okadar sinirliyim ki ...
Bu akşam annesine gitmek için eve geldi beni aldı. ( alması benim zorumla sokakta elektrik lambaları yanmıyo çıkamam tek dedim )
Gızlı hızlı yürüyo tek kelime konuşmak yok, yokuş çıkmak zor gelmiş tabi.
Geçtiğimiz sokakta bi dükkanda enyakın arkadaşımın kocasının aldattığı kız çalışıyo. Eşim dükkana doğru baktı bende baktım kız yok.
dükkanın sahibini tanıyo yok artık o burda dedi.
annesinin evinin oraya gelince ilacım vardı onu alıyım dedim . Git sor nerdeymiş diye sinirlendi bende döndüm gittim.
Beni aramış duymadım ilacımı aldım annesine gittim tam kapının önüne geldim beni aradı " bıktım senin rezilliklerinden beni ne hale düşürüyosun, sanane arkadaşından kocasından, metresinden" saydırıyo
Ne diyosun kendine gel dedim nerdesin dedi evin önündeyim dedim hangi ev dedi? annenin evi dedim dön geri dedi.
sen hastasın , beni dinlemediğin için kafanda kurduklarınla abuk sabuk kobuşuyosun dedim.
başladı yine hala anlamıyo ben eczaneye gittim o kızı sormaya gittim sanmış.
yeter dedim ya yeter herşeyin problem dünyada bi sen varsın senin kafanda kurdukların var başka hiçbişey yok.
Eve git annenin evine git orda kal dedi .
Bukadar zaman seninle kaldığıma sana acıyorum canın cehenneme dedim kapattım.
Eve geldim. Eve geleceğini sanmam bugece burdayım ama bından sonra?
hemen yarın açsam mı davayı yoksa o açsın diye beklesem mi.
barışma ihtimalim yok tüm haklarını doldurdu
