Boşandığı İçin Pişman Olan Var mı?

Biz kişilk ve aile olarak farklı olmanın sancısını çok çektik..Ben de hata yaptım ama o erkek olmanın egosuyla daha çok hata yaptı..Ve o yıktı..Çok zor günler geçirdim...Biraz soluklanmıştım ki (2 yıl sonra)biriyle tanıştım,o bana iyi gelmişti.Ama olmadı.Düzelen moralim yeniden tepetaklak oldu..Şuan hala depresyondayım...Hani evliliğim bile boşanmadan kolaydı..
 
Rica ederim.
Bana ailemden,arkadaşlarımdan "ah vah yapma,etme" diyen olmadı.
Ailem hep destek oldu her kararıma.
Hatta babacım derdi; "sen hiç bir sorunum yok ama ben bu evliliği istemiyorum dersen yine de arkandayım" diye.
Benim sorunum kendimleydi.
Sürekli sinirli,kavga çıkarmak için yer arayan biri oldum.
Ailemi hep kırdım.
Sanırım yalnız kalmak istedim devamlı ama onlar da bu süreçte beni pek rahat bırakmadılar,hani konuşursam rahatlayacağımı sandılar ben bunu yapamadım. Yapamadıkça da kötü olan ben oldum. "Ailen değil miyiz bizle paylaşmıcan da kimle konuşacan" dediler. O dönem çalışmıyordum geceleri uyumak,sabahları uyanmak azaptı.
Annemin kafamı dağıtmak için anlattığı herşey bana batıyordu.
Arkadaşlarımla da benzer sorunlar yaşadım. Telefonlarını açmadım,buluşmalara gitmedim,evimden günlerce,gecelerce çıkmadım.
Herkes aynısını söyler hala; "ama biz yanında olmak istedik Lale bizi istemedi ne yapalım?" Yani nasıl anlatayım ben saçmalamış olabilirim,çevremi kırmış olabilirim ama hiç kimsenin kendisini haklı göstermesine gerek yok ya beni yalnız bırakacaklardı ya da biz şunu ettik bak bunu yaptık ama demeyeceklerdi. Evime kapanmamı eleştirmeyeceklerdi. Bilmiyorum ki ben mi anlatamadım derdimi yoksa onlar mı anlamadı beni inan hala bilmiyorum.
Evet ben hiç kimseyi istemedim hem de hiç istemedim! Sadece birtek arkadaşım sabırla,inatla benimle iletişim kurmaya devam etti ona da neler derdim beni bıraksın diye ama yok pes etmedi ki o benim birtanemdir.

Şu anda insanlarla aramdaki büyük uçurumların sebebi o günlerden kalmadır bana.
Artık eski Lale değilim.

boşanmadım ama ayrılık acısıyla bıle bu duyguların aynısını yaşadım,kimbılır boşanmak ne kadar agır..ama ben eski kişiliğime dönmek ıstıyorum eski beni özledım :43:
 
Lale ordamısın bilemiyorum boşandıktan sonraki süreci nasıl atlattın bende aynı durumdayım daha boşanmadım çünkü karar veremedim veremiyorum boşanma kararı almalıyım şiddetli geçimsizlik var 1 senedir evliyim güya eşim beni seviyor ama sorunlarımız bitmiyor eşimin para takıntısı şiddet fevri davranışlar öfke kontrolsüzlüğü beni ve insanları tehdit etme küfürlü argo konuşma mala ve cana zarar verme mükemmeliyetçi olmak adına herşeye müdahale etme herşeye karışma kendi dışında herkesi aşağılama vb davranışlarından dolayı Eşimin tedavi olması gerekiyor ne yapmalıyım?
 
Lale burdamisin acaba? Boşandım mi bu süreç nasıl geçti bende bir süredir boşanmak için karar verme verememe aşamasındayım bir oğlum var eşim aldatmisti affettim.oglum.icin ama içimde yapamadığimi hissediyorum yani bana batıyor sinirleniyorum falan eşim bu aşamada anlaşamadığı kız bir nokta yok ama ilgisiz çabalama falan da yok bende herhangi bir şeye sinirlaniyorum.hemen boşanmayı düşünüyorum istiyorum da ama boşandıktan sonrası beni korkutuyor sen ne yaptın nasılsın boşandım mi bosandiysan bu süreç nasıl geçti bahsedebilir misin acaba? Bu konuda tecrübeli arkadaşlar da yazabilirse sevinirim.
 
