- 9 Ocak 2016
- 86
- 86
- 88
- Konu Sahibi hesapsilindi
-
- #1
En son sevgilisinden şiddet görüp şikayet etmeyen bir kız Muğla'da öldürüldü.Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Tecavüzcüsüne aşık olma sendromu gibi birşey bu sana değer vermeyen biri nasıl yüreğinde kalabilir bu kendine yaptığın en büyük saygısızlık sadece bu dünyada o adam ve sen yoksun kendini değersizleştirmeMerhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
İçimden öyle geçiyor ki şikayetinizi geri alıp eski sevgilinize döneceksiniz. İkna etmişsiniz buna kendinizi, adım atmaya cesaret bulmaya çalışıyorsunuz gibi sadece. Şurada yazılanların 1 gram kıymeti varsa gözünüzde geri dönmeyin, onu affetmeyin, dayayıp döşediğiniz evden ayrılıp tertemiz bir sayfa açın kendiniz için. Onu değil, varsa mutlu günlerinizdeki kendinizi özlüyor, o hisse ihtiyaç duyuyorsunuz şimdi sadece. Dik durmayı başarın ve bu süreci tek başınıza atlatın. Kimsenin omzuna ihtiyacınız yok, hele de o omuzun sahibi sizi şiddet göstererek aşağıladıysa hiç yok.Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Neden bize acı veren insanları seviyoruz anlamıyorum ? Bizi yok sayan düşünmeyen insanlara nasıl bu kadar iyi olabılıyoruz anlamıyorum.Aslında nefret etmemiz gerekırken biz nefret etmıyoruz.Acilen psıkolojık yardım alın.Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Canim bir psikologa git lütfen destek alkursa yazil bak yazik sana ilerde evlenip bosanmak cok zor adamda kurtulmussun mis gibi hayat birileri icin uzulemycek kadar kisaMerhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Kendimi sureklı bır kere olan bır ofke kontrolu olarak ınandırmaya calısıyorum ama bır kere olan daha sonra da olur degıl mıYardım alın bu psikolojiden kurtulmak için, doğrusunu yapmışsınız tebrik ederim. Geri adım atmayın. Çünkü bu aşamaya geldikten sonra geri adım atarsanız ne gözünde değeriniz kalır, ne en kaldırdığı eli üzerinize tekrar tekrar indirmekten çekinir.. ve siz baştan kabullenmiş olursunuz
Şiddet nedeniyle boşandım.evliliğimin İlk haftasında şiddet gördüm daha çok yeni diye sustum. 2. De Şikayet ettim 1 ay sonra geri aldım. Tekrar birleştik. 6-7 ay birşey yoktu ama 9. Ayda ölümden döndüm. Ve evliliğimi bitirdim. Yapmayın ne olur, şiddete eğilimli bir adam değişmiyor. Şu an hissettikleriniz sadece güçsüzlük ve yalnızlıktan. Kurtarın kendinizi o kişiden. Acilen psikolojik yardım alın. Bir anlık öfke demeyin, insanlar bir anlık öfke nedeniyle öldürülüyor. Kimsenin kimseye şiddet gösterme hakkı olamaz sorun ne olursa olsun.Kendimi sureklı bır kere olan bır ofke kontrolu olarak ınandırmaya calısıyorum ama bır kere olan daha sonra da olur degıl mı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?