puanını görünce biz atanamayan öğretmenler de bir üzüldük,her sene doğunun en ücra köşesini yazarım gelmez ilk defa bu sene sınava girmedim,batı bile çok düşükle aldı bilemezdim tabi sınava girmemek benim tercihimdi ama atanamamak nasibim oldu biz ne yapalım,,bence şükredinBu konularda gerçekten şüphem yok. Sonradan okulların puanlarını görünce kötü hissettim hepsi bu
Siz yazmışsınız ve orası çıkmış işte. Ahlanıp vahlanmaya gerek yok. Atama bekleyen bir sürü öğretmen varken sizinki şımarıklıkBunu biraz detaylandırır mısınız rica etsem
Beni okuma yazma oranının düsük oldugu iller her zaman korkutmuştur. Urfa da bunlardan birisi.. olumlu acıdan bakın orada bir cok cocugun hayatına dokunabilirsiniz ve bu da motivasyon kaynağınız olabilir. Nasipten öte köy yokBen şükür 45 bin öğretmen atamasında atandım. Sıralamam kontenjanın tam ortasına denk geliyordu.Bana batı gelmez gelebler de zorunlu hizmet olmaz diyerek doğu ağırlıklı yazdım.Sonuçlar açıklandıktan sonra da batıda sevgilimin olduğu il dahil trakya vs düşük kapattığını gördüm. Sonradan düşündüm yazsam gelir miydi sıralamamı mı harcadım diye. Urfa siverek geldi bana. Benim Urfa’yı kazanmak nasibim olduğu için mi ben tercih dönemi böyle bir yol izlemiş olduk yoksa tamamen hata mı yapmış oldum. Kendime aşırı yükleniyorum ve üzüyorum. Araştırdığımda da göremedim pek bilgi.İnsanlar hep beni nasibin orasıymış diyerek teselli ediyor.Gerçekten böyle bir şey var mı?
İnşallah en kısa zamansa atanır görevinizi yaparsınız çektiğiniz tüm strese üzüntüye değer.Okulların puanını görünce biz atanamayan öğretmenler de bir üzüldük,her sene doğunun en ücra köşesini yazarım gelmez ilk defa bu sene sınava girmedim,batı bile çok düşükle aldı bilemezdim tabi sınava girmemek benim tercihimdi ama atanamamak nasibim oldu biz ne yapalım,,bence şükredin
önce siz. ben atandıktan sonra birbirini yarı yolda bırakan ne insanlar gördüm 15 yıllık öğretmenlik geçmişimde. siz işinize gücünüze odaklanın. olan olmuş. üzülmeniz saçma ki ben çalışmadım ama doğuda çalışıp da ayrılırken ve sonrasında orayı özlemeyen çok az öğretmen gördümBana gösterdiği tepkilerden sonra sevinebildim mi diye bana sorun. Onun daha işi gücü yok. Seçim kıyağıyla alakası yok geçen yılki kontenjan olsa yine oluyordu benim. Üzerime geliyor bu konuda ruhen çok yoruldum. En başta da şükür diyorum atandım sonunda. Sevinememem de ağrıma gitti
Özeti bu içten içe ben bundan korkuyorum. Çünkü suçu bana atacak sen gittin sen sebep oldun. Şimdi herkes bakıyorum linçliyor. Masa başında ağlaya ağlaya çalıştım iki yıldır eve kapanıp. En garanti yerleri yazmaya çalıştım kendimce. Sonra sevinemedim sanki suç işlemişim ben bitmesine sebep olacak psikolojisine girdim. Her şeyi düşündüm cidden nasipte var diye mi acaba gideceğim, bitmesi gereken bir ilişki mi vs. Bu kadar linçleneceğimi gerçekten düşünmedim. Bu şımarıklık değil kaygısını duyduğum şeyler var. Yoksa kimse ben şuraya buraya atandım napçam diye düşünmez. Benim atandığım yerle ilgili kaygım yok hatta sabahın 5inde uyanıp gideceğim okula buna da kaygı duymuyorum. Ben atandığım için bişeyleri kaybededilecek olmama olabilecekken olabileceğini düşünmeme üzülüyorum.umarım linçleyenler de görür de bi nebze ne hissettiğimi anlarönce siz. ben atandıktan sonra birbirini yarı yolda bırakan ne insanlar gördüm 15 yıllık öğretmenlik geçmişimde. siz işinize gücünüze odaklanın. olan olmuş. üzülmeniz saçma li ben çalışmadım ama doğuda çalışıp da ayrılırken ve sonrasında orayı özlemeyen çok az öğretmen gördün
