- Konu Sahibi madeofhonor
-
- #1
cnmmmm ne mutlu sana meleğine kardeş geliyooo
darısı başımıza işlhh allahım bzede bu mutlu günü yaşatsın işlhh çok mutlu oldum adına sağlıkla al bebeğini kucağına işlhhh:))
gözyaşlarımı tutamadım okurken hala yanağımdan süzülüyor gözyaşlarım... Allahım sağlıkla bebişini kucağına almayı nasip etsin.... en kısa zamanda bize de nasıp etsin inşallah... çok istiyorum benimde bir meleğim olsun....
cagancım olucak inşallah ama vakti var unutma rabbim en güzel zamanda gönderecek çünkü bizler en sevdiği kullarıyız,dua et olurmu?sakın kendini bırakma inan sadece...allahım güzellikleri göndersin hepimize inşallah
35.haftada Ekin'imi kaybetmiştim..Kalbi durdu minik kızımın karnımda,gideli sekiz ay olacak nerdeyse,eşyaları bembeyaz battaniyeyle kaplı,sanki bi gelin gibi açılmayı bekleyen...Ekin gitti ama bana ve babasına kardeşini gönderdi aferim minik kızıma annesini bekletmedi...Sezaryanla alınmıştı kızım ve ben en az altı ay beklemek zorundaydım,benim gibi olan melek anneleriyle tanıştım bu sırada,hepsi toparlanmamda öyle büyük rol oynadılar kii,insan görmediği insanlar için nasıl dua ediyor,nasıl seviniyor öğrendim onlarla...Korunmayı bıraktım ve çok şükür hamile kaldım..Şuan 6 haftalık hamileyim ve hamile kalmadan önce en merak ettiğim bir melek annesinin hamileyken neler hissettiğiydi...Korku..Türkçe karşılığı bu aslında,ilk kez bu duyguyu yaşayanlar gibi değilsiniz,mutlusunuz ama buruk bi mutluluk...sevinemiyosunuz bile...aklınızda malesef o soru oluyor,ama ben olumlu düşünmeye çalışıyorum...Minik erkekim(ki bana erkek olacakmış gibi geliyo)annesine ben burdayım diyor...Kusmaya başladım ve her kustuğumda allahım benimle çok şükür diye dua ediyorum,ona sesleniyorum biliyorum ordasın bebeğim bende burdayım diye...kasık ağrılarım var o zamanda bebeğime şarkı söylüyorum''SIKI TUTUN ANNEYE BEBİŞİMMMMM''diye..ilk altı hafta bu kadar kızlar devamı gelicek,tek isteğim bebeğim kucağımda çok şükür kızlar yazabilmek,saçımda kırmızı kurdeleyle fotoğraflarımı koyabilmek...HAYYDİ BİSMİLLAAAAAAAAAAH
Ben ikizlerimi 27. haftada kaybettim ve 4 ay geçmesine rağmen hala kendime gelebilmiş değilim.Yaşamayanın bilemeyeceği bir acı bu.
Allah size de sabır versin.35. hafta çok ileri bir hamilelik.Sebebi belli oldu mu?
Bahsettiğiniz 'korku' unsuru benim de içimde.Bir oğlum var.Onda hamileliğim o kadar rahat ve sorunsuz geçti ki.Doktora sadece rutin kontroller için gittik ve 40. haftada doğdu.
Oğlumda hamileliğim bu kadar rahat geçince ben sandım ki kızlarımda da böyle olacak.Beni bırakmayacaklarına emindim.4. ayımda 1 ay süren kanamam oldu.Doktor rapor vermek istedi ben kabul etmedim,işe gittim.Birşey olmayacağına dair böylesine saçma bir güvenim vardı anlayacağınız.Şimdi olsa 1 dakika kalkmam yataktan.
4 ay doldu.Ben hamileliğimde aldığım kiloları veremedim hatta üstüne oldukça fazla kilo aldım.Bir zayıflasam da girişimlerde bulunsam diyorum.Diğer taraftan ödüm patlıyor ya yine bir kayıp yaşarsam diye.40 hafta nasıl geçer diye düşünüyorum.Sürekli diken üzerinde olacağım.
