Boşanıp özgür olmak istiyorum.

Evet iyi sayılırdık. Kendimce iyiydik yani.
Elbette çocuklu hayat bizi çok değiştirdi ama zaten tüm sorumlulukları birlikte paylaşan bir çifttik. Tüm annelik bana yıkılmadı yani. O yüzden çocuktan sonra böyle olduk diyemiyorum.
Ayrı kaldık, tatile çıktık vs ama yok olmadı
boşanın öyleyse 🤷‍♀️
 
Evet kendimi çok rahat geçindirebileceğim bir işim var.
İnsan olarak çok seviyorum yıllarımız beraber geçti ama aşk anlamında bir şey yok.
Peki aşkın bittiğini nasıl anladiniz ne oldu yani hissinizyok
 
Özgürlük anlayışınıza bakılırsa bu isteklerinizi evliykende yapabilirsiniz eşiniz mani mı oluyor ? Sizin sebepleriniz biraz bana bahane biraz da macera peşinde koşmak gibi geldi.
 
Bence boşanmaya hakkınız yok
Yani çocuğu olan ve büyük sorunları olmayan kadının da erkeğin de yok bence. Aşk bitmiş yani ee? Bu saatten sonra bi daha aşk mı yaşamak istiyorsunuz? Gözünüz alıyor mu gerçekten? Çocuk sorumluluğu olmasa tamam ama siz bi daha evlenseniz dert, eşiniz bi daha evlense dert. Çocuk da biraz büyüyünce haftasonları eşinizde kalacak muhtemelen, onunla eğlenirken siz haftaiçi tüm sorumluluğu alacaksınız. Ödeviydi bakımıydı. Hiçbir pikniğe, etkinliğe vb. Anne baba çocuk olarak katılamayacaksınız muhtemelen. Bayram vs günlerde çocuk kiminle duracak problemi olacak. Her şey eksik yaşanacak
Eşinizle arkadaşsanız evlilik gayet sürdürülebilir bence. Hem bi kere aşık olduğunuz birine yine olunabilir. Aşk değilse de sevgi, güven, arkadaşlık, sadakat, hoşgörü, bağlılık. Bence bunlar daha mühim şeyler.
Ayrıca boşanmadan da kız kıza tatile gidilebilir. Boşanmadan isteklerinizi gerçekleştirmeyi deneyin. Son çare boşanırsınız.

Eşinizin bu konuda ne düşündüğünü yazmamışsınız.
 
Bunun için evlilik mi biter diyenlere ağzim açik kaldi.🙄
Aşk bana göre de gecici bir şey hani evlilik değil de uzun süren ilişkilerde de kalmiyor ama sevgi bitmez, sevgi kalmamişsa evlilik yurutmenin alemi yok.
Nereye kadar sevgisiz devam edecek? Zamanla sevgisizlik insanda boşluk oluşturur. Bir gün gönlü birine kaymaz mi?
İlla bu duruma gelmeye gerek var mi? Sevgi bittiyse zorlamanin alemi yok bence.
 
Bunun için evlilik mi biter diyenlere ağzim açik kaldi.🙄
Aşk bana göre de gecici bir şey hani evlilik değil de uzun süren ilişkilerde de kalmiyor ama sevgi bitmez, sevgi kalmamişsa evlilik yurutmenin alemi yok.
Nereye kadar sevgisiz devam edecek? Zamanla sevgisizlik insanda boşluk oluşturur. Bir gün gönlü birine kaymaz mi?
İlla bu duruma gelmeye gerek var mi? Sevgi bittiyse zorlamanin alemi yok bence.
Burada şu ikilem devreye giriyor.
Mantık, mutlu anne mutlu çocuk diyor ama bakıyorsun sen dışında herkes çok mutlu.
Kendim için evladıma bunu yapmaya değer mi diye iç hesaplaşma başlıyor.
Her ne kadar söylemesi kolay olsa da yaşayan insan çocuğunun gözüne bakıp ‘kusura bakma evladım, çok da bir derdim yok ama benim sevgim babana bitti, o sebeple yeni heyecanlar yaşayayım, gönlüm kıpır kıpır olsun, gözümün feri gelsin aşk böceği olayım diye akşam heyacanla beklediğin adamdan ayrılıyorum, haftasonlarını bekleyeceksin o zaman da beni göremeyeceksin’ diyemiyorsun.

