• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Biyolojik babam öldü ve üzülmedim. Ailem bu yüzden psikolojimin bozuk olduğunu düşünüyor

Bende uzulurmuyum bilmiyorum hatta can guvenligim artti diye rahatlayabilirim. Herhangi bir kinim yok en son mahkeme kayitlarina ve polise gerekenleri anlatmis tutanaklara gecirmistim.
Normal olan sizsiniz bu kin nefret duymayi gerektirmiyor emek yoksa sevgide yok.
 
Benimde icim bombos. Dün esimin teyzesi bahcemize geldi başınsağolsun dedi. Sağol demek bile gelmedi içimden. Cünku benimsedigim bir cenaze yok ki. Esime korona sonrası babasina götür böyle olmaz dedi. Sanki ben patates çuvalıyım istesem kendim gidemiyeceğim. Eşimde istemiyor eğer isterse götürürüm dedi. Kadın başladı kan çekermiş vs. Neyse çok bunaldım ağlamaya başladım. Kadın hala eşime bırak bırak ağlasın içini boşaltsın diyor.
İnsanlar her şeyi türk filmine bağlamayı seviyor başka bir şey değil bence sıkmayın canınızı
 
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Insanlar hep ayni seye uzulmek zorunda değil. Sanirim eski konunuza da yazmıştım. Allah rahmet eylesin.
Birdr ben su icinde barisi anlamıyorum. Barışma yok bende. Unursamama var.
 
Bizde anne baba kardeşler için kalıplaşmış bir düşünce var, hiç anneliğini babalığını görmediğiniz, ebeveynliği biyolojik bir bağdan ibaret olan insanlar için dahi ne olursa olsun babadır, et tırnaktan ayrılmaz, evlatlar affetmelidir vs denir.
Affetmek zorunda değilsiniz, üzülmek zorunda da değilsiniz, çevrenizdekiler eşiniz de dahil bu kalıplaşmış düşünce yüzünden üzüldüğünüzü düşünüyordur, aslında bizde dünyaya getiren mi büyüten mi diye bir soru kalıbı da vardır, büyüten elbette.

Hani türk filmlerinde görünce kan çekiyorya öyle bir davranis bekliyor insanlar. Ya da müge anli da yıllar sonra koşup sarılıyorlarya hayatı böyle görüp bendende bunu bekliyorlar. Oyüzdende anormal olduğumu düsünüyorlar.
 
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Aynı duyguları paylaşıyorum. Zerre emeği yok. Artık yaşımı başımı aldm bni buldu 2 yıldır da konşyrz. O arsyınca açasım yok. Of pöf duygularla knşyrm. Birazda dengesiz biri bni iyice sağutuyor. Ölse ağlayamam. Bir insan öldü diye üzülür rahmet dilerim.
Üvey babama glnce sağolsun çok dayağını yedim. Çokkkkk. Geceleri ondan olan kardeşlerim annm banyoya kitlerdik kendimizi ki bizi dövmesin diye. Katil gibiydi evde. Hep hakaret hep dayak. Onun yüzünden kimseden bir şy isteyemiyorum.kalemim bitse bitti demezdim. Aç olsam açım demezdim. Elbt biri acıkır ve sofra kurulur der, yolda yürürken kalrm bulayım diye dua eder bulurdum. İşte isteyemedim. Hakkım yok. Zaten baban değil mecbur da değil derdim. Ama onu çok seviyorum. Neden mi???? Çünkü beni üveyim diye dövmedi kardeşlerimizde bni de dövdü. İlk okuyacaksa kitaplar bna alındı, sen oku kızım derdi. İlk sen derdi. Bna İngilizce seti bile almıştı. Ama işte o da kötü bir ailede büyümüş ve öyle bir baba olmuştu. Şimdi 1 senedir babam annmden ayrıldı. Başka biriyle. Annem bir gün babanız yaşlnr muhtaç kalırsa bakmıycaksınız diyor. Asla bunu yapamam. O bna baktı. Dövdü ama baktı. Yolda birini görsem ona benzşyen burnumun direği sızlıyor, kalbim de derin duygular oluşuyor. Onu çok özlüyorum.
 
Yas tutacak kadar uzulmemek normal olabilir ama tamamen nötr olmanız bana ilginç geldi bizim eski oturduğumuz yerde bir komşumuz vardı en son 5 yaşındayken filan görmüştüm yani hayal meyal hatırlıyorum ama vefat etmesine üzülmustum akraba değil bir şey değil annenizin eşi o boşluğu çok iyi kapatmış belli ki baba olarak onu kodlamissiniz o yüzden bir şey hissetmemişsiniz cevrenizdekiler gereksiz baskı yapmış duygusal bir toplum olduğumuz için şaşırır tabi insanlar sonuçta biyolojik bir bağ var insanın içi ciz eder az da olsa bana normal gelmedi bilemiycem insan sevmese de uzulurmus gibi geldi 🤷
 
Hani türk filmlerinde görünce kan çekiyorya öyle bir davranis bekliyor insanlar. Ya da müge anli da yıllar sonra koşup sarılıyorlarya hayatı böyle görüp bendende bunu bekliyorlar. Oyüzdende anormal olduğumu düsünüyorlar.
Bence hiçbir anormalliğiniz yok, size hiç babalık yapmayan birinin mezarına gidince ne olmasını bekliyorlar ki?
Aniden duygularınız yeşerecek mezara kapaklanıp canım babam mı diyeceksiniz?

Baba dahi olsa birine bir duygu beslemeniz için yaşanmışlıklarınız olması gerekir, babanızla bir anınız var mı? Yok, sağlığında size bir defa gelip affetmenizi istemiş mi? Yok, hiçbir çabası emeği olmamış, ölürken birileri arayıp helallik vermeye gelsin demiş, neyin helalliği?
Onu sağ ve sağlıklıyken gerekirse defalarca kapınızı aşındırıp kendisinin yapması lazımdı, can boğaza gelince helallik, ölünce mezar ziyareti, ne düzelecek bunları yapınca?
Özür dilerim ben vaktiyle yapılmayan ebeveynlik konularında katıyım, benim de evladım var, annelik yapmadıysam mezarıma gelmesin, ben ölürken yapmadığım anneliğin helalliğini de benim namıma kimse kızımdan istemesin.

Sizi yerden göğe haklı buluyorum.
 
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Çok normal sizin böyle düşünmeniz ve hissetmeniz. Aranızda bağ yok
 
Bence tamamen haklısınız. Yerinizde olsam bende üzülmezdim. Illa romantik düsünmeye başlıyorlar. Babanız zamanında yapması gerekeni yapsaymış da hak etseymis üzülmeyi.
 
Senin eski konuna da yazmıştım. Gitmediğin ve kendini riske atmadığın için tebrik ederim seni.

Klişe ama o dölü vermek veya 9 ay karında taşımakla anne baba olunmuyor. Nerdeydi şimdiye kadar ? Baba mi da gidesin.

Bırak ya kimseyi dinleme hatta keyfine bak. Değil yas tutmak gözünden yaş bile gelmesin.

Senin bir baban var oda şuan yanında. Diğeri de hesabını allaha versin. Affetmek zorunda da değilsin.

Kafani meşgul etmesine dahi izin verme hiç değmiyor çünkü.
 
Yas tutacak kadar uzulmemek normal olabilir ama tamamen nötr olmanız bana ilginç geldi bizim eski oturduğumuz yerde bir komşumuz vardı en son 5 yaşındayken filan görmüştüm yani hayal meyal hatırlıyorum ama vefat etmesine üzülmustum akraba değil bir şey değil annenizin eşi o boşluğu çok iyi kapatmış belli ki baba olarak onu kodlamissiniz o yüzden bir şey hissetmemişsiniz cevrenizdekiler gereksiz baskı yapmış duygusal bir toplum olduğumuz için şaşırır tabi insanlar sonuçta biyolojik bir bağ var insanın içi ciz eder az da olsa bana normal gelmedi bilemiycem insan sevmese de uzulurmus gibi geldi 🤷

Bende kücüklüģümden kalma bir tanidigim ölse üzülürdüm sonuçta hicbir zarar görmedim ve azda olsa bir paylasim var. Ama yüzünü bile görmedim biyolojik babamin. 1 gün olsun açmıyız diye sormadı ,gelip görmedi ,arkadaşlarim bana babam yok diye piç derken arkamda değildi yada aç kalıp 1 dilim ekmegim yokken karnimi doyurmadi oyüzden belli bir yaşa kadar nefret ettim ondan. Simdi 37 yasindayım nefret duygum bile yok. birde ben biyolojik bağa inanmiyorum çünkü babam hastalandiğında (üvey) elim ayağım titrer . Zaten ne kadar az üzülürsek okadar iyi. 😊
 
Bende kücüklüģümden kalma bir tanidigim ölse üzülürdüm sonuçta hicbir zarar görmedim ve azda olsa bir paylasim var. Ama yüzünü bile görmedim biyolojik babamin. 1 gün olsun açmıyız diye sormadı ,gelip görmedi ,arkadaşlarim bana babam yok diye piç derken arkamda değildi yada aç kalıp 1 dilim ekmegim yokken karnimi doyurmadi oyüzden belli bir yaşa kadar nefret ettim ondan. Simdi 37 yasindayım nefret duygum bile yok. birde ben biyolojik bağa inanmiyorum çünkü babam hastalandiğında (üvey) elim ayağım titrer . Zaten ne kadar az üzülürsek okadar iyi. 😊
Senin o baban varya melek melek allah uzun ömür versin başınızdan eksik etmesin. ❤
 
Bende kücüklüģümden kalma bir tanidigim ölse üzülürdüm sonuçta hicbir zarar görmedim ve azda olsa bir paylasim var. Ama yüzünü bile görmedim biyolojik babamin. 1 gün olsun açmıyız diye sormadı ,gelip görmedi ,arkadaşlarim bana babam yok diye piç derken arkamda değildi yada aç kalıp 1 dilim ekmegim yokken karnimi doyurmadi oyüzden belli bir yaşa kadar nefret ettim ondan. Simdi 37 yasindayım nefret duygum bile yok. birde ben biyolojik bağa inanmiyorum çünkü babam hastalandiğında (üvey) elim ayağım titrer . Zaten ne kadar az üzülürsek okadar iyi. 😊
Eski konunuzu simdi okudum bebeklikten beri hiç gormemişsiniz evet o zaman normaldir sanırım😂 İnsanlar da tuhaf valla yapıyor ediyor sonra bi helallikle işi kapatıyor oh ne ala memleket🤣 Baba olmak sadece 46 kromozomun 23 ünü vermek mi onu zaten bütün canlılar yapıyor bu kadar basit olmamalı bu arada babanız sizi kız diye istememiş ama kendinin de kızları olmuş büyük konuşmuş herhalde😀
 
Senin o baban varya melek melek allah uzun ömür versin başınızdan eksik etmesin. ❤

Amin canım Allah başimızdan eksik etmesin onu. 1 ay önce o da kalp krizi geçirdi. Zeynebe söylemeyin hamile durmaz 10 saat yol gelir demiş. Bende halamdan öğrendim geliyorum dedim. Hemen babam oksijen cihazini çikartıp aradi. gelme kızım kendini riske atma, henüz ölmeye niyetim yok .daha kücük torunumu büyüteceğim dedi.
 
Aynı duyguları paylaşıyorum. Zerre emeği yok. Artık yaşımı başımı aldm bni buldu 2 yıldır da konşyrz. O arsyınca açasım yok. Of pöf duygularla knşyrm. Birazda dengesiz biri bni iyice sağutuyor. Ölse ağlayamam. Bir insan öldü diye üzülür rahmet dilerim.
Üvey babama glnce sağolsun çok dayağını yedim. Çokkkkk. Geceleri ondan olan kardeşlerim annm banyoya kitlerdik kendimizi ki bizi dövmesin diye. Katil gibiydi evde. Hep hakaret hep dayak. Onun yüzünden kimseden bir şy isteyemiyorum.kalemim bitse bitti demezdim. Aç olsam açım demezdim. Elbt biri acıkır ve sofra kurulur der, yolda yürürken kalrm bulayım diye dua eder bulurdum. İşte isteyemedim. Hakkım yok. Zaten baban değil mecbur da değil derdim. Ama onu çok seviyorum. Neden mi???? Çünkü beni üveyim diye dövmedi kardeşlerimizde bni de dövdü. İlk okuyacaksa kitaplar bna alındı, sen oku kızım derdi. İlk sen derdi. Bna İngilizce seti bile almıştı. Ama işte o da kötü bir ailede büyümüş ve öyle bir baba olmuştu. Şimdi 1 senedir babam annmden ayrıldı. Başka biriyle. Annem bir gün babanız yaşlnr muhtaç kalırsa bakmıycaksınız diyor. Asla bunu yapamam. O bna baktı. Dövdü ama baktı. Yolda birini görsem ona benzşyen burnumun direği sızlıyor, kalbim de derin duygular oluşuyor. Onu çok özlüyorum.
Offf içimi yaktın içimi. Allah sana güzel kapılar açsın her daim.
 
Amin canım Allah başimızdan eksik etmesin onu. 1 ay önce o da kalp krizi geçirdi. Zeynebe söylemeyin hamile durmaz 10 saat yol gelir demiş. Bende halamdan öğrendim geliyorum dedim. Hemen babam oksijen cihazini çikartıp aradi. gelme kızım kendini riske atma, henüz ölmeye niyetim yok .daha kücük torunumu büyüteceğim dedi.
Baba deyince içini dolduran şeyler bunlar benim için. Allah razı olsun ondan ne güzel adammış ne yürekli adammış ❤
 
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Ben de babamı görmeden büyüdüm şuan onun için zerre bir duygum yok ( vicdansizlik falan değil, kalbim bomboş) yani bişey hissetmiyorum, sizi iyi anlıyorum, bende hep kendi kendime derdim ölüm haberi gelse ne hissederim diye, bu sorumu da yanıtlamış oldunuz.Bence gayet normalsiniz insan bilmediği , görmediği şeye ne üzülebiliyor ne de eksikliğini hissediyor ..
 
Hiç de anormal değil hissetmedikleriniz, rahat olun. Benim de son birkaç yıl içinde 3 amcam, bir dayım vefat etti. Hiç birinde tek damla ağlamadım. Haberi alınca Allah rahmet eylesin dedim, o kadar. Telefonu kapatınca unuttum gitti. Günlük hayatıma devam ettim. 15-20 sene olmuş görmeyeli, neyine üzüleyim? Aramaz sormazlar, hiç bir paylaşım olmamış bu güne kadar. Yemişim kan bağını. Kan da çekmiyor akrabayla, kendimden biliyorum. Mesela bir abimle bağımız kopuk, yıllardır görüşmeyiz. O da ölse üzülmem. Çünkü kan bağına değil, kalp bağına inanırım ben. Kalbimde bir bağ yok ki neyine üzüleyim.

Siz de günlük hayatınıza devam edin. Kim ne derse desin. Acaba şöyle yaparsam babama yorarlar mı demeyin. Sürekli kafanızda onunla ilgili şeyler kurmayın, kurmaya çalışana da izin vermeyin. Gerekirse tersleyin. Sizin hissettiklerinizi sizden iyi bilecek değiller ya. Sürekli baba fikrini kafanızda canlandırıp gereksiz stres yaptırmasınlar size, söyleyin.
 
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Üzülmemeniz normal bence, biyolojik babanız olabilir ama sizin için yabancıdan farkı yok.
 
Back
X