Boşandık.Fakat ben içinde olduğum durumdan kurtulamıyorum.

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

Merhabalar; buraya yazıp yazmama konusunda çok kararsız kaldım fakat kendim işin içinden çıkamıyorum.

Umarım sizlerin sayesinde kendimi biraz daha iyi hissederim.

Öncelikle daha önceki konumda boşanma kararı aldığımı paylaşmıştım. Sıkıntılı süreci atlattım. Boşandık.

Artık tamam huzurluyum, rahatım demem gereken yerde ben bir türlü o huzuru bulamıyorum. Düşünmekten kendi kendime

psikolojimi bozdum. Bununda farkındayım.

Geçenlerde hiç birşey yokken birden çarpıntım başladı. Evde tek başımaydım. Elim ayağım titriyor, ağlıyorum nerdeyse bayılacaktım.

Annemler de şehirdışındalardı. Kendimi o kadar yalnız hissettim ki.. Koşarak annemlerin yanına gidebilirdim. O derece ne yapacağım

bilemedim. Arkadaşımı aradım geldi aldı beni sabaha kadar çarpıntım durmadı. Aklımı kaybedecek gibi oldum. O geceyi hatırlamak

dahi istemiyorum. Buaralar arkadaşlarımın desteğiyle biraz daha iyiyim. Fakat şimdide de ya tekrar öyle olursam korkusu yaşıyorum.

Sanki öyle olduğumda etrafımdaki insanlarda benden etkilenip benim gibi hissedecekler ve o sırada bana yardım edemeyecekler diye

korkuyorum.

İşin kötüsü de hayatımın her anına yaydım bu korkuyu. Mesela sayamadığım kadar çok vapura yada uçağa binmiş olan ben geçenlerde

vapura binemedim. Ya ordan inmek istersem inemessem ne yaparım düşüncesi bile yetti vapura binemememe. Tek bu olsa yine

iyi günlük yaşantımda kolaylıkla yaptığım şeyleri şimdi kendimi telkin ederek yapmaya çalışıyorum.

Fazla uzattım farkındayım. Çoğu insan hayatında büyük sıkıntılar yaşadıktan sonra az da olsa bu anlattıklarımı yaşamıştır.

Benim farkım bunu hayatımın merkezi yapmak oldu. Ne kadar çok istesemde bir türlü kurtulamıyorum bu düşüncelerden.

Psikologa git diyebilirsiniz fakat orada anlatıp ilaç kullanmaktansa benimle aynı sıkıntıları yaşamış veya etrafında yaşamış olan sizlerle

dertleşip rahatlamak istiyorum. Umarım yardımcı olursunuz. Şimdiden teşekkür ederim.

ema1 · 30 Aralık 2013

bence herşey kafada bitiyor kendini sev ve iyi davran , artık kendine eziyet etmekten vazgeç
seni rahatlatacak şeyler keşfet ve yeni yaşantını kabullen değişime açık ol eskiye takılma

Belissa · 30 Aralık 2013

Ribonsum Allah şifa versin :26:
panik atağa benziyor anlattıkların yine de yaşayan arkadaşlar daha iyi bilir.
sen yine de psikiyatriye git tatlım gitmem deme
en azından teşhisi koysunlar o an yapılması gerekenleri söylesinler

bende de kalp çarpıntısı olmuştu ve senın anlattıgına cok yakın bir durumdu. strestenmiş benimki tabi.
doktor sakinleştirici yaptı hiç işe yaramamıştı üstelik.
ve tek çözüm bu tür şeyler olacağını hissettiğin zaman başka şeyler düşünmen asla aklına getirmemen, getirmemeye çalışman.
ben böyle işin içinden cıkabildim kuzum.
umursamaz olmalısın ve kendini üzmemelisin. kıyamam ben sana..

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

ema1 .!.:
bence herşey kafada bitiyor kendini sev ve iyi davran , artık kendine eziyet etmekten vazgeç
seni rahatlatacak şeyler keşfet ve yeni yaşantını kabullen değişime açık ol eskiye takılma

Haklısın aslında herşey düşüncelerimde. Ailem desteğim her zaman arkadaşlarımda öyle. Ama kendimi yapayalnız hissediyorum.

