Biyolojik babam öldü ve üzülmedim. Ailem bu yüzden psikolojimin bozuk olduğunu düşünüyor

Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Bence gayet normal o baba değil ki sizin için ben de olsam bırakıp giden arayıp sormayan üzerinde emeği olmayan babaya üzülmem
 
nice1985 .!.:
Aynı duyguları paylaşıyorum. Zerre emeği yok. Artık yaşımı başımı aldm bni buldu 2 yıldır da konşyrz. O arsyınca açasım yok. Of pöf duygularla knşyrm. Birazda dengesiz biri bni iyice sağutuyor. Ölse ağlayamam. Bir insan öldü diye üzülür rahmet dilerim.
Üvey babama glnce sağolsun çok dayağını yedim. Çokkkkk. Geceleri ondan olan kardeşlerim annm banyoya kitlerdik kendimizi ki bizi dövmesin diye. Katil gibiydi evde. Hep hakaret hep dayak. Onun yüzünden kimseden bir şy isteyemiyorum.kalemim bitse bitti demezdim. Aç olsam açım demezdim. Elbt biri acıkır ve sofra kurulur der, yolda yürürken kalrm bulayım diye dua eder bulurdum. İşte isteyemedim. Hakkım yok. Zaten baban değil mecbur da değil derdim. Ama onu çok seviyorum. Neden mi???? Çünkü beni üveyim diye dövmedi kardeşlerimizde bni de dövdü. İlk okuyacaksa kitaplar bna alındı, sen oku kızım derdi. İlk sen derdi. Bna İngilizce seti bile almıştı. Ama işte o da kötü bir ailede büyümüş ve öyle bir baba olmuştu. Şimdi 1 senedir babam annmden ayrıldı. Başka biriyle. Annem bir gün babanız yaşlnr muhtaç kalırsa bakmıycaksınız diyor. Asla bunu yapamam. O bna baktı. Dövdü ama baktı. Yolda birini görsem ona benzşyen burnumun direği sızlıyor, kalbim de derin duygular oluşuyor. Onu çok özlüyorum.
Genişletmek için tıkla...

Rabbim bundan sonra güzel günler yaşatsın size. İcime dokundu yazdiklariniz. Benim simdi 2.cocugum olacak nasipse. Şuanda 37 yasindayim. Keşke böyle büyüyen çocuklara dokunabilsek birşeyler yapabilsek. Ben kendi adıma muhakkak sahipsiz bir kız çocuğunun koruyucu ailesi olup onu sevgiden mutluluktan havalara uçuracağima söz verdim.
 
Tvde biri ölmüş dendiginde ne kadar etkileniyorsak siz de biyolojik babaniz öldüğünde o kadar etkilenmissiniz
Sevmiyor ya da herhangi bir sey hissetmiyormussunuz
Gayet normal
Gerekirse tekrar konusu açılırsa söyleyin açıkça ben ona dair bir sey hissetmiyorum diye. Sonucta hamilesiniz, hormonlarin etkisiyle baska konulara da aglayabilirsiniz normal :)
Tabii ki bu dunyaya gelmenize vesile olmuş adam ölmüş Allah rahmet eylesin ama anladigim kadariyla sizin zaten bir babaniz var. Size emek vermis, büyütmüş, sevincinizi üzüntünüzü paylaştığınız, hayatınızda olan, okutup belki de evlendiren bir baba. Dolayisiyla digerinin varlığı yoklugu sizi cok enterese etmemis. Ne mutlu ki baba sevgisini yasamissiniz.
Inşallah evladiniz da saglikla gelsin 😍
 
benim annemle olan iliskimi bilenler vardir, hic gorusmedik degil ama gorusmesek daha iyi diyecegim bir iliskiydi. vefat etti 6 ay once. yalan yok yani uzuldum ben gercekten. ama cabuk atlattim. sizi cokkk iyi anliyorum.

insanlari atlattigima inandiramiyorum bir turlu. sanki ben bunu icime gommusum de her an patlayacakmisim gibi dusunuyorlar, alakasi yok. babam olse degil 6 ay 6 yilda bile kendime zor gelirim ama annemle oyle bir paylasimimiz yoktu ki. neye uzuleyim ben daha? icim burulur lafi gecince ama insanlarin bekledikleri gibi dramatik degil yani.

aksam sevgilimin ailesi gelecek soz gibi bir sey yapacagiz, teyzem beni aramis agliyor iste annen de olsaydi bilmem ne. yahu benim annem yasasa bile gelmezdi ki, öldü diye mi kendimi kahredeyim gelmeyecek diye. hayatta olup gelmemesi daha zordu.
 
