- Konu Sahibi SiradanDeterjan
- #1
Hayırlı geceler arkadaşlar,
Yaklaşık yarım senedir her gün ağlıyorum, her gün tövbe edip bağışlanma diliyorum dualar ediyorum, ibadetlerimin hepsini yerine getiriyorum.. İçim ambar gibi dolu, yüreğim herşeyim ağır geliyor bana geçecek gibi değil..
6 yıl süren bir ilişkim vardı. Çocukluk aşkımdı. Onu tanıdığımda 13 yaşındaydım ve inanın ondan öncesini hatırlamakta zorlanıyorum. Onun için çok fazla fedakarlık yaptım, çok fazla üzüldüm, ağladım. Benim ağlamamı üzülmemi hiç istemezdi yani ben öyle sanırdım. Benden önce kendi mahallelerinden bir kızla birlikteymiş, kızı çok sevmiş ama sonra ayrılmışlar, bildiğim kadarıyla kız ondan sonra 3 kişiyle sevgili oldu. Meğer onu hiç bir zaman unutmamış, benimle birlikteyken bile hep onu hatırlamış düşünmüş.. Öyle ki birlikte olduğumuz zaman içinde yani 6 ay önce bilgisayarını kurcalarken o kızın facebook profiline defalarca baktığını gördüm. Ne hale geldiğimi bilemezsiniz. Birini çok sevip onun bir başkasını özleyip durduğunu öğrenmek berbat bişey.. Bunları gördükten sonra tartıştık ve ayrıldık beni defalarca aradı bana ihtiyacı olduğunu beni sevdiğini söyledi. Karşımda gözyaşları döktü bende onunla beraber ağladım. Hiç bir zaman onun üzülmesini istemezdim, en iğrendiğim insan sıvısıdır gözyaşı.. Ben defalarca onun gözyaşlarını sildim. Ayrıldığımızdan 1 ay sonra öğrendim ki o kızla barışmışlar ve birlikteler hatta doğum gününde ona yüzük bile takmış. Ağlamaktan gözlerim paramparça oldu gözyaşlarımı silmekten gözkapaklarım kılcal kılcal oldu kanadı.. Facebook şifresini, mail adresinin şifresini herşeyini biliyorum ve hiç değiştirmedi. Kendime engel olamıyorum arkadaşlar her gün girip bakıyorum o kızla konuşmalarını okuyorum fotoğraflarını görüyorum yüreğim parçalanıyor ve kız öyle güzel ki bazen kendi kendimi onun yanında küçük bile görüyorum.. Yapmamam gerek ama yapıyorum. Ve üzülüyorum, çünkü deli gibi sevdiğim adamın mutluluğu beni mutsuz ediyor.. Bunu kendime yediremiyorum.
Onu çok sevdim herşeyimi verdim her şekilde yanında oldum ama bana hep inkar etti o kızı sevdiğini hatta bana onun hakkında öyle şeyler anlattı ki yoo hayır onu seviyor olamaz sevse bunları bana anlatmazdı dedim. Şimdi boşluğa düşmüş gibiyim.Ben benim olmayanı hiç bu kadar sevmedim.
Ben yüzsüz biri değilim arkadaşlar.. Bana umut vermeyen adama bu kadar bağlanacak kadar kör değilim. Aşka hörmetsiz biri hiç değilim. Bana gelip ben onu seviyorum gerçek bu deseydi evet canım acırdı, çok acırdı.. Ama en azından bana umut vermezdi..
Ama o bana ayrılırken bile umut verdi beni cepte tutmak istedi belkide çünkü onu çıkarsızca deli gibi sevdiğimi biliyordu. Bu hayatta tuttuğum tek el onunki herşeyimi verdiğim tek adamdı o.. Ve şimdi içim ambar gibi dolu ağlamadığım üzülmediğim tek bir gün yok. Ne yaparsam yapayım hiç bişeyden tat alamıyorum yarım seneyi geçti ayrılalı. Ondan öncede bir hayatım vardı şimdide olabilir diyemiyorum çünkü onu tanıdığımda öyle küçüktüm ki ondan öncesini hatırlamıyorum bile.. Şu cehennem gibi geçirdiğim 6 ayda anladım ki bütün hayatım oymuş. Ama o beni hiç düşünmedi. Bu saatten sonra ona söylediğim hangi kelimeyi hangi cümleyi kime söyleyebilirim? Onu hayatım boyunca unutamicam ve belkide sırf başkasının vebalini almamak için ömür boyu yalnız kalıcam.
