birine ait olamamak

maatra

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Nisan 2008
180
0
116
Antalya
Bende bir sorun var mı diye çok düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Şimdiye kadar 2 kişiyle sevgili oldum. 1. den ayrıldım o 2 yıl sürmüştü ama ben 1. yılda sıkılmaya başlamıştım. 1 yıl daha sonra kimseyi hayatıma sokmadım. Şimdi birisi var hayatımda 9. ay bitti ve ben sıkılmaya başladım sıkılmak denemez ama daha özgür bir ruh yapım var karışılmasından hoşlanmıyorum ne bileyim belki öyle de değil bilmiyorum bu gidişle ne yapacağım aslında birine bağlı yapım vardır ama olmuyor bir süre sonra sıkılıyorum bunalıyorum hatta boğuluyorum karşımdaki ne kadar iyi olsa da bu durumlar ortaya çıkıyor kendimi çözemedim birde iş ciddiye binecek oldu gibi birşey oluyor ya o beni boğuyor . Sanki ben kimseyle evlenemem gibi acaba sizde de böyle olan var mı yoksa bende mi gariplik var :S
 
Yaşınla alakalı olabilir, zamanla değişirsin üzülme
Hem ruhun özgür kalmak kimseye bağlanmamak istiyorsa bunun neresi kötüki:82:
 
keşke o duygudan azcıkta bende olsada her ilişkiden sonra perişan olmasambence güzel bi duygu keyfını çıkart:40:
 
Gülümseyerek okudum sabah sabah yazdıklarınızı...
Çok güzel ilişkilerim oldu o kadar b.ktan sebeplerle ayrıldım ki...:58:
Kendime de kızdım sonunda evlendim.. Ona bağlanıyım dedim onunla da anlaşamadık,ayrıldık!
Ana babamı çok severim mesela... Ama hiç bir bağlılığım yoktur,hep başıma buyruk yaşarım,devamlı fırça yerim bu yüzden!:17:
En yakın 25 yıllık arkadaşımı tek hatasında sildim.. 1 gram bile içim acımıyor..
Bağlanmaktan mı korkuyorum yoksa bağlanamıyor muyum bilemedim kendimi...:24:
 
Bende bir sorun var mı diye çok düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Şimdiye kadar 2 kişiyle sevgili oldum. 1. den ayrıldım o 2 yıl sürmüştü ama ben 1. yılda sıkılmaya başlamıştım. 1 yıl daha sonra kimseyi hayatıma sokmadım. Şimdi birisi var hayatımda 9. ay bitti ve ben sıkılmaya başladım sıkılmak denemez ama daha özgür bir ruh yapım var karışılmasından hoşlanmıyorum ne bileyim belki öyle de değil bilmiyorum bu gidişle ne yapacağım aslında birine bağlı yapım vardır ama olmuyor bir süre sonra sıkılıyorum bunalıyorum hatta boğuluyorum karşımdaki ne kadar iyi olsa da bu durumlar ortaya çıkıyor kendimi çözemedim birde iş ciddiye binecek oldu gibi birşey oluyor ya o beni boğuyor . Sanki ben kimseyle evlenemem gibi acaba sizde de böyle olan var mı yoksa bende mi gariplik var :S

Bu durumun doğru insanı bulamamış olmanlada ilgisi olabilir canım.Duyguların böyleyken sakın işin ciddiye binmesine izin verme.Aman diyim sakın sakın ha.Ben neden böyleyim diyede kendini üzme.Daha ikinci ilişkinmiş zaten, kendini yargılamak için çok erken daha.
 
Benim kuzenimde böyle hem erkeklerle arası pek yoktur hemde birine baglanmayı göze alamıyor asıkta olmadı buda var tabi.
Gezicek, tozucak , tatil yapıcak, alısveris yapıcak hayatı bundan ibaret.
Bazen asık olmadıgı icin cok dert yanar bazende ayy siz nasıl sıkılmıyorsunuz diye yakınır :)

 
Ben de senin gibiyim. 1 senelik ciddi birlikteliğimi plaja gitmeme, askılı giymeme karışıyor diye bunalıp bırakmıştım. Ondan önce de hep evlilik mevzuları açıldı mı soğurdum. Birine ait olamama hssi yüzünden saçma sebepler yaratıp ayrıldım hep. Evlilik konuları konuştuğumuz bir erkek arkadaşım vardı. O hayaller kurardı kapımız şu renk olsun, bacamız bu renk olsun.. Ben nikahta hayır deyip kaçmanın hayalini kurardım. :53::53: Şimdiki birlikteliğime tutundum sıkı sıkı, aynı hataları yapmamaya çalışıyorm.
 
