Bir yıllık evliyim mutsuzum

kubra8 .!.:

Çalışıyor ama yorulduğu bir işi yok kendi işi. İstediği zaman gider istediği zaman çıkar rahat demek istedim

Genişletmek için tıkla...

kubra8 .!.:

Aynen nikahta tanıştık. Neden cevap yazmak için yazıyorsunuz Allah aşkına bu kadar kötü olmak zorunda misiniz? Umarım kendinizi mutsuz hissettiğiniz bir anda böyle bir tavırla karşılaşırsınız sizde.

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bethh .!.:

Merhaba, sırf yazınıza cevap verebilmek için üye oldum. 2.5 senelik evliyim ve eşim aynı sizin eşiniz gibi panik atak hastası ve ilaç içiyor. (Cipralex 20 mg) Panik atak hastaları ne yazık ki ilaçsız yapamıyor ve bu cinselliği inanılmaz etkiliyor. Erkeklerde isteksizlik, ereksiyon sorunu vb etkiler yaratıyor. Eşinizin derdi içtiği ilaçlar büyük ihtimalle. Benim eşim akşam da yatmadan önce isteksizliği azaltması için bir ilaç daha içiyor ve o ilac bu sorunumuza çözüm oldu (pexola 0.25) iyi bir psikiyatri doktoruna danışarak derdinizi anlatabilir bu konuda yardım isteyebilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Teşekkür ederim benim eşim suanda 150 mg bir ilaç kullanıyor daha yeni 300 mgdan düştü. Durumunun en büyük etkeni bu olsa gerek. İlacı bırakması için hem destek oluyorum hem de ısrarcı oluyorum ama bırakmaya hiç niyeti yok, ilaçsız yaşayamazmış gibi bir düşüncesi var. Saygı duyuyorum ama benim de psikolojim bozuldu destek almak zorundayım farkındayım.

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Evli misiniz bilmiyorum ama sevgililik ve evlilik çok farklı sevgiliyken bir çok şeyi farketmek mümkün mü sizce? Mutluydum o zaman her şey güzel gidiyordu ve farketmemistim bazı şeyleri, tabii ki başbaşa da görüşüyorduk ama aynı evin içinde yaşama deneyimimiz olmamıştı. suanda beni rahatsız eden şeylerin farkında olsaydım sizce bu yazıyı yazmakla uğraşıyor olur muydum?

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

kub8 .!.:

Merhaba arkadaşlar, mutsuzum. Geçtiğimiz eylülde evlendik. Öncesinde 2 yıl falan süren sevgililik sürecimiz oldu. Eşim panik atak hastası ama konumuzun bununla alakası yok. Evlilikten olan beklentimi karşılamıyor maalesef ve ben çok mutsuz çok yalnız hissediyorum kendimi. Ben çok hareketli çok aktif bir insanım çocukla çocuk olan büyükle büyük olan bir yapıya sahibim her şeye ayak uydururum. Ama eşim dümdüz biri durağan ve ben bu durumdan cok sıkılıyorum. Aktif bir çalışma hayatı yok yorulmuyor, ama sürekli hasta sürekli yatmak istiyor. Ben de tam tersiyim. Birbirimize ayak uyduramiyoruz. Tüm bunların dışında gerçekten iyi birisi ne istersem yapar ama benim istemem gerekiyor. Yönetmem gerekiyor surekli kontrol etmem gerekiyor onun hayatını bundan da bir süre sonra cok sıkıldığımı farketttim. İlgisiz birisi dolayısıyla sürekli bir şeyler için ittirmem gerekiyor onu. Ben söylemeden bana bir kere bile bir şey yapmışlığı yok. Ben söyledikten sonrada pek bir anlamı olmuyor zaten. Ben düşünülmek onemsilmek istiyorum ama asla yok. Eve gelir koltuğa uzanır sabahtan akşama kadar telefona bakar. Ben de yanında mal gibi otururum tabiri caizse. Asla uzun uzun konuşamıyoruz. Kalabalık arkadaş ortamlarımız var zaman zaman oturuyoruz öyle ortamlarda da sıfır ilgi bana herhangi bir arkadaşıymışım gibi davranıyor. Panik hastası olduğunu söylemiştim ya sürekli bunu da one sürüyor durumla alakalı. İlaç kullanıyor 7 yıldır böyle olmasında etkisi var mı bilmiyorum ama inanılmaz rahat gamsız birisi. Bazı zamanlar çok bunalıyorum canıma tak ediyor. Kendimi koskocaman bir evde yapayalnız hissediyorum.
Ailemle aynı şehirde yaşıyorum zaman zaman onlarla görüşüyorum ama sıkıntılarımdan onlara asla bahsetmem beni anlayacaklarını da zannetmiyorum. Kocam çalışıyor mu çalışıyor eve ekmek getiriyor mu getiriyor bana şiddet uyguluyor mu hayır. Aileme göre her şey mükemmel demek. Ben öyle düşünmüyorum ama. 1 yıllık evliyiz cinsellikte de inanılmaz isteksiz kendisi. Çok nadir ilişkiye giriyoruz haftada bir bazen 2 haftada bir çünkü istemiyor hissediyorum. Ben de o istemediği için istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Bu konuyu da defalarca konuştuk kullandığı ilaçlarla alakalı olabileceğini söyledi durumunun çünkü bildiğim kadarıyla yeni evli bir çift için bu durum normal değil. Doktora gideceğini söyledi ama tamamen beni geçiştirmek için. Asla hiçbir icraat yok benimle alakalı. Ben susan birisi değilim her şeyi apaçık konuşurum konuşarak çözmeye çalışırım ama karşımda resmen bir duvar var ve ben tosluyorum her seferinde. Aldatma vs gibi bi durum söz konusu değil her şeyini bilirim telefonunu çok rahat elime alırım çok şeffaf o konuda ama böyle genel olarak hayattan bezmiş bir hali var ve bu da benim enerjimi aşagı çekiyor resmen. Cinsellik konusunda bu kadar isteksiz oluşu da benim çok kafama takılıyor açıkçası çok bakımlı biriyim her gün duş alırım her gün saçlarımı yaparım markete dahi bakımlı giden cinstenim. Çevrem tarafından da beğenilen biriyim ama sorun tam olarak ne asla çözemiyorum. Kendimi suanda çıkmazda hissediyorum. Belki buraya yazmak dertleşmek iyi gelir diye açtım bu başlığı çünkü çevremde kimseye bahsedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...