Sanırım bu korku hepimizde olacak, allah bebeğini sana bağışlasın. bende çok istiyorum yeniden hamile kalmayı ama 3 aydır deniyoruz olmuyor. Ben ilk reglimi gördükten sonra düşünmeye başladım tekrar, hamile kalamadıkça, bu sefer daha çok üzülüyorum. Rabbim hepimize tekrar bebekler nasip eder, darısı başımıza canım. Seni takip edeceğiz canım, inşallah hamileliğin sorunsuz ve güzel geçer. Korunmayı bıraktığın ilk aymı hamile kaldın.Bizede dua et.35.haftada Ekin'imi kaybetmiştim..Kalbi durdu minik kızımın karnımda,gideli sekiz ay olacak nerdeyse,eşyaları bembeyaz battaniyeyle kaplı,sanki bi gelin gibi açılmayı bekleyen...Ekin gitti ama bana ve babasına kardeşini gönderdi aferim minik kızıma annesini bekletmedi...Sezaryanla alınmıştı kızım ve ben en az altı ay beklemek zorundaydım,benim gibi olan melek anneleriyle tanıştım bu sırada,hepsi toparlanmamda öyle büyük rol oynadılar kii,insan görmediği insanlar için nasıl dua ediyor,nasıl seviniyor öğrendim onlarla...Korunmayı bıraktım ve çok şükür hamile kaldım..Şuan 6 haftalık hamileyim ve hamile kalmadan önce en merak ettiğim bir melek annesinin hamileyken neler hissettiğiydi...Korku..Türkçe karşılığı bu aslında,ilk kez bu duyguyu yaşayanlar gibi değilsiniz,mutlusunuz ama buruk bi mutluluk...sevinemiyosunuz bile...aklınızda malesef o soru oluyor,ama ben olumlu düşünmeye çalışıyorum...Minik erkekim(ki bana erkek olacakmış gibi geliyo)annesine ben burdayım diyor...Kusmaya başladım ve her kustuğumda allahım benimle çok şükür diye dua ediyorum,ona sesleniyorum biliyorum ordasın bebeğim bende burdayım diye...kasık ağrılarım var o zamanda bebeğime şarkı söylüyorum''SIKI TUTUN ANNEYE BEBİŞİMMMMM''diye..ilk altı hafta bu kadar kızlar devamı gelicek,tek isteğim bebeğim kucağımda çok şükür kızlar yazabilmek,saçımda kırmızı kurdeleyle fotoğraflarımı koyabilmek...HAYYDİ BİSMİLLAAAAAAAAAAH
Sanırım bu korku hepimizde olacak, allah bebeğini sana bağışlasın. bende çok istiyorum yeniden hamile kalmayı ama 3 aydır deniyoruz olmuyor. Ben ilk reglimi gördükten sonra düşünmeye başladım tekrar, hamile kalamadıkça, bu sefer daha çok üzülüyorum. Rabbim hepimize tekrar bebekler nasip eder, darısı başımıza canım. Seni takip edeceğiz canım, inşallah hamileliğin sorunsuz ve güzel geçer. Korunmayı bıraktığın ilk aymı hamile kaldın.Bizede dua et.
canım geçmiş olsun dicem ama geçmiş zaten çok şükür... Seni çok iyi anlıorum ben de korunmayı bıraktığım an bebeğim bizi bekletmeden geldi.. Ama sonra çok erken düşük yaptığımı öğrendim ve aradan gecen 1 ay dan sonra da hala hamile olduğumu ama dış gebelik olduğunu öğrendim.. Yani bebeklerim 2 taneymiş ve biri tüpte kalmış ve çok büyümüş sezeryan oldum bebeğimi ve tüpümü kaybettim.. 3 aylık korunma süresinden sonra bebeğim benimle.. Ama ilk haftalar keseyi görücemmi die ödüm patladı ve bebeğim 5 haftalıkken kesemizi gördük şimdi haftaya kalp atışlarını görmeye gidicem ve içimde hep o tanıdık korku.. Dediğin gibi sevinemiorum bile sadece ona bişi olmasın die hep dua ediorum.. Ve bundan sonra senin bebeğin için de dualarım.. Allahım çok büyük sınavıımızı vermişizdir işalla ve bu da ödülümüzdür..
zerdalcım sende biliyosunki ne kadar stress yaparsak o kadar nazlanıyo bu sıpalar,o yüzden sakın bebişi düşünme o doğru zamanda gelmeyi bekliyo annesi,aşkla seviş:):82:
35.haftada Ekin'imi kaybetmiştim..Kalbi durdu minik kızımın karnımda,gideli sekiz ay olacak nerdeyse,eşyaları bembeyaz battaniyeyle kaplı,sanki bi gelin gibi açılmayı bekleyen...Ekin gitti ama bana ve babasına kardeşini gönderdi aferim minik kızıma annesini bekletmedi...Sezaryanla alınmıştı kızım ve ben en az altı ay beklemek zorundaydım,benim gibi olan melek anneleriyle tanıştım bu sırada,hepsi toparlanmamda öyle büyük rol oynadılar kii,insan görmediği insanlar için nasıl dua ediyor,nasıl seviniyor öğrendim onlarla...Korunmayı bıraktım ve çok şükür hamile kaldım..Şuan 6 haftalık hamileyim ve hamile kalmadan önce en merak ettiğim bir melek annesinin hamileyken neler hissettiğiydi...Korku..Türkçe karşılığı bu aslında,ilk kez bu duyguyu yaşayanlar gibi değilsiniz,mutlusunuz ama buruk bi mutluluk...sevinemiyosunuz bile...aklınızda malesef o soru oluyor,ama ben olumlu düşünmeye çalışıyorum...Minik erkekim(ki bana erkek olacakmış gibi geliyo)annesine ben burdayım diyor...Kusmaya başladım ve her kustuğumda allahım benimle çok şükür diye dua ediyorum,ona sesleniyorum biliyorum ordasın bebeğim bende burdayım diye...kasık ağrılarım var o zamanda bebeğime şarkı söylüyorum''SIKI TUTUN ANNEYE BEBİŞİMMMMM''diye..ilk altı hafta bu kadar kızlar devamı gelicek,tek isteğim bebeğim kucağımda çok şükür kızlar yazabilmek,saçımda kırmızı kurdeleyle fotoğraflarımı koyabilmek...HAYYDİ BİSMİLLAAAAAAAAAAH
o kadar güzel ifade etmişsinki duygularını, hissettiklerimin aynısını yazmışsın resmen.. kayıplardan sonra hissedilenler pek değişmiyo demek ki, ilk hamileliğimde hissettiğim o muhteşem heyecanı ya da kaybettiğimde tarifi mümkün olmayan o acıyı tekrar hissedemedim zaten hep kaybettim bebeklerimi..
senin adına çok sevindimmm, bu sefer bebeğini sağlıklı sıhhatli kucağına alcaksın inşallahhh...
allah nazarlardan korusunnnn sizi
canım gözün aydın ...yeni bebeklerinizi inşallah sağlıcakla büyütüp kucağınıza alırsınız inşallah...
bende oğlumdan ayrılalı 47 gün oldu..20 haftalıktı ..taki son kontrole kadar o kadar rahattım ki sanki bebeğim hep beninmle olacaktı ...çok takıntı olmasın diye normal hayatımdan pek bi değişik yaşamadım 20 haftayı..ne aşerdim..ne ekstra bişi yedim..şimdi kendime o kadar kızııyorum kii..
ama nerden bilebilirdim ... hevesle , umutla, heyecanla ve hayallerle beklediğim oğlumun karnımda çektiği sıkıntıları farkedemedim..şimdi olsa neler yapardım ona şarkılar söyle masallar anlatır...gece gündüz şevkatle okşardım karnımda...
bir daha hamile kalırsam o korkular bendede olacak..40 hafta 40 asır gibi geçecek..oğlum,umudum gitti benden hiç bi şekilde unutulmayacak bu acı..
yeniden minik bi kıpırtım olsun göbüşümde ve ben oğlumda yaptığım hatalarımın karşılığını telafi edebileyim kardeşinde...daha çok var yenisini denememize hayırlısı diyorum..kendim için ve hepimiz için....
