oğlunla mutlu olacaksın. Sana ne yaptığının farkında mısın ? Kendisini çok seven,yıllarını veren kadını diliyle,eliyle,aşağılamasıyla mahvettiğini ve bunun bir suç, ahlak sorunu, şeref sorunu olduğunu anlaman gerekli. Ben şöyle olsaydım yapmazdı, sorun aslında şu tarzı düşünceler hiçbir işe yaramıyor,yaramayacak kardeşim. Çünkü eşler birbirine vuramazlar, birbirlerine bunu yaşatamazlar. Eş olmak aile olmak böyle bir şey değil. Sen bir kadınsın. Fedakar,namuslu,aklı başında bir kadın ve annesin. Çalışabilen,eli ekmek tutabilen, iyi kötü kendisini geçindirebilecek... Sadece çaresizlik hissine gömülmüşsün. Sen boşanmak istemiyorsun, şiddetin bitmesini istiyorsun. Yanılıyor muyum ? Ama bir düşün bu adamla evlenirken şiddet göreceğini bilsen o zaman ki aklınla evlenir miydin ? Belki ilk yaşadığın şiddette güçlüydün boşanma kararı aldın, yahut karşı çıktın . Muhakak direndin. Ama yavaş yavaş bir virüs beynine girdi. Düzelecek , aslında beni seviyor, aslında iyi biri kendisini kontrol edemiyor ,ben hak ettim, benim davranışlarımda da sorun var, ben onu sinirlendirdim... virüsü. Şiddetin kısır döngüsü biriktirme,patlama,sakinleşme ve en son tekrar bahane arayıp biriktirmeye döner. Suçun yok ,hatalı değilsin karşıdaki insan hasta ve ona yapacağın hiçbir şey yok. Derhal o evi terk et. Kendini tut arama,sorma geri dönme. Bir süre sonra uykudan uyanmak gibi bambaşka düşüneceksin. İnan ki o süreçte sürekli kendine kızacaksın yıllardır kendimi nasıl ezdirdim, kendimi neden yok ettim ,o hasta mahluku neden çektim diye. Lütfen asla ümidini kaybetme, birazcık sıkıntıya razı ol ve kişiliğini geri kazan. O zavallı never lose your hope kardeşi göm. Onun bebeğinin güçlü annesi ol. Bir kadına kalkan eli kıran kadın ol. Dayatılan kader görülen terbiyesizliği ahlaksızlığı şerefsizliği yırtan kadın ol. Git o evden lütfen.