Bir merak bende ki...

Eger benim kayinvalidem bana gereksiz yere küfür etmeseydi, hakaret edip terbiyesiz kelimeler kullanmasaydi, 5 aylik evlliligimde ilk 4 ayin her gününü huzurumuzu kacirmakla gecirmeseydi, emin olun kayinvalidemi el üstünde tutardim..
Nisanlilik dönemimizde istedigin gelinligi alicam sana dediginde inanmistim, gelinlikcide ise resmen bütün saticilarla yüz göz olmustu, bana "hayatimda gördügüm en cirkin gelinlik bu" diye laflar etti. O kadar yerin dibine girmistim ki kosarak cikmistim o magazadan, saticilar "allah kolaylik versin ablacim" diye dualar etmislerdi.. Görümcemde kalasi degil, begene begene bunu mu begendin diye laf soktu, gereksiz aglayarak magazayi terk etti fln.
Dügünden 2 hafta babami arayip küfür etti, benim hakkimda "kizini bedavaya veriosun bi beyaz carsafi bile yok" dedi, benle esimin ayrilmasina sebep oldu. Herkesin cabasiyla affettim esimi ve annesini, ama dügün aksami imam nikahi olmicak diye olay cikardi, ve o günden itibaren ne annemle babamla kardeslerimle konusuyor, ne de dogru düzgün benimle..

Simdi söyleyin bana, bu kadini bas tacimi yapayim? :) Esime asigim, cok seviyorum, ama ne zaman kayinvalidemlere gidicek olsak karnim agrimaya basliyor, nefret ediyorum cünkü..

bas taci yapmayi hak etmiyolar bole insanlar. birde bole alişveiş yaparken yorum yapiyolarya sinir olyorum benimde kiyafetime laf soylerler kiyafet aldim eşim gidince annemle gotur daralttir dedi bende tamm dedim giydim evde yok bunu darltma millet sana bakmasin falan filan ya elbise bana buyk bir beden sıfr eşim istedigi için almiştim neyse sinir oldum goturdum terzi bu sana buyk dedi zaten zayfim adam yaparim dedi onlar istediya sole olsun diye ama kotu olrsa karişmam dedi aldim hiç begenmedim giymedm de evime dondum aldim elbseyi soktum dikişlerini eşimin yaninda karişmasin kimse bana dedim ben karişmiyrum banada karişmasinar dedim istemiyorum olmadi bak hiç kalmadi içimde heves dedim sonra pişmanoldum eşim o elbiseyi yaksaydin keske dedi ole dedğim için ama içimde kalmasinida istemedim gelinliğimdede gelinliğin ustune cepken olsn dedi ben eşime demiştim senin memlekette giyerim ama bizim orda giymem diye bana bi cepkendiktiler yamuk her tarafi ve buyuk ne kadar sinir omustm dzeltinceye kadar cok ugrastik bole yaparak ellerine ne geciyo anlamiyorum ama gun gelir devran doner yaptiklarinin elbet cezasini cekerler yazik ya insanlari mutlu etmek varken neden bole yaparlar anlamiyorm
 
bir arada yaşamayı kabul edip evlenen kızlarımız da hata yok mu.erkek evini geçindiremeyeceği için bir arada oturmak istiyorda kızlarımız niye kabul ediyor bende onu anlamıyorum.kendine güvenemeyen erkeklerle evlenip ondan sonra yok bize şunu yapmadılar,yok destek çıkmadılar yok beraber geçinemiyoruz diyorlar.bu bile bile lades değil mi.kızlarımız akıllı olup kendine güvenmeyen erkeklerle evlenmeyecekler:50:

Çoooook haklısınız size sonuna kadar katılıyorum:46::46::46::46::46::42:
 
Yorumları tahmin etmek zor değil. :27:
Bir çifte standart söz konusu ve bu doğru değil.
Tam olarak anlatmak istediğimde buydu işte.
Ev bizim evimiz oluyor ailemiz geldiğinde istediği kadar kalır ama adam sesini çıkaramaz.
Kocamızın ailesi gelince gelin olarak kapı çarpıp surat yapma hakkına sahipiz. ( Böyle bir konu tarzıda vardı)
Kendi tarafımız olunca kimse demedi arana mesafe koy , surat as cart curt diye
Şu durumda eşimiz surat yapmış olsa vay haline :52:

Kız aileleri, erkek aileleri gibi eşlerimizi üzmüyor bunaltmıyor,laf sokmuyor üzmüyorlar.
Dolayısıyla erkekler kız ailelerinden yana genelde problem duymuyorlar.
Çünkü aynı muameleyi görmüyorlar.
Benim ailem, ne annem ne babam eşime nişanlılık dönemide dahil hiçbir zaman en ufak laf söylememişlerdir.
Hiçbir zaman beklenti duymamış gereksiz yere eşimin üstünde baskı kurmamışlardır.Hep saygı göstermişlerdir eşime.
Dolayısıyla eşim aileme sevgi duyar.
Kayınpederim devamlı haftasonları bizde kalsa bende ,diger gelinlerde elbetteki rahatsız olur çünkü sonuçta bir erkektir.
Ne olursa olsun bir kadın evinde eşinin babası,erkek kardeşi de olsa rahat edemiyor,bu bir gerçek,rahat oturamıyorsun bile.
Bi nebze gelinin babası olunca idare edilebilir,ama oda bir yere kadardır. Zaten o konuyu açan arkadaşta kendi babası oldugu halde bile eminimki bundan rahatsızdı ki burda konu bile açtı.
Kendi ailemde olsa eşimin aileside olsa devamlı bizde kalsa aynı şekilde rahatsızlık duyardım, gerek kendi adıma gerek eşim adına,hele de yeni evliyken.
ben evimde rahat etmek istiyorsam eşimde rahat etmelidir.
Kalmaları sorun değil,ama bunun sıklıkla yapılmasından bahsediyorum.
Evlenince neolursa olsun eşinin babası da olsa, kendi babanda olsa senin evinde devamlı kalmaya başladıysa ister istemez rahat edemeyecektir insan.
Erkek içinde kadın içinde durum aynıdır.
Benim ailem rahatsızlık vermemek için kalmak istemez ayrı şehirlerdeyiz ailemle,ona rağmen rahatsız ederiz diye düşünürler.
Ama bunu erkek ailesi nedense kabul etmek istemez.Hemen saygısızlık olarak algılarlar.Ne rahatsız mı etmişiz diye düşünürler? Olabilir mi hiç öyle şey?örnek veriyorum, kayınvalidem daha nişanlıyken bile bizde yatacağı yastığını almaktan geri kalmamıştır.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
benim babam da yalnız ama daha birkez gelip kalmamıştır.o erkek haliyle tek başına durabiliyor ama kayınvalidemlerin durmadan canı sıkılır yalnız olmadıkları halde,geldilermi kalmak için yaptıklarını düşünüyorum uyuklayarak otururlar saatlerce inatla gitmezler hadi gidelim geç oldu diye ben de asla demem kalın..zaten yarım saatlik mesafe var aramızda ne gerek var ki:19::19:kızların aileleri çok daha anlayışlı oluyor bence tabi istisnalar vardır bu konuda da ama büyük ölçüde böyle..
 
Benim için olay kayınvalide,görümce,elti vs. değil.:40:
Yani ismi,cismi ne olursa olsun kalbimi kıran,bana saygısızlık yapan,hayatıma karışan hiç kimseyi sevmiyorum.
Kendi anam babam bana benim hayatım hakkında yorum yapmazken bir başkasına ne oluyormuş?:19:
Kocanın ailesidir,hatrı vardır,aman büyük onlar,aman olay uzamasın,aman ben küçüğüm,aman abartma diye diye tepeme çıktıklarında üstüne de nankörlükle karşılaşınca bardak taşıyor.:45:
İnsanlar birbirini sevmek zorunda değiller,birbirileriyle anlaşmak zorunda değiller,ancak saygı duymak ve yakın derecedeki ilişkilerde kıymet vermeye mecburlar. Yoksa karşınızdakini kaybedersiniz. Hem de kim olursa olsun!!!:15:

Gene harika bir yorum daha . :46:
Kesinlikle katılıyorum.
 
merhaba
kayınvalidemle ilgili konu açmıştım kendisi öz annemden ileri gelir. öyle ki en büyük korkum rabbim esirgesin ona birşey olmasıdır. görümcemlerden de asla birşey görmedim rabbim şahittir ufak tefek şeyler belki yaşanmıştır ama geçti. yapım gereği büyütmem ben önemsemem. ilk prensibim insanlardan beklentide bulunmamaktır. beklentiler daima yaralar. bir de empati yaparım daima. hamdolsun eşimin ailesinden yana sorunum yok ama gelin görün ki ben eşimden çekiyorum:( bir yerden veriyor ,işte allah. sınav yani. hepimiz bir şekilde sınava tabiiyiz. ne diyelim bunada şükür rabbim beterinden saklasın bizleri amin...
 