Ben de senin gibiyim. 1 senelik ciddi birlikteliğimi plaja gitmeme, askılı giymeme karışıyor diye bunalıp bırakmıştım. Ondan önce de hep evlilik mevzuları açıldı mı soğurdum. Birine ait olamama hssi yüzünden saçma sebepler yaratıp ayrıldım hep. Evlilik konuları konuştuğumuz bir erkek arkadaşım vardı. O hayaller kurardı kapımız şu renk olsun, bacamız bu renk olsun.. Ben nikahta hayır deyip kaçmanın hayalini kurardım. :53::53: Şimdiki birlikteliğime tutundum sıkı sıkı, aynı hataları yapmamaya çalışıyorm.

bir an gözümde canlandı ; pembe panjurlu ev hayali kuran bir erkek ve nikahtan kaçmanın türlü yollarını arayan bir hatun :9:
 
Gercek aski yasamadiginizdan dolayi boyle hissediyorsunuz. Bence dogru kisiyi bulursaniz -insallah- bu sorununuz ortadan kalkacak.
 
Eskiden ben de...

"Hiç aşık olamayacak mıyım? Ben de mi bir sorun var?" der, aşk acısı çekenlere boş boş bakar, neye ağladıklarını, üzüldüklerini anlayamazdım...

Ne zaman ki "Tüm orgalar çiftken, kalbimiz tek diye yanılmayın... Kalp de çifttir, diğeri bir başkasındadır, onu bulun ve tamamlanın" öğretisinin gerçekliğine inandım, eski halimi özler oldum... Yabancı bir duygu olduğu için karşımdakinin öğreticiliğine inandım ama onun kadar güzel hissedemedim; belki aceleciliğimden, kendimi zorlamamdan tatsızlaştı her şey... Kusur saydım aşka uzaklığı, problem sandım... "Neden aşık olamıyorum" diye kendimi de üzdüm sevdiğim insanı da... Oysa hissizlik de bir histir ve içinizden gelen o ise sonuna kadar yaşanması gerekir... O döneme şimdi uzaktan bakınca kendimi yıprattığımı, küçük meseleleri büyüttüğümü, kendimi boş yere üzdüğümü görüyorum ve anlıyorum ki bu hislerimiz "büyüme" sürecinin parçası...

Ne sevmekten korkmalı ne de sevgiye boğmalıyız kendimizi... Hayat devam ettikçe bize perdeler halinde sunuyor yaşayacaklarımızı... Dekor, kostüm hazır; bize düşen sahneye çıkıp gereğini yapmak... "Rolümüzü abartmadan" sevginin de yalnızlığın da hakkını vererek yaşamak... Aşkından divane olup ağlamak varsa kaderinizde başrole öyle bir jön denk gelir ki bu günleri ararsınız belki de... :51:
 
Eskiden ben de...

"Hiç aşık olamayacak mıyım? Ben de mi bir sorun var?" der, aşk acısı çekenlere boş boş bakar, neye ağladıklarını, üzüldüklerini anlayamazdım...

Ne zaman ki "Tüm orgalar çiftken, kalbimiz tek diye yanılmayın... Kalp de çifttir, diğeri bir başkasındadır, onu bulun ve tamamlanın" öğretisinin gerçekliğine inandım, eski halimi özler oldum... Yabancı bir duygu olduğu için karşımdakinin öğreticiliğine inandım ama onun kadar güzel hissedemedim; belki aceleciliğimden, kendimi zorlamamdan tatsızlaştı her şey... Kusur saydım aşka uzaklığı, problem sandım... "Neden aşık olamıyorum" diye kendimi de üzdüm sevdiğim insanı da... Oysa hissizlik de bir histir ve içinizden gelen o ise sonuna kadar yaşanması gerekir... O döneme şimdi uzaktan bakınca kendimi yıprattığımı, küçük meseleleri büyüttüğümü, kendimi boş yere üzdüğümü görüyorum ve anlıyorum ki bu hislerimiz "büyüme" sürecinin parçası...

Ne sevmekten korkmalı ne de sevgiye boğmalıyız kendimizi... Hayat devam ettikçe bize perdeler halinde sunuyor yaşayacaklarımızı... Dekor, kostüm hazır; bize düşen sahneye çıkıp gereğini yapmak... "Rolümüzü abartmadan" sevginin de yalnızlığın da hakkını vererek yaşamak... Aşkından divane olup ağlamak varsa kaderinizde başrole öyle bir jön denk gelir ki bu günleri ararsınız belki de... :51:

söze inanmanla ilgili değil ama, midemizin de eşi başkasında olmalı o zaman. :27:

aşka inanıp hüsrana uğramaktan yorgun biri olarak, özgürlüğü her şeyden üstün tutar oldum.
ve işin garibi bu halimden memnun değilim.
hala aşık olmayı bekliyorum.
yalnız, üzülmemek için dikkatli olmakla aşık olmak yan yana gelmiyor.
ilki ağır basıyor daima... çünkü çok acı çektim.
ve çekilen acıların hiçbir erkeğe değmeyeceğinden adım kadar eminim.
o yüzden kalbimizin bir eşi olduğunu ve onu bulmamız gerektiğini düşünesim yok.
 
söze inanmanla ilgili değil ama, midemizin de eşi başkasında olmalı o zaman. :27:

aşka inanıp hüsrana uğramaktan yorgun biri olarak, özgürlüğü her şeyden üstün tutar oldum.
ve işin garibi bu halimden memnun değilim.
hala aşık olmayı bekliyorum.
yalnız, üzülmemek için dikkatli olmakla aşık olmak yan yana gelmiyor.
ilki ağır basıyor daima... çünkü çok acı çektim.
ve çekilen acıların hiçbir erkeğe değmeyeceğinden adım kadar eminim.
o yüzden kalbimizin bir eşi olduğunu ve onu bulmamız gerektiğini düşünesim yok.

Midesinin eşini aramaktansa midesindeki boşluğu doldurup anatomisini heba eden insanlarla dolup taşıyor diyetisyenlerin muayenehaneleri... Kendimiz halledebiliyoruz galiba "mide yalnızlığını"... :82:

Çekilen acılar hiçbir erkekten ziyade kimseye değmez... Uğruna acı çekilesi insanlar sizin acı çekmenize kıyamaz zaten... Yapboz parçası gibi kalbimiz... Muhakkak dolduracağı bir boşluk var ama yanlış yerlere uydurmaya, yanlış kişilere uymaya çalıştıkça törpülüyoruz, hor kullanıyoruz, kenarından köşesinden zarar veriyoruz... Doğru yerle bütünleşecek ama orası neredir, kimin yanıdır bilemiyoruz... Bugünün ideal çifti yarının kanlı bıçaklısı olabiliyor... Bu bizim fikrimiz, planımız olursa aşkın kimyası bozuluyor demek ki... Deneme yanılmayla yormaya gelmez kalbi; elinden geleni yapan, içini temiz tutan mutluluğu eninde sonunda bulur... Sonsuza dek hak etmediğini yaşayan görmedim ben... Hayat film gibi; ama bir kez izlenebiliyor ve sebep sonuç ilişkileri, kar zarar hesapları ölüm döşeğinde yapılabiliyor ancak... İçindeyken yorumlamak zor neyi neden yaşadığımızı... Kiminin ödülü aşk, kimininki para, kimininki gerçek dostlar hayatta... Belki de "sizin paketinizde" aşktan üstün bir şeyler vardır... :98:
 
yasin kac bilmiyorum ama zamana birak bekarligin özgürülügün tadini cikar madem :66:
Bir bakarsin karsina öyle biri cikarki onsuzluk senin canini daha cok sIkar:34: ilginden senden önce o dayanamaz sIkIldIm der:52: hic beli olmaz bu gönül isleri:69: senin özgür ruhuna hitap edicek birileri cikar elbette karsina sen hec merak etme :16:
 
bende öyleydim.. hayatıma giren insanlar evlenme teklifi edince saçmasapan bi bahaneyle uzaklaşıodum onlardan..:10:
kurallara falan gelemezdim, yöneticilerimle aramda sorun çok olurdu.. mantığıma uygun olmayan birşeyi sırf kural diye yapmak saçma gelirdi ve yapmazdım..
evdede dediğim dedikti.. yani biraz kaba olucak ama yabani kısrak gibiydim dizginlenemeyen :52::52:
Taaki hayatıma "O" girene kadar. :) o bendende asi:) ve o asiliğine aşık oldum. şimdi nasıl mülayim bi insan oldum ayyy inanasım gelmiyo :)) 2 yıldır uyumlu biri oldum :)) ey aşk sen nelere kadirsin :)
 
Back
X