Kısaca, vicdanın sesi davulu eziliyor.
 
Burada şu ikilem devreye giriyor.
Mantık, mutlu anne mutlu çocuk diyor ama bakıyorsun sen dışında herkes çok mutlu.
Kendim için evladıma bunu yapmaya değer mi diye iç hesaplaşma başlıyor.
Her ne kadar söylemesi kolay olsa da yaşayan insan çocuğunun gözüne bakıp ‘kusura bakma evladım, çok da bir derdim yok ama benim sevgim babana bitti, o sebeple yeni heyecanlar yaşayayım, gönlüm kıpır kıpır olsun, gözümün feri gelsin aşk böceği olayım diye akşam heyacanla beklediğin adamdan ayrılıyorum, haftasonlarını bekleyeceksin o zaman da beni göremeyeceksin’ diyemiyorsun.

Kısaca, vicdanın sesi davulu eziliyor.


"Konu sahibi sizin için demiyorum bunu" Ama bu şekilde sevgisiz evlilik yurutup "cocuk için evli kaliyoruz" diyip duzenini bozmadan disarda başka hayat yaşayan insanlar cikiyor işte ortaya. Burada da okuyoruz.

Ha eşlerden biri kendinden vazgeçmeyi seçti diyelim. Bu cocuk yarin obur gun buyuyecek kendi cevresi vs olacak anne babaya bagimligi azalacak, zamani gelip yuvasini kurunca da gidecek kapisini kapatacak.
Eee sonra ne olacak? Yaş ilerlemiş... Ben senin için bunca sene katlandim, kendimden vazgeçtim diyen bir ebeveyn ortada kalacak. Belki cocuk bunun için kendini suçlayacak bilmiyorum artik. Bana bu türü de sağlikli gelmiyor.
 
"Konu sahibi sizin için demiyorum bunu" Ama bu şekilde sevgisiz evlilik yurutup "cocuk için evli kaliyoruz" diyip duzenini bozmadan disarda başka hayat yaşayan insanlar cikiyor işte ortaya. Burada da okuyoruz.

Ha eşlerden biri kendinden vazgeçmeyi seçti diyelim. Bu cocuk yarin obur gun buyuyecek kendi cevresi vs olacak anne babaya bagimligi azalacak, zamani gelip yuvasini kurunca da gidecek kapisini kapatacak.
Eee sonra ne olacak? Yaş ilerlemiş... Ben senin için bunca sene katlandim, kendimden vazgeçtim diyen bir ebeveyn ortada kalacak. Belki cocuk bunun için kendini suçlayacak bilmiyorum artik. Bana bu türü de sağlikli gelmiyor.
İşte bunun genel geçer bir doğrusu yok.
Ama adam karısına normal davranış sergiliyorsa aşk bitti diye çekip gitmek istiyorsa kadın orada çocuk olmamasi gerekiyor.
Çocuklara bunu kabul ettirmek zor.
Benim bir arkadaş aşk değil de ataninca bıraktı kocasını.
Kızı 9 yaşındaydı ayrıldığında.
Adam çok iyi bir baba ve kızı ile görüşüyor ve kız annesinden ziyade babası ile kalmak istiyor.
Kadın da özgür yaşamak için ayrildi adamdan.
Aşk felan değil ama parasının özgürce harcamak kendine ait bir hayat istedi.
Adam evlendi başkasıyla ve eşi hamile kız oraya adapte olmak istiyor.
Çünkü babasi idol konumunda onun için yuva sicakligini orada buluyor kardeş gelecek felan.
Çocuklardan gördüğüm benim eğer evde şiddet tarzı büyük sorun yoksa anne babasının ayrılmalarını istemiyor.
Çocuk babayı tercih edebilir bu durumda.
Cocuksuz olsan çok basit git ayrıl özgürce yasa.
Çocuk olunca maalesef çekip gitmek kolay değil.
 