Onunla birlikte geçirdiğim gecelerim de oldu. Şimdi it gibi pişman olduğum geceler.. Hatırladığımda bile utandığım geceler.. Bekaretimi yok etmedi, ben sana gelinliğin olmadan bunu yapmam derdi öyle mutlu olurdum ki.. Bütün gece o benim koynumda ben onun kollarında ağlardık neden ağladığımızı bilmeden, ben ağlardım o gözyaşlarımı öperdi. Bu gece hayatımda yaşadığım ve yaşayacağım en güzel gece derdi öperken. Her öpüşünde sanki şakaklarımdan göğsüme ılık ılık sular akıtırlardı.. İnanın bunları yazarken bile gözyaşlarıma hakim olamıyorum gözümün önünü göremiyorum artık. Her gün herşey yeniden başlıyor, yarın farklı olacak ağlamicam diyorum ama mümkün değil. her geçen gün anıların uçları sivriliyor, yüreğime saplanıyor.. Sevdiğim adamın aslında bambaşka biri olduğu fikrine alışamıyorum, bir başkasının olduğu fikrine de.. Tek istediğim pişman olması.. onu böylesine sevdiğim halde bana bunları yaşattığı için pişman olması, o kızla olduğu için pişman olması.. Nolur yardım edin dostlarım.. Ne olur bana dua edin... Pişman olması için dua edin.. Yüreğimin hafiflemesi için dua edin yalvarırım.. Dua etmekten başka ne yapabilirim bilmiyorum..
Zamanınızı ayırdığınız ve yardımcı olduğunuz için minnettarım..
Yaklaşık yarım senedir her gün ağlıyorum, her gün tövbe edip bağışlanma diliyorum dualar ediyorum, ibadetlerimin hepsini yerine getiriyorum.. İçim ambar gibi dolu, yüreğim herşeyim ağır geliyor bana geçecek gibi değil..
6 yıl süren bir ilişkim vardı. Çocukluk aşkımdı. Onu tanıdığımda 13 yaşındaydım ve inanın ondan öncesini hatırlamakta zorlanıyorum. Onun için çok fazla fedakarlık yaptım, çok fazla üzüldüm, ağladım. Benim ağlamamı üzülmemi hiç istemezdi yani ben öyle sanırdım. Benden önce kendi mahallelerinden bir kızla birlikteymiş, kızı çok sevmiş ama sonra ayrılmışlar, bildiğim kadarıyla kız ondan sonra 3 kişiyle sevgili oldu. Meğer onu hiç bir zaman unutmamış, benimle birlikteyken bile hep onu hatırlamış düşünmüş.. Öyle ki birlikte olduğumuz zaman içinde yani 6 ay önce bilgisayarını kurcalarken o kızın facebook profiline defalarca baktığını gördüm. Ne hale geldiğimi bilemezsiniz. Birini çok sevip onun bir başkasını özleyip durduğunu öğrenmek berbat bişey.. Bunları gördükten sonra tartıştık ve ayrıldık beni defalarca aradı bana ihtiyacı olduğunu beni sevdiğini söyledi. Karşımda gözyaşları döktü bende onunla beraber ağladım. Hiç bir zaman onun üzülmesini istemezdim, en iğrendiğim insan sıvısıdır gözyaşı.. Ben defalarca onun gözyaşlarını sildim. Ayrıldığımızdan 1 ay sonra öğrendim ki o kızla barışmışlar ve birlikteler hatta doğum gününde ona yüzük bile takmış. Ağlamaktan gözlerim paramparça oldu gözyaşlarımı silmekten gözkapaklarım kılcal kılcal oldu kanadı.. Facebook şifresini, mail adresinin şifresini herşeyini biliyorum ve hiç değiştirmedi. Kendime engel olamıyorum arkadaşlar her gün girip bakıyorum o kızla konuşmalarını okuyorum fotoğraflarını görüyorum yüreğim parçalanıyor ve kız öyle güzel ki bazen kendi kendimi onun yanında küçük bile görüyorum.. Yapmamam gerek ama yapıyorum. Ve üzülüyorum, çünkü deli gibi sevdiğim adamın mutluluğu beni mutsuz ediyor.. Bunu kendime yediremiyorum.