Şımarıklık olarak algılamayın lütfen. Halime şükürler olsun. Ama içim bi garip. Boşlukta sanki.

ViolettaM · 30 Aralık 2013

Once bir kardiyologa görunmelisin bence.Sabaha kadar suren carpinti nobeti pek normal degil o zaten kalpten degilse seni psikiyatriye yonlendirir.Stresin tetikleyecegi kalp rahatsizliklarindan biri ortaya cikiyor olabilir en onemlisi saglik gerisi her turlu gecer dimdiden gecmis olsun

Zengin Ama Mutlu · 30 Aralık 2013

Geçmiş olsun,yaşadıklarının aynısını ben de yaşıyorum ara ara
ben bir panikataklıyım..

En kısa zamanda bir doktora gitmelisiniz,öncelikle kalbinizi kontrol ettirin muhtemelen bir şey cıkmayacaktır psikiyatriye yönlendirirler.

O anları yaşadıgınızda kendinizi sakinleştirin.
Geçeçek geçti gibi,gögsünüzden değil karnınızdan nefes alın ...

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

Rengina .!.:
Ribonsum Allah şifa versin :26:
panik atağa benziyor anlattıkların yine de yaşayan arkadaşlar daha iyi bilir.
sen yine de psikiyatriye git tatlım gitmem deme
en azından teşhisi koysunlar o an yapılması gerekenleri söylesinler

bende de kalp çarpıntısı olmuştu ve senın anlattıgına cok yakın bir durumdu. strestenmiş benimki tabi.
doktor sakinleştirici yaptı hiç işe yaramamıştı üstelik.
ve tek çözüm bu tür şeyler olacağını hissettiğin zaman başka şeyler düşünmen asla aklına getirmemen, getirmemeye çalışman.
ben böyle işin içinden cıkabildim kuzum.
umursamaz olmalısın ve kendini üzmemelisin. kıyamam ben sana..

Saol kuzum. Aynen aklıma geldikçe hemen kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Başka şeylerle uğraşıyorum ama içim hep huzursuz

aslında canımı sıkanda bu. Eskisi gibi kendimden emin olarak yürümek istiyorum. Ama olmuyor. O huzursuzluk yer etti içime.

Psikoloğa gitmeyi düşündüm. Ama ona anlattırken ki halim geldi gözümün önüne yine çarpıntım başladı. Sanki o kapıdan girersem

yine o geceki gibi olucakmışım gibi hissediyorum. Gördüğün gibi yine benim saçma düşüncelerim ama engel olamıyorum.

Gerçi 1 adım attım buraya yazarak. 1 aydır yazarken çarpıntım olacağını düşündüğüm için erteledim. Ağlıyorum gülünecek halime..

Kabullenemediğim bu düşüncelerim işte. Yazarken bile çok saçma ama o an bunları düşünemiyorum.

Safransari · 30 Aralık 2013

Zaman herşeyin ilacı, umarım bu dönemi en az zararla kapatırsınız, önünüzdeki güzel günleri düşünün. Çok sürükleyici kitap okumanızı, yine sürükleyici yabancı dizileri nette izlemenizi tavsiye ederim. Zamanın cabuk geçmesi için yardımcı olur belki size.

Belissa · 30 Aralık 2013

RibbonS .!.:

Saol kuzum. Aynen aklıma geldikçe hemen kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Başka şeylerle uğraşıyorum ama içim hep huzursuz

aslında canımı sıkanda bu. Eskisi gibi kendimden emin olarak yürümek istiyorum. Ama olmuyor. O huzursuzluk yer etti içime.

Psikoloğa gitmeyi düşündüm. Ama ona anlattırken ki halim geldi gözümün önüne yine çarpıntım başladı. Sanki o kapıdan girersem

yine o geceki gibi olucakmışım gibi hissediyorum. Gördüğün gibi yine benim saçma düşüncelerim ama engel olamıyorum.

Gerçi 1 adım attım buraya yazarak. 1 aydır yazarken çarpıntım olacağını düşündüğüm için erteledim. Ağlıyorum gülünecek halime..

