Yaşadıkların çok agır.. Son 3 senede sana ne kadar acı çektirmişse de en yakınında o oldugu için şu an kendini yalnız hissediyosun.. Ama geçicek. Gerçekten geçiyor. En zor dönemindesin. Gittikçe azalıcak acıların. Şu davayı da atlat kurtul. Hazır çocugun da küçükken daha fazla görmesin babasının pisliklerini.. Ona bu acıları yaşatma sonra hep seni suçlar. Ya da babasına benzer bi piskopat olur çıkar. Çocugun büyüdüğünde gerçekten sana teşekkür edicek bu gösterdiğin cesaret için. Keşke her anne yapabilse.
Burda bi konuda okumuştum. Eşinin her türlüğü dayagına katlanan bir arkadaş yazmıştı. En sonunda 3 yaşındaki oglu kendisine vurdugunda ona anneye vurulur mu demişti de çocuk erkekler vurur demişti. O arkadaş o gn boşanma kararı almış. Baba çocuguna iyi örnek olamayacaksa hiç olmasın. babasız daha saglıklı büyür gerçekten.
Bazen diyorum çocukları annelerinden babalarından ayırıp ayrı onlara özel bi ülkede büyütseler bi başlarına. Yanlarında ebeveyn olmayı öğrenemeden çocuk sahibi olan insanlar olmadan büyüseler. gerçekten daha kişilikli yetişirler sanki. Bütün sorunlarımızın sebebi genelde anne babanın yetiştirme tarzından kaynaklanıyor. Keşke çocuk yapmak bu kadar kolay olmasa :)
Sen çocuguna acı yaşıtma lütfen. okurken şok oldum yaşadıklarını. o çocuk kim bilir nolur