Onu çok sevdim herşeyimi verdim her şekilde yanında oldum ama bana hep inkar etti o kızı sevdiğini hatta bana onun hakkında öyle şeyler anlattı ki yoo hayır onu seviyor olamaz sevse bunları bana anlatmazdı dedim. Şimdi boşluğa düşmüş gibiyim.Ben benim olmayanı hiç bu kadar sevmedim.
Ben yüzsüz biri değilim arkadaşlar.. Bana umut vermeyen adama bu kadar bağlanacak kadar kör değilim. Aşka hörmetsiz biri hiç değilim. Bana gelip ben onu seviyorum gerçek bu deseydi evet canım acırdı, çok acırdı.. Ama en azından bana umut vermezdi..
Ama o bana ayrılırken bile umut verdi beni cepte tutmak istedi belkide çünkü onu çıkarsızca deli gibi sevdiğimi biliyordu. Bu hayatta tuttuğum tek el onunki herşeyimi verdiğim tek adamdı o.. Ve şimdi içim ambar gibi dolu ağlamadığım üzülmediğim tek bir gün yok. Ne yaparsam yapayım hiç bişeyden tat alamıyorum yarım seneyi geçti ayrılalı. Ondan öncede bir hayatım vardı şimdide olabilir diyemiyorum çünkü onu tanıdığımda öyle küçüktüm ki ondan öncesini hatırlamıyorum bile.. Şu cehennem gibi geçirdiğim 6 ayda anladım ki bütün hayatım oymuş. Ama o beni hiç düşünmedi. Bu saatten sonra ona söylediğim hangi kelimeyi hangi cümleyi kime söyleyebilirim? Onu hayatım boyunca unutamicam ve belkide sırf başkasının vebalini almamak için ömür boyu yalnız kalıcam.
Onunla birlikte geçirdiğim gecelerim de oldu. Şimdi it gibi pişman olduğum geceler.. Hatırladığımda bile utandığım geceler.. Bekaretimi yok etmedi, ben sana gelinliğin olmadan bunu yapmam derdi öyle mutlu olurdum ki.. Bütün gece o benim koynumda ben onun kollarında ağlardık neden ağladığımızı bilmeden, ben ağlardım o gözyaşlarımı öperdi. Bu gece hayatımda yaşadığım ve yaşayacağım en güzel gece derdi öperken. Her öpüşünde sanki şakaklarımdan göğsüme ılık ılık sular akıtırlardı.. İnanın bunları yazarken bile gözyaşlarıma hakim olamıyorum gözümün önünü göremiyorum artık. Her gün herşey yeniden başlıyor, yarın farklı olacak ağlamicam diyorum ama mümkün değil. her geçen gün anıların uçları sivriliyor, yüreğime saplanıyor.. Sevdiğim adamın aslında bambaşka biri olduğu fikrine alışamıyorum, bir başkasının olduğu fikrine de.. Tek istediğim pişman olması.. onu böylesine sevdiğim halde bana bunları yaşattığı için pişman olması, o kızla olduğu için pişman olması.. Nolur yardım edin dostlarım.. Ne olur bana dua edin... Pişman olması için dua edin.. Yüreğimin hafiflemesi için dua edin yalvarırım.. Dua etmekten başka ne yapabilirim bilmiyorum..
Zamanınızı ayırdığınız ve yardımcı olduğunuz için minnettarım..
