• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşandım ve yeni hayata alışamadım

12 yıl mutsuz da olsanız alışkanlıklarınız var
Yeni düzen her türlü zor olacaktır
Anne baba yanı belki daha zordur bir yaştan sonra
Ama herşey çok taze
Kendinize biraz zaman verin
Ölüme bile alışılıyorsa her şeye alışılır
 
planlamıştım ama annemler boşandığımı öğrenince beni emrivakıyle yanlarına getirdiler.İnan anlamıyorsun bile hersey biranda olup bitiyor.Bugüne kadar işgüç sahibide olamadım eski eşim ne çalışmamı nede yükseklisans yapmama müsade etti.34 yaşındayım bir baltaya sap olamadım
Aileniz emrivakiyle yanına getirtti, eski kocanız çalışmanıza izin vermedi... Bu kadar edilgen olup başkalarını bahane etmek kolay. Kendinizi küçük gördüğünüzü görüyorum yazdıklarınızda, yapmayın. Güçlü olup kendiniz ve çocuğunuz hakkınızdaki kararları alabilmeniz, elinizi taşın altına koymanız gerek. Bir annesiniz, çocuğunuzu mağdur etmeyin. Hem çalışın hemde nafakanızı alın.
 
Arkadaşlar mutsuz hergün tartışmayla hakaretle geçen 12 senelik evliliğim 3 ay önce anlaşmalı şekilde tek celsede bitti.Ben hala kendime gelebilmiş değilim.Evliykende çok mutsuzdum şimdide çok mutsuzum.Eski eşim memurdu hep farklı şehirlerde yaşadım.8 yaşındaki kızımla baba ocağına geri döndüm.Hayallerim hiç böyle değildi.Boşandığım şehirde iş bulup benim gibi boşanmış bir bayanla ev arkadaşı olup ev tutmayı düşünürken kendimi baba ocağında buluverdim.Annemlerden habersiz boşandım çünkü tazminat iste para iste şukadar nafaka iste iste iste diye baskı yapıyorlardı bende müdehale etmesinler diye söylemedim.Ama onlar birsekilde boşandığımı öğrenince apartopar buraya getirdiler.
Ailem beni evde boşboş oturtmak istemiyorlar geldiğim günden beri işe girmem için baskı yapıyorlar.Biraz birikmiş param vardı 2 ay daha kızımla beni idare eder. Ama kızım buraya ananesine dedesine hiç alışamadı ben işe girersem iyice psikolojisi bozulacak.Yeni bir okulda 3. sınıfa başlayacak bir müddet okula alışmasıda gerekiyor ayrıca okula getirip götürecek benden başkada kimse yok annemler yaşlılar.Her neyse arkadaşlar psikolojim öyle bozukki kararsızlıklar mutsuzluklar beni dengesizlestiriyor bazen çok sinirli oluyorum.Neyapayım nerden başlayım bilemiyorum.Sizlerle dertleşmek için yazdım



Boşandığın şehirde kalıp çalışmayı düşünmüşsün.Burada da yapabilirsin.İşe girsen kafan dağılırdı.Yeni ortam yeni arkadaşlar.Çocuğuda yakın bir okula verirsin ya da servise verirsin.Bir yerden başlamak lazım.Evde düşün düşün psikolojin daha da bozulur
 
Siz bir iş bulsanız ve maddiyatınızı düzeltseniz bile ailniz sizin peşinizi bırakmaz gibi geldi.. Hakkınızda hayırlısı olsun..Eşinl boşanma sebebiniz nedir? Hala mutsuzum demişiniz ya aldatma filansa onun etkisindemisinzi diye merak ettim..
 
bir an önce iş bul ve evini ayır. aileninde hayatına karışmasına kesinlikle izin verme çok zor bi dönemdesin. bende yaşadım aynı şeyleri.
 
kızım babasını özlüyor.Ayrıca bu evdede hep tartışma var doğduğumdan beri annemle babam bağırışarak konuşurlar.Birazda cimriler harcadığımız tuvalet kağıdına kadar karışıyorlar
Yuhh oyle de OLMAZ ... nasil anne babalar... bnce eve cik
 
Arkadaşlar mutsuz hergün tartışmayla hakaretle geçen 12 senelik evliliğim 3 ay önce anlaşmalı şekilde tek celsede bitti.Ben hala kendime gelebilmiş değilim.Evliykende çok mutsuzdum şimdide çok mutsuzum.Eski eşim memurdu hep farklı şehirlerde yaşadım.8 yaşındaki kızımla baba ocağına geri döndüm.Hayallerim hiç böyle değildi.Boşandığım şehirde iş bulup benim gibi boşanmış bir bayanla ev arkadaşı olup ev tutmayı düşünürken kendimi baba ocağında buluverdim.Annemlerden habersiz boşandım çünkü tazminat iste para iste şukadar nafaka iste iste iste diye baskı yapıyorlardı bende müdehale etmesinler diye söylemedim.Ama onlar birsekilde boşandığımı öğrenince apartopar buraya getirdiler.
Ailem beni evde boşboş oturtmak istemiyorlar geldiğim günden beri işe girmem için baskı yapıyorlar.Biraz birikmiş param vardı 2 ay daha kızımla beni idare eder. Ama kızım buraya ananesine dedesine hiç alışamadı ben işe girersem iyice psikolojisi bozulacak.Yeni bir okulda 3. sınıfa başlayacak bir müddet okula alışmasıda gerekiyor ayrıca okula getirip götürecek benden başkada kimse yok annemler yaşlılar.Her neyse arkadaşlar psikolojim öyle bozukki kararsızlıklar mutsuzluklar beni dengesizlestiriyor bazen çok sinirli oluyorum.Neyapayım nerden başlayım bilemiyorum.Sizlerle dertleşmek için yazdım
Öncelikle çok geçmiş olsun. Allah en kısa sürede mutlu ve huzurlu olmanızı nasip etsin. Bir başkasıyla ev srkadaşı olmaktansa ailenizin yanına dönmeniz daha isabetli bir karar olmuş. Sonuçta kızınız var ve ev arkadaşınızın yaşam tarzı olarak kızınıza nasıl bir örnek oluşturacağıda mechul. Ayrıca belkide sizin hoşunuza gitmeyecek misafirleride olabilir.
Bunlar tabi tamamen varsayım. Yaşadığınız yerdeprofesyonel destek alabileceğiniz birilerinin olması size bir nebze olsun rahatlatabilir. Çalışmaya başlayarakta kendinize güveninizi yeniden kazanabilirsiniz.
Ne yaşamış olursanız olun herşeyden önce alışkanlıklar insanı sudan çıkmış balığa çevirebiliyor. Allah yardımcınız olsun.
Belki ilerde ailenize yakın bir ev tutup kendi düzeninizi bile kurabilirsiniz.
 
Back
X