Kız aileleri, erkek aileleri gibi eşlerimizi üzmüyor bunaltmıyor,laf sokmuyor üzmüyorlar.
Dolayısıyla erkekler kız ailelerinden yana genelde problem duymuyorlar.
Çünkü aynı muameleyi görmüyorlar.
Benim ailem, ne annem ne babam eşime nişanlılık dönemide dahil hiçbir zaman en ufak laf söylememişlerdir.
Hiçbir zaman beklenti duymamış gereksiz yere eşimin üstünde baskı kurmamışlardır.Hep saygı göstermişlerdir eşime.
hep bole olyo erkek tarafi kiz tarafi kadar anlaşiyla yaklasmiyo izin zamnlarinda bile gelceniz demi buraya derler mecbur tutarlar ama bizim ailelerimiz yapmaz kizimiz yaninda onunla iyi gecinsin yeterki huzurlari yerinde olsun der benim kayinvalidemde kayinpederimde yasiyo kayvalidem ölse o asla biyere siğmaz anlaşamayiz cok değişik biri sagi solu belli değil sakami yapiyo gerckemi anlamassin rahat edemem bende
 
Gelin-Kayınvalide polemiğinde bir günah keçisi aramanın yanlış olduğunu düşünüyorum. Herkes bambaşka hayatları yaşıyor, bambaşka kültürlerden geliyor, bambaşka doğru-yanlışlarla yetişiyor. Ve bir gün şimdi siz gelin-kayınvalide olarak yakın olmak durumundasınız birbirinizi sevin, saygı duyun , iyi geçinin deniyor. Yetişkin iki bireyde kendi doğrularını birbirine dayatmaya çalışıyorlar ve bu bir güç savaşı, benliğini kabul ettirme dürtüsüne dönüşüveriyor.Tartışmaların yaşanmaması mümkün mü? (tek ihtimalde mümkün karşılıklı saygı, nerde duracağını bilme noktasında). Hatalar yapılıyor, sınırlar ihlal oluyor. Ama gelin kendi fikirini söyleyince "saygısız" kayınvalide söyleyince" büyük" oluveriyor. Bu sosyolojik bir yara... İşte olay bu noktada elbette kopar...Ben de belki gelin olarak hatalar yaptım, belki kayınvalidemin senaryosuyla "saygısız" davrandım çünkü onun hayatından farklı bir hayat yaşadım, dayatılanları reddettim. Ailem bana bu hayatı yaşayacaksın demezken, diyemezken yıllar sonra hayatıma girmiş bir bayan nasıl kendinde bu hakkı buldu anlam veremedim, aklım ermedi. Ya da benim annem bazı hatalarımı kuşak farkına (bu hareketler kesinlikle saygısızca hareketler değil, kendimi açıkça ifade etmek, istemediğim şeyleri ben istemiyorum diye direkt söylemek gibi), yeni nesile bağlarken oldukça "modern" ve ileri görüşlü olan kayınvalidemin bunları kusur hatta saygısızlık olark adlandırıp üzerime gelmesini anlamam, anlayamam... Ben onu öyle kabul ettiysem o da beni böyle kabul etmeli, onun istediği insan olamam ki.. Oğlu beni böyle olduğum için sevmiş....
Ama şu var ki daha farklı davransaydım daha az sorun yaşardım. Daha çok sever miydim? HAyır!!!! Ama daha sancısız olurdu ilk senem evlilikte. Ben de çok tecrübesizdim, ne yapacağımı bilemedim. Dedim ya bir kişi hata yapmıyor, tek günah keçisi aramak yanlış.

YAlnız kayınvalidelerden erdemli davranış konusunda beklentinin yüksek olmasını anlayabiliyorum. Olgun, yaşını başını almış, görmüş geçirmiş bayanlar olarak hataları büyütmek yerine görmezden gelmeleri, oğullarını fişeklemek yerine yatıştırmaları, kendi egolarını tatmin etmekten ziyade kendi çocuklarının mutluluklarını düşünmeleri gerekmez mi?. Erdemli gelin ve kayınvalideleri tenzih ederek yazdım yazdıklarımı.. Yalnızca kendi beklentilerimi dile getirdim.
 
mesele kayınvalıde gorumce eltı degıl bence...

Mesele ınsanlık...
Bazı ınsanlar var kı,sonsuz saygı gosterır ustune tıtrersın ama
gene de etmedıgını bırakmaz...

Yaşlı ınsanlara sonsuz saygım var ama
yaslıyım dıye kalp kırmayacak laf sokmayacak,oglunun kızının huzurunu bozmayacak...

Yoksa ıstedıgı kadar gelsın kalsın hıc sorun olmaz.

Kendısı de bır zamanlar genc oldugunu,hata yaptıgını,hıc unutmayacak...

Yerı geldımı yol gosterecek.

Kucugunden saygı beklıyorsa kendısı de saygılı davranacak...

Yanı kısacası hersey karsılıklı...

Hemen gelınlerde suc bulmayın...

Bazı buyukler vardır kı,yaptıkları ıle rezıl zebıl ederler ınsanı...(bakınız benım kayınpeder )

daha evlenmemıssınız umarım

hayırlı ınsanlarla karsılasırsınız

yoksa zengın fakır ,hıc onemlı degıl....

Huzur herşeyden mühım...
 
Gelin-Kayınvalide polemiğinde bir günah keçisi aramanın yanlış olduğunu düşünüyorum. Herkes bambaşka hayatları yaşıyor, bambaşka kültürlerden geliyor, bambaşka doğru-yanlışlarla yetişiyor. Ve bir gün şimdi siz gelin-kayınvalide olarak yakın olmak durumundasınız birbirinizi sevin, saygı duyun , iyi geçinin deniyor. Yetişkin iki bireyde kendi doğrularını birbirine dayatmaya çalışıyorlar ve bu bir güç savaşı, benliğini kabul ettirme dürtüsüne dönüşüveriyor.Tartışmaların yaşanmaması mümkün mü? (tek ihtimalde mümkün karşılıklı saygı, nerde duracağını bilme noktasında). Hatalar yapılıyor, sınırlar ihlal oluyor. Ama gelin kendi fikirini söyleyince "saygısız" kayınvalide söyleyince" büyük" oluveriyor. Bu sosyolojik bir yara... İşte olay bu noktada elbette kopar...Ben de belki gelin olarak hatalar yaptım, belki kayınvalidemin senaryosuyla "saygısız" davrandım çünkü onun hayatından farklı bir hayat yaşadım, dayatılanları reddettim. Ailem bana bu hayatı yaşayacaksın demezken, diyemezken yıllar sonra hayatıma girmiş bir bayan nasıl kendinde bu hakkı buldu anlam veremedim, aklım ermedi. Ya da benim annem bazı hatalarımı kuşak farkına (bu hareketler kesinlikle saygısızca hareketler değil, kendimi açıkça ifade etmek, istemediğim şeyleri ben istemiyorum diye direkt söylemek gibi), yeni nesile bağlarken oldukça "modern" ve ileri görüşlü olan kayınvalidemin bunları kusur hatta saygısızlık olark adlandırıp üzerime gelmesini anlamam, anlayamam... Ben onu öyle kabul ettiysem o da beni böyle kabul etmeli, onun istediği insan olamam ki.. Oğlu beni böyle olduğum için sevmiş....
Ama şu var ki daha farklı davransaydım daha az sorun yaşardım. Daha çok sever miydim? HAyır!!!! Ama daha sancısız olurdu ilk senem evlilikte. Ben de çok tecrübesizdim, ne yapacağımı bilemedim. Dedim ya bir kişi hata yapmıyor, tek günah keçisi aramak yanlış.

YAlnız kayınvalidelerden erdemli davranış konusunda beklentinin yüksek olmasını anlayabiliyorum. Olgun, yaşını başını almış, görmüş geçirmiş bayanlar olarak hataları büyütmek yerine görmezden gelmeleri, oğullarını fişeklemek yerine yatıştırmaları, kendi egolarını tatmin etmekten ziyade kendi çocuklarının mutluluklarını düşünmeleri gerekmez mi?. Erdemli gelin ve kayınvalideleri tenzih ederek yazdım yazdıklarımı.. Yalnızca kendi beklentilerimi dile getirdim.


bu mesele bundan güzel dile getirilip açıklanamazdı bence önünüzde saygıyla eğiliyorum:42::42::42::46::46:
 
Eger benim kayinvalidem bana gereksiz yere küfür etmeseydi, hakaret edip terbiyesiz kelimeler kullanmasaydi, 5 aylik evlliligimde ilk 4 ayin her gününü huzurumuzu kacirmakla gecirmeseydi, emin olun kayinvalidemi el üstünde tutardim..