Kabullenemediğim bu düşüncelerim işte. Yazarken bile çok saçma ama o an bunları düşünemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

hayır tatlım asla saçma değil bu tür şeyleri hemen her insan yaşıyor, düşünüyor.
sen bastırmaya caısıyorsun o yüzden psikologa gitmek istemiyorsun, unutmak istiyorsun yani.
bazıları sorunun üstüne gidince sorunu çözer bazıları bastırarak, hatırlamamaya çalışarak.

ben de hatırlamayınca daha iyi oluyorum. bu durumdan korkuyorsan kendi başına çözebileceğine de inanıyorsan gitmezsin kuzum.
neticede seni en iyi sen bilirsin. ve her şey sende bitiyor bunu unutma.

yalnız kaldın belki uğraşacak meşgalen yok. bu yüzden de bu tür şeyler aklını meşgul ediyordur.

sana en iyi gelen şey ne ise onu yap sürekli.
yani olumsuzlukları aklından götürecek ne varsa onları yap

zamanla yeneceksin emin ol

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

MnKS .!.:
Once bir kardiyologa görunmelisin bence.Sabaha kadar suren carpinti nobeti pek normal degil o zaten kalpten degilse seni psikiyatriye yonlendirir.Stresin tetikleyecegi kalp rahatsizliklarindan biri ortaya cikiyor olabilir en onemlisi saglik gerisi her turlu gecer dimdiden gecmis olsun

Aslında haklısın sanırım. O geceden sonra araştırdım biraz. Panik atak olsa en fazla 10 dk. süreceği yazıyor ama bilemedim o gece

yaşadığım neydi. Ama ben sabaha kadar kalbim ağzımda yaşadım. O hissettiğim ritim perişan etti zaten beni.Komple check-up'a girmem

gerekiyor sanırım.

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

LuLu .!.:
Geçmiş olsun,yaşadıklarının aynısını ben de yaşıyorum ara ara
ben bir panikataklıyım..

En kısa zamanda bir doktora gitmelisiniz,öncelikle kalbinizi kontrol ettirin muhtemelen bir şey cıkmayacaktır psikiyatriye yönlendirirler.

O anları yaşadıgınızda kendinizi sakinleştirin.
Geçeçek geçti gibi,gögsünüzden değil karnınızdan nefes alın ...

Çok teşekkür ederim. Sizede çok geçmiş olsun.

Peki birşeyi merak ediyorum. Eğer bu bir ataksa ben bu atağa alışık olmadığım için mi başa çıkamıyorum?

Yoksa daha sonrasında başa çıkmayı öğrenip o içimde yer eden huzursuzluk hissinden kurtulabilir miyim?

Yani çarpıntım olmasa bile ya olursa hissi daha kötü. Bu his yüzünden şuanda hiç birşeyden zevk alamıyorum ve sanki bu

ömür boyu sürecek gibi hissediyorum.

sekerparee · 30 Aralık 2013

sanki panik atak nöbeti geçirmişsin. hayatında ilk kez panik atak geçiren kişi yaşadığı şeyi adlandıramaz, sadece ölecek gibi oldum der. sonrasında aynı şeyi tekrar yaşama kaygısı başlar. sende de öyle olmuş olabilir. bak ben de bundan 9 ay önce bir sabah kahvaltı yaparken nedensiz yere kalbimde hızlı hızlı bir atma başladı, elim ayağım buz gibi oldu. hemen uzandım. yaklaşık bir saat kendimi çok garip hissettim çarpıntım hiç durmadı ve sürekli öleceğimi düşündüm. sonra internetten baktım panik atak belirtileriyle çok örtüşüyordu ondan sonra beni bir korku aldı, ya bir daha aynı şeyi yaşarsam diye. bir gün gittiğim kursta ders dinlerken yine aynı şekilde oldum, tıpkı sen vapurda olmuşsun ya, benim de sınıfta çarpıntım başladı ve o an herkes ders dinliyodu, o anda içimdeki düşünce şu bana bişey olursa kim yardım edecek. ya bana bişey olursa? tıpkı senin vapura binmekten korktuğun gibi.aynı duygular. sonra okuduklarımı hatırladım derin derin nefes aldım ve geçecek dedim( atak sırasında yapmanız gerekenler kısmında okumuştum) allaha şükür bir daha o şekilde olmadım, panik atak mıyım değil miyim bilmiyorum ama bu tamamen psikosomatik bir rahatsızlık. yaşadığın sıkıntıların dışavurumu olabilir. geçici bir süreç olduğunu düşün. kendine telkin et sürekli iyiyim diye. henüz bir ayrılıktan çıkmışsın, kendine iyi olmak için zaman ver..

sekerparee · 30 Aralık 2013

mesaj tekrarı.......................

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

sarfansari .!.:
Zaman herşeyin ilacı, umarım bu dönemi en az zararla kapatırsınız, önünüzdeki güzel günleri düşünün. Çok sürükleyici kitap okumanızı, yine sürükleyici yabancı dizileri nette izlemenizi tavsiye ederim. Zamanın cabuk geçmesi için yardımcı olur belki size.

Teşekkür ederim umarım öyle olur. O kadar çok istiyorum ki şu dönemin geçmesini. Yeni bi kitaba başladım. Sanırım onun verdiği rahatlıkla açabildim konuyu. Malum yazarken bile etkilenme korkusu var şuan.

Bilincinde olupta elinde olmamasıymış kötü olan. Ama herşey de olduğu gibi zaman bunun da ilacı. Onun içinde sabretmem lazım..

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

Rengina .!.:
hayır tatlım asla saçma değil bu tür şeyleri hemen her insan yaşıyor, düşünüyor.
sen bastırmaya caısıyorsun o yüzden psikologa gitmek istemiyorsun, unutmak istiyorsun yani.
bazıları sorunun üstüne gidince sorunu çözer bazıları bastırarak, hatırlamamaya çalışarak.

ben de hatırlamayınca daha iyi oluyorum. bu durumdan korkuyorsan kendi başına çözebileceğine de inanıyorsan gitmezsin kuzum.
neticede seni en iyi sen bilirsin. ve her şey sende bitiyor bunu unutma.

yalnız kaldın belki uğraşacak meşgalen yok. bu yüzden de bu tür şeyler aklını meşgul ediyordur.

sana en iyi gelen şey ne ise onu yap sürekli.
yani olumsuzlukları aklından götürecek ne varsa onları yap

zamanla yeneceksin emin ol

Haklısın kuzum. Ya aslında kabullenemediğim; bunca zaman onca derdimin sıkıntımın üstesinden kendim geldim.

Ama şimdi bu durumda aciz olmayı, kendime yetememeyi kabullenemiyorum.

Üstüne gidip sindirmek istiyorum bu korkuyu ama bu sefer eskisi kadar güçlü değilim sanırım.

Psikoloğa gidip ilaçla değil kendi kafamda yenmek istiyorum. Umarım hem ailemin hem sizlerin desteğiyle

bununda üstesinden gelebilirim canım.

Sevgiliplath · 30 Aralık 2013

blackk_swan .!.:
sanki panik atak nöbeti geçirmişsin. hayatında ilk kez panik atak geçiren kişi yaşadığı şeyi adlandıramaz, sadece ölecek gibi oldum der. sonrasında aynı şeyi tekrar yaşama kaygısı başlar. sende de öyle olmuş olabilir. bak ben de bundan 9 ay önce bir sabah kahvaltı yaparken nedensiz yere kalbimde hızlı hızlı bir atma başladı, elim ayağım buz gibi oldu. hemen uzandım. yaklaşık bir saat kendimi çok garip hissettim çarpıntım hiç durmadı ve sürekli öleceğimi düşündüm. sonra internetten baktım panik atak belirtileriyle çok örtüşüyordu ondan sonra beni bir korku aldı, ya bir daha aynı şeyi yaşarsam diye. bir gün gittiğim kursta ders dinlerken yine aynı şekilde oldum, tıpkı sen vapurda olmuşsun ya, benim de sınıfta çarpıntım başladı ve o an herkes ders dinliyodu, o anda içimdeki düşünce şu bana bişey olursa kim yardım edecek. ya bana bişey olursa? tıpkı senin vapura binmekten korktuğun gibi.aynı duygular. sonra okuduklarımı hatırladım derin derin nefes aldım ve geçecek dedim( atak sırasında yapmanız gerekenler kısmında okumuştum) allaha şükür bir daha o şekilde olmadım, panik atak mıyım değil miyim bilmiyorum ama bu tamamen psikosomatik bir rahatsızlık. yaşadığın sıkıntıların dışavurumu olabilir. geçici bir süreç olduğunu düşün. kendine telkin et sürekli iyiyim diye. henüz bir ayrılıktan çıkmışsın, kendine iyi olmak için zaman ver..