Ah sizin babanızı ömrüm oldukça unutmam. Baba ile ilgili bir konu olduğunda mutlaka anlatırım. Bulunmaz bir insan. Allah razı olsun ondan. Gerçekten tanımaya değer bir insan. Ellerinden öperim
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Bende öz babamla büyümedim benide uvey babam kucuklukten beri büyütüyor bana gorede kendi babamin emegi yok uzerimde annem bize hamileyken yurt dışına çalışmaya gitmis onu ilk gördüğümde 10 yaşındaydım snra evlendi fln bugün ölse üzülmem o derece seni çok iyi anlıyorum böyle hissetmen çok normal
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Çok normalsin
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Bence hissetmedikleriniz gayet insanca. Kaldi ki sizin hic baginiz dahi olmamis. Ben biyolojik baba ile buyudum, yetistim, bosanip maalesef tekrar onun evine dondum. Ölurse de uzulmem cunku sevmiyorum, hic sevmedim. Hatta hayatimi mahvedip yikan kisi oldugu icin bitmez tukenmez hincim var ona karsi.
Kimseyi ailemiz oldugu icin sevmek mecburiyetinde degiliz.
 
Zamanında ecdadımız hiç tanımadığı kardeşlerini gözünü kırpmadan öldürüyorken. Sizin hiç tanımadığınız babanız için üzülmemenizden doğal ne olabilir. Tanımadığın biri için anca Allah rahmet eylesin dersin devam edersin. Sizde öyle yapmışsınız.
Ben kendi aynı evin içinde yaşadığım babam için ölürse gram ağlamam diyorum. Bakmadı çünkü. İçti, karı kız ayakları vardı filan yani bu adam için niye üzüleyim ki 🤷‍♀️
Sizde oturun anlatın eşinize konuşmadığınız için üzülüyor içinize atıyorsunuz sanıyordur.
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Kendimi sizin yerinize koyuyorum ben de varlığını hissettirmeyen bir babanın yokluğuna da üzülmezdim şahsen ama sanki yaşattığı olumsuzluklar yıllarca hissettirdiği boşluk ,sanki tekrar gün yüzüne çıkar nefretim büyür ve huzursuz ederdi, bu durum da.Acaba insanların affet dediği bu mu?Tabi siz bu huzursuzluğu hissediyorsanız.
 
Muhtemelen duygusal bir yapınız var.Dışarıdan insanlar sizi öyle gördüğü için içinize attığınızı zannetmiş olabilir. Eğer babanızı görmek konusunda da bir an tereddüdünüz olduysa o ihtimal üzerinde de böyle konuşuyor olabilirler.
Öncelikler bir şey hissetmemeniz gayet normal lütfen bu konuda kendinize yüklenmeyin. Babadan önce hiç görmediğiniz, varlığını hissetmediğiniz bir insanın ölümünden bahsediyoruz.Allah rahmet eylesin.
Ailenizin üstünüze çok geldiğini hissediyorsanız ;sizi üzen asıl şeyin onların bu şekilde davranışları olduğunu söyleyin.
çocuk olmadığınızı ve hislerinizin gayet farkında olduğunuzdan bahsedin.Eğer daha da üsteliyorlarsa onlara karşı kırıcı olabileceğinizi çünkü bu konunun uzamasının bebeğiniz ve kendiniz açısından stres yarattığını ama bunu yapmak istemediğimizi belirtin.( tabi ki kırıcı olun demiyorum sonuçta aileniz iyiliğinizi istiyorlar, sadece bu konuda üstünüze gelmekten vazgeçiş sınırı olması için yazdım).
Allah bebeğinizi kucağınıza sağlıkla almayı nasip etsin.Allah analı babalı büyütsün .
 
Cnm bence hiç kimseyi takma ne hissediyorsan, nasıl davranmak istiyorsan öyle yap O sıkıntıları sen çektin baban değil zaten hak etseydi baban seni bırakıp gitmezdi. Önüne bak sana babalık eden o iyi insana odaklan gerisi Faso fiso
 
YAPMAYIN ALLAH ASKINA (BABAMM RUHUNA CANİM KURBAN OLSUN) BABAM RAHMETLI OLDU 7 GÜN ÖNCE 3 KEZ GITTIK HER GITTIGIMDE TOPRAGINI YALIYORUM RESMEN AĞLAMAKTAN PERISAN SERSEFIL OLDUM KIM BUYUTURSE BUYUTSUN O SENIN BABAN ATAN SENINDE EVLADIN EVLATLARIN OLACAK ONLARI DÜŞÜN GİT BABANIN HELALLIK ISTE RUHU SANA DUACI OLSUN CANIM BABAMM HERZAMAN BIZE DERDI BEN EVLATLARIMDAN RAZIYIM TA EVDEN GIDENE KADAR ALLAHİM BABAMIN MEKANINI CENNET ETSIN
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
paylaşım yok. emek yok. ani yok
bag yok
ee ne üzülüp aglayacaksiniz..
evlat demek emek demek.
 
pembecanta .!.:
YAPMAYIN ALLAH ASKINA (BABAMM RUHUNA CANİM KURBAN OLSUN) BABAM RAHMETLI OLDU 7 GÜN ÖNCE 3 KEZ GITTIK HER GITTIGIMDE TOPRAGINI YALIYORUM RESMEN AĞLAMAKTAN PERISAN SERSEFIL OLDUM KIM BUYUTURSE BUYUTSUN O SENIN BABAN ATAN SENINDE EVLADIN EVLATLARIN OLACAK ONLARI DÜŞÜN GİT BABANIN HELALLIK ISTE RUHU SANA DUACI OLSUN CANIM BABAMM HERZAMAN BIZE DERDI BEN EVLATLARIMDAN RAZIYIM TA EVDEN GIDENE KADAR ALLAHİM BABAMIN MEKANINI CENNET ETSIN
Genişletmek için tıkla...
basiniz sag olsun...
siz baba evlat iliskisini güzel yasamissiniz demek ki..
 
insanlar sevdiği kişi ölse bile ardından ağlamayabilir. ben de böyle durumlarda tepkisizim. birileriyle vedalaşırken acı çekmemi falan ya da görüşmeyince özlem duymamı bekliyorlar tam tersine hayat böyle dramalarla çekilmiyor. zaten hamilesiniz hormonlar tavan bir de ağıt mı yakmanızı istiyor bu millet çok komik
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Sizi çok iyi anlıyorum. Kan falan da çekmiyor, saçmalamışkar. Sizi sadece sizin gibi babasından hayır görmeyenler anlar. Onların anlamaması normal
 
Umutumut82 .!.:
Mrb. K.K güzel bayanları eski konularımi bilen arkadaşlar vardır. Ben biyolojik babami görmeden büyüdüm .üstümde zerre emeği yok. Annemle çok zor günlerimiz oldu. Beni annemin 2.evliliğindeki babam büyüttü ,okuttu ,evlendirdi. Bundan bir süre önce baban hasta helalleş diye beni aradılar . Gitmedim telefonlarıni engelledim. Geçenlerde esimin numarasını bulup aramıslar babasi öldü diye. Benim riskli bir hamileliğim var oyüzden eşim 2 gün kıvranmış söylesemmi söylemesemmi diye. Neyse annem söyledi ve hiç etkilenmedim.
Konuya gelirsek o günden beri hıçkırsam babası öldü içine atıyor muamelesi görüyorum. Etkilenmediğimi üzülmediğimi söylüyorum ama inanmıyorlar. geçenlerde arka bacaklari olmayan bir köpeğin protez bacakla yürüdüğünü izledik ,ben duygulandim ağladım. eşimde istersen babanın mezarina götüreyim demeye başladı. Ama gerçekten içimde hiçbir duygu yokkkk. Pandemi var ve hamileyim ve en önemlisi o adam benim kendimi ve bebeğimi riske atacak kadar değerli değil niye 6 saat yol gideyim.
Kimse üzülmediğimi kabullenmiyor. Yok içinde barış içinde affet. Yok kan çekermiş yok bilmem ne. Ya mecburmuyum affetmeye. kendi kendimden şüphelenmeye başladım. Sizce bu hissettiklerim daha doğrusu hissetmediklerim normal mi ?
Genişletmek için tıkla...
Varlığınıza biyolojik olarak katkı vermek hariç size karşı hiçbir vasfı olmayan birine sırf bu yuzden üzülecek değilsiniz. Hakkınız var. Millet bir tuhaf cidden...Siz haklısınız valla
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X