şimdiii boşanmayı yaşamış bir kadın olaraktan marcicim; bir şekilde, bir sebeple yürümeyen bir evliliğiniz biterhayatın nimet mi, lanet mi sunduğunu anlayamazsınız. boşandığınız için kendinizi mutlu, içi boşalmış ve hayata yeniden adım atmaya hazır hissederken, size göre nimet olan şey; topluma göre lanettir çoğu zaman. malum pek bir etiketleme meraklısıyız hepimiz.
dün yan komşunuzun bacım, kardeşim diye seslenirken size, anında okus pokusla kadına çevrilirsiniz. o ana dek göze batmayan, herkes gibi olan davranışlarınız; (birilerinin gözünde!) bir anda içinde seksepalite kokan eylemlere dönüşmüştür.Dul kadın olmanın potansiyel verici olmakla eşdeğer sayıldığı bir devirden günümüze neler değiştiğini düşünüyorum da. koca bir hiç! tamam, belki biraz anlam değişikliği oldu o kadar. onlara sorarsanız mazeretleri çok açıktır. dul kadının sevişmeye ihtiyacı yok mudur? eeee dünkü size bacım diyenler, her zaman bu ulvi görevi layığı ile yerine getirmek isterler. cinsel ihtiyaçlarınızı karşılamayı vazife edinirler. zaten dul kadının da düşünecek başka bir şeyi yoktur, tek derdi budur. her şeyi bir yana bırakıp, ahhh ahh! biri gelse de sevişsek diye bakınırlar hepsi! üstelik bu hangi seviyede, kültürde, gelenekte bakarsanız bakın dul kadın olmak zorlayıcıdır bir kadın için.

siz boşanırsınız / eşinizi kaybedersiniz; sonra şöyle bir çevrenize bakarsınız, değişen bir şeyler olacak mı diye? bizim beynimizi geçmişte öyle bir boyamışlardır ki, arkadaşınızın eşinin arabasına binmeye bile çekinirsiniz yalnz yaşamaya çekinirsiniz yanınızda ki her erkekle işi pişirme ihtimaliniz vardır çünkü! bir neslin filmleri, size bu dul kadınlarla ilgili birçok şey aşılamıştırinsanların bekarken yaşadıklarını yaşarsanız, size cüzzamlı gibi bakıverirler.

birde şu var bakın! diyelim ki; aileniz sizi bağrına basmıştır. onlarla yaşamanız size, biraz daha namuslu bir hava kazandırır. çünkü yanlız yaşayan bayanlar, imkanları! fazla geniş bayanlardır insanlar yüzünüze bakıp gülümserken, içlerinde:hem dul, hemde yanlız yaşıyor. bak bak bak. kesin yatıp kalkıyordur bu kadın zaten geçen günde biri bırakmıştı araba ile şu gün geç gelmişti evine, çocuğundan da mı utanmıyor böylelerinden korkacaksın, her daim tetikte olmalısın evine mi alıyorsun o kadını, kocan evdeyken! deli misin kızım sen

bir dulsanız, hareketlerinize iki kez dikkat etmeniz gerekir. nasıl oturulacağı kalkılacağı, nasıl gülümsediğinize bile en ince ayrıntısı ile dikkat edilir. hep iki ile çarpılacaktır her davranışız en ufak açığınızda aradan sızmaya çalışılır. hemcinsleriniz bekar bir bayanı süzerken, sizi iki kere dikkatle süzerler. erkekler içinse; kolay avsınızdır nasıl görürler biliyormusun? zorluk çıkartmaz, tecrübelidir. ilişkilerde çocuksu davranışlarla sizi bezdirmez. soru işareti ile biten cümleler pek kullanmaz? yanınızdayken doğaldır, kendini farklı göstermeye çalışmaz, doygundur vs. diye liste uzayıp gider
Soyledikleriniz doğru bizim toplumumuzda böyle malesef....ama şu da var kişi kendini biliyorsa isteyen istediğini desin ! Yatıp kalkıyor milletle desinler ben yapmadiktan sonra vicdanım rahatsa Allah biliyorsa kul bilmese ne olur hiç takmam çünkü kafaya takarak insan kendisini mahvediyor gerek yok ,milletin ne dediğini onemsemeyerek huzurla yaşamak gibisi yok bence ;)
 
Güncelliğini her zaman koruyacak olan bir konu olduğu için gelecek nesillere ( :KK53: ) şu açıklamayı bir borç bilirim efenim: boşandığıma hiç ama hiç pişman değilim. kendine öyle veya böyle yetebilen (ruhsal ve maddi anlamda), ayakları yere sağlam basan, hayatının kontrolünü elinde tutan birinin boşanıp da pişman olduğunu hiç görmedim bu arada.

Velev ki fevri bir kararla boşanıp pişman oldunuz (fevri biri bu tür sorgulamaları zaten yapmaz ama misal oldu diyelim). Hatalar bizim için, varsın pişman olalım. Her zaman muntazam/isabetli kararlar alacağız diye bir şey yok, öyle bile olsa yolumuza devam edeceğiz nedir yani dünyanın sonu mu.
 
Back
X