valla ben yendim. beni bir de kuzenimin ve eltimin çocukları çok korkutuyordu. daha doğrusu çocukların anneleri. yok dün hiç uyuyamadım, uyku nedir unuttum, psikolojim bozuldu iyice... bir de bakıyorum bebeğin naneleri bitmiyor. yok şu saatte şunu vericem, şu saatte emziricem, uyku saati geldi, altına pisledi vs. vs anam dedim bu kadar şeyi nasıl aklınızda tutuyor nasıl uyguluyorsunuz?? çocuklar da durmuyor zır zır ağlıyorlar. kucakta saatlerce sallayıp duruyorlar. sonra baktım ki meğer onlar hale yola sokamıyorlar. elbette yorulucaz edicez öyle süt liman olmayacak ama çok abartıyorlardı onlar. zamanla bebeğin bakışından bile ne istediğini şıp diye anlar olucaz. ve en önemlisi düzen!! düzene soktuktan sonra Allahın izniyle herşey daha kolay olacak. inanıyorum ben...