Aynen canım bende hem etkilenmekten korktum ama bilmediğim bi korkuyu yaşamaktansa araştırmak daha mantıklı geldi.

Seninde söylediğin gibi daha sonrasında olanlar beklenti kaygısıymış. İşte o his yaşam enerjimi sömürdü resmen. Burdaki paylaşımlara

baktım ekran görüntüsü aldım telefonumda dosyaladım. Böyle birşeyi bi rdaha yaşarsam okuyayım diye. Bu seferde acaba kendimi

şartlandırdım mı diye düşünmeye başladım. Kafamda soru cevap yaşıyorum resmen.

Birde hadi bunu bir şekilde atlattım ama hayat bu ileride yine büyük bir sıkıntı yaşarsam ve şuan üstünü örttüğüm sıkıntılarım

dağ olur büyürse diye de korkuyorum.

Keşke birazcık umursamaz ve hayatı olduğu gibi yaşayabilsem.

nur35nur · 31 Aralık 2013

Canim ben de bosandim.. o ilk gunleri unutamam nefes alamiyordum aglama krizleri az bir yol yurusem tikaniyordum.. cok dogal bunlar zamanla gececek.. Bosandigim gunu anlatayim sana bak.. Sicakti hava dava sonuclaninca disari ciktim arabayla ne kadar gittim bilmiyorum sonra yurumeye basladim ve bir an ayaklarim tutmuyor gibiydi o kadar cok yürümüş um.. Bir araba camina baktim saclarim isil isil krem rengi bir bluz siyah pantolonum ve dedigkm su " hayatımın en guzel olduğu günler ve neden aldatildim" o an sadece gozumde yaslar ama mimik yok hareket yok sukar seller gibi gözyaşları m... Eve geldim ustumu degistirip o kıyafetleri cope attim sanki suclu o kiyafetler gibi.. Allahim bu boşluğu kimseye vermesin cok zordu ana zamanla gecti.. Artik krem rengi bluz gömlek vs olunca mağazalarda degil denemek elime bile alamıyorum o ani yasama korkusu galiba.. zamanla geciyor canim gecmis olsunn tekrar.

Zengin Ama Mutlu · 31 Aralık 2013

RibbonS .!.:
Çok teşekkür ederim. Sizede çok geçmiş olsun.

Peki birşeyi merak ediyorum. Eğer bu bir ataksa ben bu atağa alışık olmadığım için mi başa çıkamıyorum?

Yoksa daha sonrasında başa çıkmayı öğrenip o içimde yer eden huzursuzluk hissinden kurtulabilir miyim?

Yani çarpıntım olmasa bile ya olursa hissi daha kötü. Bu his yüzünden şuanda hiç birşeyden zevk alamıyorum ve sanki bu

ömür boyu sürecek gibi hissediyorum.

Ben ilk atak geçirdiğimde acile gitmiştik..
Bir anda kalp çarpıntısı başladı devamında ''bana bişeyler oluyor,bayılıcam galiba'' modu geldi. Bir anda sanki düşüp bayılıcam hissiyle cok fena bir çarpıntı..
Acilde kalp ritimlerim normal cıktı.
Eger sizinde panik ataksa eger aslında kalp ritminiz hızlı atmıyor. Siz öyle hissediyorsunuz demektir..
''ya yine olursa'' diye korkuyorsanız zaten bu bir paniktir :)
Aslında hic korkmayın geldiği zaman güclü olun. Psikiyatri bana antidepresan verdi cözümü ilaç diye geçiştiriyorlar. benim cok agırdı ilk zamanlar ama yıne de antidepresan almadım.
Geldiğinde güclü olucam dedim.
Mesela bana geldiği zaman oturuyorum içimden dua edip simdi gecicek bu bir psikolojik durum asla fiziksel sorunum yok,düsüp bayılmıcam simdi gecicek diyorum oyalıyorum kendimi ve geciyor..
Eger cok agır gelirse hic cekinmeyin acile gidin bi tane igne yapıyolar mısıl mısıl uyuyorsunuz eve gelince..

