Artık yıldım kendimden. Ben hicbir zaman akıllanmayacak miyim? Yani illa başımda bildiğin halis muhlis, eli sopalı çoban mı lazım beni durdurmak için. Şu zamana kadar istedigimı aldım hayattan. Hayır ben anlamiyorum birileri var kafamda ve bunun için kendimi yapamam dediğim şeyleri yaptım. Nedir? Dişlerim. Hayatta benı öldürün ama o dış hekimin koltuğuna oturtmayin. Ama ben naptim oturdum. Yurtdışı eğitim bilmem ne.
Ama farkında olmadan bir taksiciye yürüdüm resmen. Hayır zaten herkesten kaçıyorum. Aklımda birileri var zaten. Şu an kendimi o kadar denetimsiz sağı solu belli olmayan biri olarak goruyorum ki herkese mavi boncuk dağıtıyor gibi hissediyorum. Adama bi tc mi vermediğim kaldı. Allahım.
Kızlar buraya içimi dökmek için yazdım şimdiden gözlerinize sağlık
Mune konuyu kapatabilir misin?Gereksiz yorumlar yapılıyor