tamam da konuyu tercih dönemi yazsanız herkes size ve kaygınıza hak verir şu an saçmaÖzeti bu içten içe ben bundan korkuyorum. Çünkü suçu bana atacak sen gittin sen sebep oldun. Şimdi herkes bakıyorum linçliyor. Masa başında ağlaya ağlaya çalıştım iki yıldır eve kapanıp. En garanti yerleri yazmaya çalıştım kendimce. Sonra sevinemedim sanki suç işlemişim ben bitmesine sebep olacak psikolojisine girdim. Her şeyi düşündüm cidden nasipte var diye mi acaba gideceğim, bitmesi gereken bir ilişki mi vs. Bu kadar linçleneceğimi gerçekten düşünmedim. Bu şımarıklık değil kaygısını duyduğum şeyler var. Yoksa kimse ben şuraya buraya atandım napçam diye düşünmez. Benim atandığım yerle ilgili kaygım yok hatta sabahın 5inde uyanıp gideceğim okula buna da kaygı duymuyorum. Ben atandığım için bişeyleri kaybededilecek olmama olabilecekken olabileceğini düşünmeme üzülüyorum.umarım linçleyenler de görür de bi nebze ne hissettiğimi anlar
Yazabilecek vaktim bile yoktu işe gidiyordum geliyordum gece yarılarına kadar tercihlerle uğraşıyordum. Yardım da etmedi zaten. Kendi başıma o kısıtlı zamanda ne bakabildiysemtamam da konuyu tercih dönemi yazsanız herkes size ve kaygınıza hak verir şu an saçma
2011 yılında atanırken son 6 tercihime van merkez ve van erciş yazmıştımBen şükür 45 bin öğretmen atamasında atandım. Sıralamam kontenjanın tam ortasına denk geliyordu.Bana batı gelmez gelebler de zorunlu hizmet olmaz diyerek doğu ağırlıklı yazdım.Sonuçlar açıklandıktan sonra da batıda sevgilimin olduğu il dahil trakya vs düşük kapattığını gördüm. Sonradan düşündüm yazsam gelir miydi sıralamamı mı harcadım diye. Urfa siverek geldi bana. Benim Urfa’yı kazanmak nasibim olduğu için mi ben tercih dönemi böyle bir yol izlemiş olduk yoksa tamamen hata mı yapmış oldum. Kendime aşırı yükleniyorum ve üzüyorum. Araştırdığımda da göremedim pek bilgi.İnsanlar hep beni nasibin orasıymış diyerek teselli ediyor.Gerçekten böyle bir şey var mı?
Ben de öyle düşünmek istiyorum2011 yılında atanırken son 6 tercihime van merkez ve van erciş yazmıştım
O kadar az fark puanla Gelmemişti ki çok üzüldüm kafaya çok taktım ve her yere giderim tercihimden diyarbakıra atandım. 2 ay sonra vanda deprem oldu ve 60 küsur öğretmen vefat etti, vefat edenlerin bir kısmı benim tercih ettiğim ilçelerdeki öğretmenlerdi ve genelde aynı binalarda oturuyorlardı.o zaman da şükür ki deprem yaşamadım iyi ki atanmamışım demiştim. O yüzden her şeyde bir hayır vardır
Özeti bu içten içe ben bundan korkuyorum. Çünkü suçu bana atacak sen gittin sen sebep oldun. Şimdi herkes bakıyorum linçliyor. Masa başında ağlaya ağlaya çalıştım iki yıldır eve kapanıp. En garanti yerleri yazmaya çalıştım kendimce. Sonra sevinemedim sanki suç işlemişim ben bitmesine sebep olacak psikolojisine girdim. Her şeyi düşündüm cidden nasipte var diye mi acaba gideceğim, bitmesi gereken bir ilişki mi vs. Bu kadar linçleneceğimi gerçekten düşünmedim. Bu şımarıklık değil kaygısını duyduğum şeyler var. Yoksa kimse ben şuraya buraya atandım napçam diye düşünmez. Benim atandığım yerle ilgili kaygım yok hatta sabahın 5inde uyanıp gideceğim okula buna da kaygı duymuyorum. Ben atandığım için bişeyleri kaybededilecek olmama olabilecekken olabileceğini düşünmeme üzülüyorum.umarım linçleyenler de görür de bi nebze ne hissettiğimi anlar
Siz ne diyorsunuz ya işini sevmeyen mi var burda saçma saçma imalar o kadar empati yoksunu musun senİstifa edin o zaman; eksik kadro için yeniden atama yapılıyorsa, oraya da severek ve gülerek işini yapacak biri gitsin.
Özeti bu içten içe ben bundan korkuyorum. Çünkü suçu bana atacak sen gittin sen sebep oldun. Şimdi herkes bakıyorum linçliyor. Masa başında ağlaya ağlaya çalıştım iki yıldır eve kapanıp. En garanti yerleri yazmaya çalıştım kendimce. Sonra sevinemedim sanki suç işlemişim ben bitmesine sebep olacak psikolojisine girdim. Her şeyi düşündüm cidden nasipte var diye mi acaba gideceğim, bitmesi gereken bir ilişki mi vs. Bu kadar linçleneceğimi gerçekten düşünmedim. Bu şımarıklık değil kaygısını duyduğum şeyler var. Yoksa kimse ben şuraya buraya atandım napçam diye düşünmez. Benim atandığım yerle ilgili kaygım yok hatta sabahın 5inde uyanıp gideceğim okula buna da kaygı duymuyorum. Ben atandığım için bişeyleri kaybededilecek olmama olabilecekken olabileceğini düşünmeme üzülüyorum.umarım linçleyenler de görür de bi nebze ne hissettiğimi anlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?