- 28 Aralık 2017
- 2.834
- 9.781
- 158
- Konu Sahibi ilginc Kiz
- #1
Konuya nereden basliyacagimi bilmiyorum benzer seyler yasayanlari merak ediyorum.
Yaptigim bir hareket oyle bir yere geliyor ki iyi amacli yaptigim halde kotu seylere aklima gelmiyecek seylere sebep oluyor.
Kucuk bir hata yapsam buyuk hata yapmis gibi aci cekiyor ve isin icinden cikamiyorum.
Istedigim seyler icin cok ugrastim olmadi hayirlisi dedim gectim fakat her sey cok anlamsizlasti soyle soyliyeyim meslegim icin ugrastim badireler atlattim olmadi erkek arkadasim olmadi ve diyorum ki artik olsa ne olucak ki...
Ailem iyidir fakat annem de hakli kendi capinda duzenini kur diyor gorucu usulu biriyle gorusmek istemiyorum kendim de bulamadim sevecegim icime sinen biri olmadi.
Karakter olarak da zor guvenen ve seven birisiyim ki calismadan baskasindan para alip onunla yasayamam yanlis anlasilmasin karakterim o yonde degil.
Kendimi maneviyata verdim soyle dusunur oldum neden universite bitirdim ki keske onun yerine maneviyata yonelseydim zamanimi bosa harcamisim ve kendimi yipratmisim.
Arkadas ve akrabalara baktigimda herkes is guc aile sahibi ben de suan biri bile yok ve bunun yaninda surekli hayir cevabi almam ve yaptiklarimin hep cig gibi buyumesi beni uzuyor yasayip gitsem ne olucak sanki tabi ki hayat zor ne dertleri olanlar var biliyorum ama nefes almak istiyorum ara sira guleyim istiyorum cok sey mi istiyorum.
Hata bizler icin var ve yapmamiz normal ama sanki ben bedelini daha agir oduyorum ve bu beni kiriyor.
Bir isimde cok ugrasmadan yipranmadan halolsun sans bir kere gulsun..
Yaptigim bir hareket oyle bir yere geliyor ki iyi amacli yaptigim halde kotu seylere aklima gelmiyecek seylere sebep oluyor.
Kucuk bir hata yapsam buyuk hata yapmis gibi aci cekiyor ve isin icinden cikamiyorum.
Istedigim seyler icin cok ugrastim olmadi hayirlisi dedim gectim fakat her sey cok anlamsizlasti soyle soyliyeyim meslegim icin ugrastim badireler atlattim olmadi erkek arkadasim olmadi ve diyorum ki artik olsa ne olucak ki...
Ailem iyidir fakat annem de hakli kendi capinda duzenini kur diyor gorucu usulu biriyle gorusmek istemiyorum kendim de bulamadim sevecegim icime sinen biri olmadi.
Karakter olarak da zor guvenen ve seven birisiyim ki calismadan baskasindan para alip onunla yasayamam yanlis anlasilmasin karakterim o yonde degil.
Kendimi maneviyata verdim soyle dusunur oldum neden universite bitirdim ki keske onun yerine maneviyata yonelseydim zamanimi bosa harcamisim ve kendimi yipratmisim.
Arkadas ve akrabalara baktigimda herkes is guc aile sahibi ben de suan biri bile yok ve bunun yaninda surekli hayir cevabi almam ve yaptiklarimin hep cig gibi buyumesi beni uzuyor yasayip gitsem ne olucak sanki tabi ki hayat zor ne dertleri olanlar var biliyorum ama nefes almak istiyorum ara sira guleyim istiyorum cok sey mi istiyorum.
Hata bizler icin var ve yapmamiz normal ama sanki ben bedelini daha agir oduyorum ve bu beni kiriyor.
Bir isimde cok ugrasmadan yipranmadan halolsun sans bir kere gulsun..
)
