- 13 Mayıs 2010
- 1.117
- 215
- 123
- Konu Sahibi TersAlfabe
-
- #1
Merhaba hanımlar,
Acı ve sancılarla dolu kötü bir ilişkiden yıllar önce çıktım ve o günden beri tabiri caizse yabanileştim, insanlara güvenemez ve aralarına pek karışamaz oldum. İyi bir işim var, çalıştığım yerde de birçok bekar adam var ama gelin görün ki 1.5 senedir hiçkimseyle konuşmadım yabaniliğimden
Kurumumda birisi bana ilgi göstermeye başladı ve birkaç kere arkadaşça yemeğe çıktık. Ben bu kişiden çok hoşlandım ama yapım gereği adı sanı belli olmayan "takılma" türü bana uygun olmadığı için bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Çünkü çevresinde pekçok kız arkadaşı var ve sürekli birisiyle yemeğe çıkıyor. Anladığım kadarıyla hayatında kimse olmayan bir kız olarak bir tek benimle görüşüyor ama sürekli kız arkadaşlarını yemeğe çıkarması bana aşırı rahatlık gibi geliyor. Ben sormasam bile açıklama yapıyor "şununla yemeğe çıktım ama erkek arkadaşıyla sorunları var, bunu yemeğe götürdüm ama yakında evlenecek...vb". İyi de sana mı düştü bu kızları eğlemek?
Bunları gördükten sonra bana karşı davranışı beni rahatsız etti; birçok kız arkadaşından farkım yok ve öylesine vakit geçiriyor gibime geldi. Aslında çok saygılı, bilgili görgülü, iyi bir mesleği olan, ibadetlerini ifa etmeye çalışan oturaklı biri gibi gözüküyor ama bana karşı davranışını anlayamıyorum.
Mesela en son yemeğe çıktığımızda, yemeğe çıkana kadar arar mesaj atardı; çıktık bitti bi daha ses yok. Her gün ben mesaj çekmeye başladım ama ondan ilk adım olmuyor artık. Bu da benim canımı sıktı, hiç hoşuma gitmeyen bir durum içinde kaldım.
Sonra da biraz derinleşmek amaçlı "içinde seni gölgeleyen bişey var; gözlerinde bazen perde görüyorum sonra da şimşekler çakıyor neden?" dedim. Dediği laf: "Biraz derin oldu". Bu ne şimdi sen laylaylom musun ki derin oldu diyosun, çocuk musun arkadaşım ne bu. Ben de "ben derinlerde boğulmayı iyi bilirim, artık derine bakmamaya yeminliyim çünkü iyileşirken çok şey kaybettim" dedim ve konuşmayı kestim.
O gün bugündür moralim bozuk, bu kişiden eş olmaz di mi hanımlar zaten o gözle bakmam hataymış. (Kara kaşına kara gözüne kapılmak üzereyim de.) Kovalamışım da kaçmış gibi oldu bu da gururumu kırdı açıkçası.
Hiç de anlamam flörtten cilveden nazdan, kabuğuma çekildim iyice insanlara güvenimi kaybedip. Ne yapmam lazım sizce kızlar, topuklayıp kaçayım değil mi? Çevremdeki arkadaşlarım beni anlamıyor
Acı ve sancılarla dolu kötü bir ilişkiden yıllar önce çıktım ve o günden beri tabiri caizse yabanileştim, insanlara güvenemez ve aralarına pek karışamaz oldum. İyi bir işim var, çalıştığım yerde de birçok bekar adam var ama gelin görün ki 1.5 senedir hiçkimseyle konuşmadım yabaniliğimden
Kurumumda birisi bana ilgi göstermeye başladı ve birkaç kere arkadaşça yemeğe çıktık. Ben bu kişiden çok hoşlandım ama yapım gereği adı sanı belli olmayan "takılma" türü bana uygun olmadığı için bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım. Çünkü çevresinde pekçok kız arkadaşı var ve sürekli birisiyle yemeğe çıkıyor. Anladığım kadarıyla hayatında kimse olmayan bir kız olarak bir tek benimle görüşüyor ama sürekli kız arkadaşlarını yemeğe çıkarması bana aşırı rahatlık gibi geliyor. Ben sormasam bile açıklama yapıyor "şununla yemeğe çıktım ama erkek arkadaşıyla sorunları var, bunu yemeğe götürdüm ama yakında evlenecek...vb". İyi de sana mı düştü bu kızları eğlemek?
Bunları gördükten sonra bana karşı davranışı beni rahatsız etti; birçok kız arkadaşından farkım yok ve öylesine vakit geçiriyor gibime geldi. Aslında çok saygılı, bilgili görgülü, iyi bir mesleği olan, ibadetlerini ifa etmeye çalışan oturaklı biri gibi gözüküyor ama bana karşı davranışını anlayamıyorum.
Mesela en son yemeğe çıktığımızda, yemeğe çıkana kadar arar mesaj atardı; çıktık bitti bi daha ses yok. Her gün ben mesaj çekmeye başladım ama ondan ilk adım olmuyor artık. Bu da benim canımı sıktı, hiç hoşuma gitmeyen bir durum içinde kaldım.
Sonra da biraz derinleşmek amaçlı "içinde seni gölgeleyen bişey var; gözlerinde bazen perde görüyorum sonra da şimşekler çakıyor neden?" dedim. Dediği laf: "Biraz derin oldu". Bu ne şimdi sen laylaylom musun ki derin oldu diyosun, çocuk musun arkadaşım ne bu. Ben de "ben derinlerde boğulmayı iyi bilirim, artık derine bakmamaya yeminliyim çünkü iyileşirken çok şey kaybettim" dedim ve konuşmayı kestim.
O gün bugündür moralim bozuk, bu kişiden eş olmaz di mi hanımlar zaten o gözle bakmam hataymış. (Kara kaşına kara gözüne kapılmak üzereyim de.) Kovalamışım da kaçmış gibi oldu bu da gururumu kırdı açıkçası.
Hiç de anlamam flörtten cilveden nazdan, kabuğuma çekildim iyice insanlara güvenimi kaybedip. Ne yapmam lazım sizce kızlar, topuklayıp kaçayım değil mi? Çevremdeki arkadaşlarım beni anlamıyor
Son düzenleme: