Bir türlü kendimi toplayamıyorum

M

mel_dem

Nirvana
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2008
1.600
2.504
658
İzmir
Bir kaç yıldır kendi sokağımdaki kedilere ben bakıyorum her gün düzenli mamalarını sularını veriyorum.Bahsedecegim kediyi bebeklikten bakmaya başlamıştım.Annesi kardeşleri hep ezildi ve öldüler.Diger kedilerle birlikte 10 kediydiler.Ama bu kedi benim için çok özeldi ayrı seviyordum 2.5 yıldır bakıyordum hep yollarımı gözlerdi evden çıkmamı beklerdi.Geçen perşembe kızımı kursa bırakmak için evden cıktık kapıda yine bizi bekliyordu sevecek vaktim yoktu hatta mamalarınıda kurs dönüşü veririm dedim.Kurs dönüşü arabayı parkederken baktım yolda yatıyor naapıyorki orda dedim sonra normal bir durum olmadığını anladık koştuk kızımla araba ezmiş kan içinde ölmüştü.Kızım ağlaya ağlaya eve çıktı kaldım aşagıda tuylerini okşadim agladım artik aksam olmustu ne yapacagimi bilemedim bir örtüye sardım ve çöpe koydum.O günden beri 7/24 aklımda normal hayatıma devam etmekte zorluk cekiyorum ićim çok acıyor pişmanlıklar yakamı bırakmıyor keşke sevseydim keşke mamayı hemen verseydim bari karnı doymuş ölseydi yok ölüsünü gömseydim mezarı olsaydı keşke zamanı geri alabilseydim gibi düşünceler yakamı bırakmıyor hep böylemi hissedecegim bu acıyı.
 
Evlat kaybetmek gibi oluyor, bilirim. Çok zor olacak ama geçecek. Kendini suçlama ve keşke deme. Zaten verebileceğin sevgiyi vermişsin. Ne acı ki çoğu insan bunu bile yapmiyor. En azından onu mutlu ettin, tatlı göbüsünden mamalarini eksik etmedin. Başından sevgini eksik etmedin. Sayende kısa ama sevildiğini hissederek bir ömür geçirdi. İyi ki seninle karşılaşmış güzel kadın :)
 
Sizin gibiler hayrına dönüyor dünya. Arabayla çarpıp defolup gidenleri de Allah bildiği gibi yapsın. Tamponuna bakıp devam etmiştir ahlaksız. Acı da geçiyor illa geçecek. Hiç bir şeyi ertelemememiz gerektiğini bir kez daha yaşamış olduk.
 
Ev çok mu işlek bir caddede? Yani sessiz sakin ara sokaklarda ne hızla gidiyorlar ki bu canları görmüyorlar ya da onların kaçmaya fırsatı olmuyor. Anlamıyorum. Ufacık bir ses duysalar kaçıyorlar zaten kenara. Çok üzüldüm.
Allah kalbinize ferahlık versin. Bir şey diyemiyorum başka.
 
Hayır bir sokak ve kaçıncı kedi ezilmesi küçücük bebek kedileri ezdiler onları Allaha havale ettim
 
Malesef bu sorgulamalar bı sure devam ediyor ama insan içinden tam olarak atamiyor. Bizimde sahiplendiğimiz kediler ölmüştü. Biri gençlik hastalığından öteki bayram günü araba çarptığı için ve o bayram burnumuzdan gelmişti. Diyecek pek bişey bulamıyorum. İnsan sonra tekrar bir canı sahiplenmeye korkuyor bişey olacak diye.. ama emin olun sonra başka bir kedi gelip sizi seçiyor bizde böyle olmuştu.
 
Cok üzücü... Keske çöpe atmasaydiniz hayvani, pet mezarligini arayabilirdiniz, yardimci olurlardi.
 
Seni çok iyi anlıyorum benim küçüklüğünden beri beslediğim kedi vardı hastaydı tedavi ettirdim iyi oldu. Bahçe katında oturuyoruz arada salardık ama sokaktan ayrılmazdı bir gün kayboldu 3 gün haber alamadık ve 4 sokak ötede ki arazide köpeklerin parçaladığını öğrendik. Bir sokak kedimiz daha var onu da aynı şekil hastayken sahiplenmiştik, köpişler hala bizim mahallede gezdiği için şuan ki kedimi sokağa salmıyorum eve hapis etmekte mecburum başına bir şey gelmemesi için.
 
Başınız sağolsun bizim evde baktığımız bir kızımız vardı vefat etti kardeşimin mezarının baş ucuna gömdük hemen her gittiğimizde suluyoruz ediyoruz toprağını ama dün akşam yolda giderken bir apartmanın önünde kedi ölmüş boynundan falan kan gelmiş tam apartmanın girişi hatta kana da sinekler falan gelmiş ama apartmandakiler önemsememiş resmen
 
Beni gördülermi dört bir yandan koşarak geliyorlar ama biriyle bağ kurmaya korkuyorum her seferinde yıkılıyorum bu kedide atlatmakta zorluk cekiyorum resmen hayatimin bir parçası eksilmiş gibi oldu.
 
Bu da yürek isteyen bir şey.

Minicik bir kuşum vardı. Hiç ayrılmazdı yanımdan. Oda arkadaşıydık. Aynamı çok severdi. Kafesine asla koymazdım uyku vakti olmadığı sürece. Girmek istemezdi zaten :')

2 ay önce kaybettim. Aynı sizin gibi yerde gördüm ve napıyor o yerde, biri ezecek şimdi diye telaşla gittim. Anlayınca bağırmaya başladım. Ben bakamadım bile o saatten sonra. Annem ilgilendi.

Bir daha asla sahiplenemem. Bir daha gözüm yemez bağ kurup kaybetmeyi. Günlerce ağladım.

Sizin de gönlünüze ferahlık temenni ediyorum. Başınız sağolsun
 
mel_dem .!.:
Beni gördülermi dört bir yandan koşarak geliyorlar ama biriyle bağ kurmaya korkuyorum her seferinde yıkılıyorum bu kedide atlatmakta zorluk cekiyorum resmen hayatimin bir parçası eksilmiş gibi oldu.
Genişletmek için tıkla...
Biliyorum çok haklısınız öyle oluyor gerçekten o halde görünce insanın gözünün önünden gitmiyor atlatmasi zor oluyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
139K
gecevekedicik
H
beyim tümörü sonrası bebek fikri saçma mı?
Yorumlar
17
Görüntüleme
8K
fiyonaprensesolan
H
tümör ve sonrası.. gözyaşları içinde yazılmıştır..
8 9 10
Yorumlar
193
Görüntüleme
83K
Gercek yasam
G
M
Bir kedi korkağından kedici olur mu?
Yorumlar
14
Görüntüleme
3K
maiwesiyah
saclarina yildiz dusmus
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
yxuxrexgxim rehin
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…