Genç evlenmişsiniz ama ne güzel hemen çocuk yapmamışsınız. Keşke daha önce bunu fark edebilseydiniz dicem ama evlilik çocukla birlikte bambaşka bi boyuta evriliyo.

Sizi özgür kılmayan şey çocuk mu eşiniz mi? Evden ve eşinizden ayrılınca çocuğun babada olduğu vakitler dilediğiniz gibi özgür olabilirsiniz sadece. Çocuktan mı eşinizden mi kurtulmak istiyosunuz?

Eşiniz sizi anne olarak mi görüyor artık? Sizi kadın gibi gören biriyle yeniden aşk yaşayabilmek istiyorsunuz sanırım ve çocuksuz
 
Hemen boşanmayın, bir müddet ayrı kalın. 1 haftadan ya da 1 aydan bahsetmiyorum. En az 6 ay. Böylece yaşamadığınız özgürlüğün tadını almış ve onun etkisiyle yanlış kararlar vermekten uzaklaşmış olursunuz.
 
Çok benzer durumdayiZ, benim de benzer minvalde bir sürü konum var hatta. Genc yaşta evlendik, birlikte çok gezdik ettik vs ama bizde de çocuktan sonra kopukluk başladı. Esimin tembelligi ve tüm sorumlulugu tek başına ustlenmem bizi yipratti ve zaman içinde zevklerimizin artik ortak olmadığı, onunla vakit gecirmekten artık keyif almadigimi fark ettim. Sürekli tartisir olduk,. En basit hsonu plani yaparken bile kavga gurultu. Eşim ozunde iyidir, kazanci da iyi. Çoğu evliligin klasik bitis sebepleri bizde yok. Hatta çoğu kisiye göre sorun sayilmayacak seylerden bahsediyor olabilirim ama beni çok yoruyor. Asik olmamak, en basit şeylerde bile ortak karar alamamak, cinselligin bitmis olması vs...evlilik terapisi düşünüyorum.
 
"Konu sahibi sizin için demiyorum bunu" Ama bu şekilde sevgisiz evlilik yurutup "cocuk için evli kaliyoruz" diyip duzenini bozmadan disarda başka hayat yaşayan insanlar cikiyor işte ortaya. Burada da okuyoruz.

Ha eşlerden biri kendinden vazgeçmeyi seçti diyelim. Bu cocuk yarin obur gun buyuyecek kendi cevresi vs olacak anne babaya bagimligi azalacak, zamani gelip yuvasini kurunca da gidecek kapisini kapatacak.
Eee sonra ne olacak? Yaş ilerlemiş... Ben senin için bunca sene katlandim, kendimden vazgeçtim diyen bir ebeveyn ortada kalacak. Belki cocuk bunun için kendini suçlayacak bilmiyorum artik. Bana bu türü de sağlikli gelmiyor.
Birkaç zamandır arkadaşım bunları düşünüyor, onun durumunu gördükçe mesela kendimi onun yerine koydukça yapamayacağımın farkındayım.
Hep derdim, burada senelerce mutsuz olduğunuz yerde durmayın dedim de üyelere, gözümle görünce kanaatim çalkantılı hal aldı.
En başta ayrı hayatlar, aynı ev içinde çocuk için bulunma vs başlıyor ama tamamen bağı koparmanın gereği var mı, inan bilmiyorum artık.
Yahu benim ya da evlendiğim kişinin mutsuzluk bedelini, kendi gönül meselemizin ceremesini çocukların çekiyor olması çok üzücü.
Burda salt mutsuzluk, eşlik kavramlarından bahsediyorum bu arada, herif öküzdür eve ilgisizdir, doğru rol model değildir vs, onlar mevzuda yok, yanlış anlaşılmasın😅
 
Back
X