bet@ · 31 Aralık 2013

öyle bi geceyi ben de geçirdim.. allah ım aklımı koru deliriyorum diye diye sabahı acilde zor ettim..sonrasında gidilen psikiyatrist ve teşhis "kaygı bozukluğu" .ve yaşadığım panik nöbetin sonunda gelişen "panik bozukluk". yani ya bi daha olursa korkusu. içim içime sığmıyor,evde duramıyorum ama dışarda da insanlar üstüme üstüme geliyor.en sevdiğim şey alışveriş ama reyonlar raflar dönüyo gözümün etrafında kalbim sanki 1500. zorla atıyorum kendimi dışarı eve gitmek istiyorum ama dolmuşta boğulacam az kaldı ölüyorum..
off off tam 1sene önceydi. Geçerli çok büyük nedenlerim yoktu,sadece cok yalnızdım,çok kurdum kaldırdım.Hastalıklarla çok boğuştuk ailecek ben durumu kaldıramadım.Bi süre çok agır oldugum için ilaç kullandım ve iyi bir psikolog tan terapi aldım şimdi 6 ay oldu evleneni içmicem dedim içmiyorum ilaç falan. Gayet de iyiyim. aslında anlatacak cok sey var da yazıyla çok olmuyor maalesef :) tek söylemek istediğim; bunların hepsi beyninin sana oyunu.artık beni kaale al diyor,bana zaman ayır benimle ilgilen diyor eğer beni dikkate almazsan kendimi sana böyle hatırlatırım diyor :) Kendin aşmaya çalışman çok güzel ama doktora gitmen için geç olabilecek seviyeye gelmezsin inşallah. ben doktora korkularımı anlatırken "hiç geçmicek gibi sanki ömür boyu bununla yaşıcam gibi geliyor " demiştim o da bana dedi ki "iyi ki erkenden gelmişsin kemikleşince hayatının devamını etkileme riski artıyor" demişti.
Umarım çarçabuk atarsın kara bulutları.

Sevgiliplath · 31 Aralık 2013

nur35nur .!.:
Canim ben de bosandim.. o ilk gunleri unutamam nefes alamiyordum aglama krizleri az bir yol yurusem tikaniyordum.. cok dogal bunlar zamanla gececek.. Bosandigim gunu anlatayim sana bak.. Sicakti hava dava sonuclaninca disari ciktim arabayla ne kadar gittim bilmiyorum sonra yurumeye basladim ve bir an ayaklarim tutmuyor gibiydi o kadar cok yürümüş um.. Bir araba camina baktim saclarim isil isil krem rengi bir bluz siyah pantolonum ve dedigkm su " hayatımın en guzel olduğu günler ve neden aldatildim" o an sadece gozumde yaslar ama mimik yok hareket yok sukar seller gibi gözyaşları m... Eve geldim ustumu degistirip o kıyafetleri cope attim sanki suclu o kiyafetler gibi.. Allahim bu boşluğu kimseye vermesin cok zordu ana zamanla gecti.. Artik krem rengi bluz gömlek vs olunca mağazalarda degil denemek elime bile alamıyorum o ani yasama korkusu galiba.. zamanla geciyor canim gecmis olsunn tekrar.

Teşekkür ederim canım sanada çok geçmiş olsun. Evet yaşanılan dönem gerçekten zor. Allah'ım daha beterlerinden korusun.

Zamanla bende atlatıcam inşallah.

Boşandık.Fakat ben içinde olduğum durumdan kurtulamıyorum.

İmkansız diye bi şey var bence ya.

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

♡ Бизимки Масалди ♡

İmkansız diye bi şey var bence ya.

Pfff çokTa TıNN:p

Nirvana

İmkansız diye bi şey var bence ya.

Nirvana

♡ Бизимки Масалди ♡

İmkansız diye bi şey var bence ya.

İmkansız diye bi şey var bence ya.

akışa bıraktım..

akışa bıraktım..

İmkansız diye bi şey var bence ya.

İmkansız diye bi şey var bence ya.

İmkansız diye bi şey var bence ya.

Hayat kısa, kuşlar uçuyor...

Nirvana

just love~~

İmkansız diye bi şey var bence ya.

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency