Redsonic mutlu yaşlar seninle olsun
Nedense başlığı okuyup merak ettim, ilk cümleleri okuyunca kendimi gördüm. Sen bir öküzle evlenmişsin, ben bir öküzle evlenmek üzereydim. Evlenmekten mi vazgeçtim, hayır. Tavrımı koydum ve huyunu değiştirdim.

Doğum günümü nişanlım resmen burnumdan getirdi, hemde ailesi yüzünden. Bu benim birlikteliğimizdeki ilk doğum günümdü ve annesi benim için pasta yapmış, iyi hoş. Akşam dışarı çıkarken, annem pasta yaptı dedi. İyi ne güzel hadi gidip üfleyelim dedim. Yok dışarı çıkıp gelelim öyle gideriz dedi

Akşam saat olmuş 8, dışarıya taa fizana gideceğiz, birde erken dönüp annesinin pastasını keseceğiz. İyi de çok geç olur dediğimde ipler koptu. Haa hediye falan hak getire zaten. Ben ne yaptım, sonraki günler burnundan getirdim. Bir nişanlına bile organizasyon yapamadın, ne işim var doğum gününde senin ailenle, bir hediye bile almadın diye milyon kez başına kaktım, ki haklıyım

Yıl dönümümüzde kendini affettirdi

Bundan sonra yıldönümü, doğum günü, sevgililer günü vs. başbaşa kutlayacağız ve hepsinde bana değerli hediyeler alacaksın dedim. Eğer bir plan yapmazsan burnundan getiririm dedim ki, bir şeyi uylayınca uyluyorum
Eşinin küfür etmesini asla tasvip etmiyorum, ama zıtlaşarak bir yere varamazsınız. Kaleyi içten fethetmek lazım. Duygusallığınızı kullanın, ona ihtiyacınız olduğunu ama onun sizi anlamadığını resmen duygu sömürüsü yapın, kendinizi naza çekin ve vicdanen onun kötü hissetmesini sağlayın. Mesela "Benim için yemek yaptın pasta aldın ama herşey bunlar değil, senin sımsıcak gülüşüne ihtiyacım vardı, hele ki bebeğimi yeni kaybetmişken. İçimdeki yangını anlayamazsın, yarama sen merhem olmayacaksında kim olacak? Ama neyse hayatım canın sağolsun" diyin ve derinden bir iç çekin. Ben evli değilim ama burdaki evli hanımlardan daha çok sorun yaşadım belkide. Yazsam roman olur. Nacizhane (kendi uyguladığım) tavsiyelerim bunlar. Umarım eşinizle sorununuz biran önce çözülür. Bebeğiniz içinde çok üzüldüm, acınız en yakın zamanda azalır inşallah...