YAlnız kayınvalidelerden erdemli davranış konusunda beklentinin yüksek olmasını anlayabiliyorum. Olgun, yaşını başını almış, görmüş geçirmiş bayanlar olarak hataları büyütmek yerine görmezden gelmeleri, oğullarını fişeklemek yerine yatıştırmaları, kendi egolarını tatmin etmekten ziyade kendi çocuklarının mutluluklarını düşünmeleri gerekmez mi?.

Her kaynana zamanında gelin olmuş,bu durumun artılarını eksilerini yaşamıştır.Kimisi çektiklerini ben gelinime çektirmeyeceğim diye ahdetmiştir,kimisi ben zamanında çok çektim şimdi o da çeksin benim gibi diye düşünmektedir.
Amma velakin her gelin önce kaynana olmadığına göre bu konuda tecrübesi yoktur.Kaynanalık onun sonradan geleceği bir aşamadır.Bu durumda ben böyle bir kv olamayacağım demekle kendini şimdiden adapte ediyordur.İş her zamanki gibi büyüklere düşüyor.Ben sorunun burada olduğunu düşünüyorum.Büyük nasıl davranırsa küçük ona göre tepki veriyor.Arada istisnalar da çıkıyor tabii ama ne demişler istisnalar kaideyi bozmaz.
 
Son düzenleme:
Yorumları tahmin etmek zor değil. :27:
Bir çifte standart söz konusu ve bu doğru değil.
Tam olarak anlatmak istediğimde buydu işte.
Ev bizim evimiz oluyor ailemiz geldiğinde istediği kadar kalır ama adam sesini çıkaramaz.
Kocamızın ailesi gelince gelin olarak kapı çarpıp surat yapma hakkına sahipiz. ( Böyle bir konu tarzıda vardı)
Kendi tarafımız olunca kimse demedi arana mesafe koy , surat as cart curt diye
Şu durumda eşimiz surat yapmış olsa vay haline :52:

Şöyle bir şey söylemek isterim, genellikle (tabi ki her zaman değil) kız aileleri daha yapıcı olurlar ve damatlarına laf söyleyen, rahatsız eden tipler değillerdir. Olanları da vardır, yakın bir arkadaşımın annesi inanılmaz zor bir kadındır ve bir kayınvalide olarak da çekilmezdir. Damadına söylemediği şey kalmamıştır, damat da onu sevmez ve evinde istemez pek fazla kayınvalidesini. Kayınvalide geldiği zaman damat odasından çıkmaz, kayınvalide rahatsız olur gider. Yani dediğiniz gibi erkekler tepki gösterseler vay hallerine durumu yoktur, inanın ki erkek kız farketmez, bir insanı rahatsız eden şeyler varsa tepki gösterir her iki cinsiyette. Kız anneleri, kız çocuk sahibi olduğu için belki de, daha duygusal yaklaşır, susayım da çocukların huzuru kaçmasın, bir tencere yemek götüreyim de kızım yorulmasın...vs daha düşünceli olurlar.
Sadece şöyle bir fark olabilir, kadınlar ve erkekler bir birlerinden çok farklıdır, erkekler plan program yapmaz, her şeyi duymaz, söylenen bir şeyi didiklemez çok fazla, erkeğe açık açık söylemek gerekir,bundan dolayıdır ki erkekler çok problem yaşamazlar kızın ailesiyle. Fakat kadın da bu şekilde olmaz işler(kayınvalide ya da gelin farketmez) herkesin bildiği gibi, didikleriz, ince ayrıntıları, lafları kaçırmayız,bu yüzden daha çok problem yaşarız...
 
Benim kayınvalidem damadı geleceği zaman öyle bir hazırlık yapar ki anlatamam, hep damadın sevdiği yemekler... Ama ben gitmişsem genelde ağzıma bile koymadığım şeyler vardır sofrada. Mesela ben ciğer yemem, kokusuna bile tahammülüm yoktur, pişirildiği evde duramam, herkes de bilir bu huyumu ama buna rağmen 4 kere önüme koydu dalga geçer gibi... Bu en basit örnek tabi ama insan değer verilmediğini, evlat olmadığını hissediyor.
 