35.haftada Ekin'imi kaybetmiştim..Kalbi durdu minik kızımın karnımda,gideli sekiz ay olacak nerdeyse,eşyaları bembeyaz battaniyeyle kaplı,sanki bi gelin gibi açılmayı bekleyen...Ekin gitti ama bana ve babasına kardeşini gönderdi aferim minik kızıma annesini bekletmedi...Sezaryanla alınmıştı kızım ve ben en az altı ay beklemek zorundaydım,benim gibi olan melek anneleriyle tanıştım bu sırada,hepsi toparlanmamda öyle büyük rol oynadılar kii,insan görmediği insanlar için nasıl dua ediyor,nasıl seviniyor öğrendim onlarla...Korunmayı bıraktım ve çok şükür hamile kaldım..Şuan 6 haftalık hamileyim ve hamile kalmadan önce en merak ettiğim bir melek annesinin hamileyken neler hissettiğiydi...Korku..Türkçe karşılığı bu aslında,ilk kez bu duyguyu yaşayanlar gibi değilsiniz,mutlusunuz ama buruk bi mutluluk...sevinemiyosunuz bile...aklınızda malesef o soru oluyor,ama ben olumlu düşünmeye çalışıyorum...Minik erkekim(ki bana erkek olacakmış gibi geliyo)annesine ben burdayım diyor...Kusmaya başladım ve her kustuğumda allahım benimle çok şükür diye dua ediyorum,ona sesleniyorum biliyorum ordasın bebeğim bende burdayım diye...kasık ağrılarım var o zamanda bebeğime şarkı söylüyorum''SIKI TUTUN ANNEYE BEBİŞİMMMMM''diye..ilk altı hafta bu kadar kızlar devamı gelicek,tek isteğim bebeğim kucağımda çok şükür kızlar yazabilmek,saçımda kırmızı kurdeleyle fotoğraflarımı koyabilmek...HAYYDİ BİSMİLLAAAAAAAAAAH
Başak canım sende büyük acılar gördün ama umudunu yinede kaybetme diyorum, hep yazayım sana diyorum ama şimdi kısmet oldu. Bi arkdaşımda 3 tane bebeğini kaybetti, sonra hamile kaldığıda ankaradaki bir prof kontrolünde 4 üncü hamileliğini sürdürdü, çok şükür bu bebişine bişey olmadı, beraber hamileydik hatta, şimdi arkadaşım oğluşunu aldı kucağına, çok acı çok sıkıntı yaşadı ama her gecenin bir sabahı vardır elbet, allah senin hakkında en hayırlısını versin, İnşallah kendini hazır hissettiğinde tekrar düşün canım. Allahtan umut hiç bizaman kesilmez. Bende 1 kere yaşadım, hatırlamak dahi istemiyorum, gözlerimin dolması ve ağlamam için o günü hatırlamam yeter, bazen acaba tekrar böyle bişey yaşarmıyım korkusuda var, ama bu bebeği çokta istiyorum tekrar, ben hamile kalmakta zorlanıyorum öyle bi durumumda var. Şimdi hamile kaldığımda sevinecekmiyim, korkacakmıyım, onuda bilmiyorum, tek düşüncem sağlıklı sıhatli bebeğimin göbeğime konması. Ben meryem süresi okuyorum canım. Geçenlerde bi hoca tavsiye etti, sende istersen ara ara oku canım. Spermsiz Hz.meryemin karnına bu bebeği yerleştiren allah nelere kadirdir dedi. Bu yazdıklarım senle ilgili düşüncelerim canım. İnşallah yanlış bişey söylememişimdir. Seni arada oğlakın topinkinden takip ediyordum. 3 üncüyü kaybetmene çok üzüldüm. Ama iyi ol, herşey güzel olacak ve mutlu sonu inşallah yakalayacaksın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?