Benim kayınvalidem damadı geleceği zaman öyle bir hazırlık yapar ki anlatamam, hep damadın sevdiği yemekler... Ama ben gitmişsem genelde ağzıma bile koymadığım şeyler vardır sofrada. Mesela ben ciğer yemem, kokusuna bile tahammülüm yoktur, pişirildiği evde duramam, herkes de bilir bu huyumu ama buna rağmen 4 kere önüme koydu dalga geçer gibi... Bu en basit örnek tabi ama insan değer verilmediğini, evlat olmadığını hissediyor.

iyi sennki yemek yapıyormuş senin yemediğn olsa da..biz yeni evliyken daha özeneceği yerde kendin pişir kendin ye idi düşünebiliyormusun:47:akşam olmuş hiçbir hazrlık yapmamış bir de geleceğimizi bildiği halde yani.hemde canı sürekli görüşmek isterdi nasıl olacaktıysa:47:neyse artık biraz daha kabullendi artık herhalde yapıyor tek çeşit de olsa ama değer vermediğinin göstergesi bu bence:20:kız anneleri döktürür kızı gelecek oldu mu damat için de ama kayınvalide gelin gelsin kendi yapsın diye mi bekler.durmadan burası senin evin senin evin ben de dedim benim 1 tane evim var giderken sağda dönerken solda bozdum onu napayım:47:
 
Benim kayınvalidem damadı geleceği zaman öyle bir hazırlık yapar ki anlatamam, hep damadın sevdiği yemekler... Ama ben gitmişsem genelde ağzıma bile koymadığım şeyler vardır sofrada. Mesela ben ciğer yemem, kokusuna bile tahammülüm yoktur, pişirildiği evde duramam, herkes de bilir bu huyumu ama buna rağmen 4 kere önüme koydu dalga geçer gibi... Bu en basit örnek tabi ama insan değer verilmediğini, evlat olmadığını hissediyor.

sen ne yaptın canım önüne koyduğunda?
 
Benim kayınvalidem damadı geleceği zaman öyle bir hazırlık yapar ki anlatamam, hep damadın sevdiği yemekler... Ama ben gitmişsem genelde ağzıma bile koymadığım şeyler vardır sofrada. Mesela ben ciğer yemem, kokusuna bile tahammülüm yoktur, pişirildiği evde duramam, herkes de bilir bu huyumu ama buna rağmen 4 kere önüme koydu dalga geçer gibi... Bu en basit örnek tabi ama insan değer verilmediğini, evlat olmadığını hissediyor.

evet canim bizde bole bi problem yok ama benim sevmediğim yemekler oluyo o zamn corba varsa onla gecistiriyorum eşime gitmeden diyorum bak sevmedgim yemek varsa benim onu sevmediğmi yemediğmi söyle diyorum bizim damak tadlarimiz yemek kulturlerimiz cok farkli
 
İlk 3ünde iyi düşündüm, kibarca " Ben yiyemiyorum" deyip, çorba içtim, kalktım ama her defasında eşim çok bozuldu. O bunu kendine yapılan bir hakaret olarak algıladı, ben onu yatıştırdım ama 4.' de kızılca kıyamet koptu. Yine sofraya oturduk, eşim de ben de çorba içip kalktık. Ama kayınvalidem sanki kabahat bendeymiş gibi devamlı konuştu durdu. Görümcem de vardı, ona " Benim sevdiğimi ver de şöyle güzelce bir yiyim" filan demeler=) Direk salon kadını çizgisinden kaydı yani. Eşim sinirden ağladı resmen, o öyle davranmaya başlayınca. Bağırdı, çağırdı, yine ben sakinleştirdim ortalığı, kayınpederim, görümcem üzülmesin diye ama ondan beridir bir daha yapmadı, bakalım....
 
yeni evliyiz 1 saat mesafede oturuyorduk.ilk hafta sonu geldik yanlarına,ertesi gün günüm vardı gittim.arkadaşlar konuşurken,kaynanan kimbilir neler hazırlamıştır geldiniz diye dedi. bende evet dedim çok hazırlanmış.kaynanamın gururunu kırmak istemedim arkadanda olsa.aslında sofrada tarhana çorbasıyla patlıcan közleme salatası vardı.:34:
 
Back
X