Sevgili Uhde, inan her sabah Allahım ben böyle mi yaşlanacağım, hep yalnız uyuyup, yalnızlığa mı uyanacağım diyordum.İnşallah güneşli günler yakında.Şimdi annemlerde sevildiğimi hissediyorum.Değer veriliyor bana.O kadar özlemişim ki bu hissi...
Evden ayrıldıktan sonraki süreci de yazmak istiyorum.Evden ayrıldıktan iki hafta sonra ne yapacağımızı konuşalım diye mesaj yollamıştı.Ben tamam dedim.Buluşacağımız hafta çalışacağını söyledi.Ertelememizi istedi.Ancak başka bir şehire arkadaşları ile gittiğini bir şekilde öğrendim.Sonraki hafta da herhangi bir talep gelmedi buluşma ile ilgili. Ve ben anlaşmalı boşanma protokolunü kendisine gönderdim.E mail ile istediğin boşanmaksa imzalayıp göndereceğim diye yazmış.Ben de bu sadece malumun ilamı olacak dedim.İmzalamış göndermiş...
Sonuçta ortada evlilik kalmamış aslında.Ama... İşte bu ama canımı çok acıtıyor.Yarın gidip dilekçe vereceğim.İnşallah hayırlı olur ikimiz içinde...[/QUOTE
Özellıkle karsı taraf ıcın ortada bır evlılık fln yok bence; hayret ılgısızlıgın de bu kadarını ne gordum ne duydum sımdıye dek...bence cok cıddı psıkolojık problemlerı (ıstersen uzmanına bır danış ama duygulanım bozukluğu; tutukluk v.s. olabılır gıbı) olabılır...kendısıyle, dünyayla barışık olmayan, bunalımlı, herseyden elını etegını cekmıs, bezmıs bır halı var sankı....böyle bırının hayatında bırı olabılır mı orası kocaman muamma ama sık sık sehır dışına çıkıyor muydu pekı? 1 de sızın adam haylı haylı benımkıne benzıyormus ben de ayrıyım su an....
dig. yandan arkadasın dedıgıne katılıyorum genç yasta (kısılıkler tam oturuşmadığından) ve gec yasta (ınsanlar kısılık yapıların, hayat duzenlerını ı oturtup bır saatten sonra esneklik ve uyum kabılıyetlerı dustugunden) yapılan evlılıkler gıtmeyebılıyormus..bızımkı de 2.bahar evlılıgı ıdı mesela....yaslarımız da yakınmış ztn...
Deren82, ben 39 yaşındayım.İlk evliliğimi 20 li yaşlarda yapmıştım.Onda kayınvalide ile oturuyordum.Bir sürü sıkıntı yaşadım.3 yılda bitirdik herşeyi...Şimdiki evliliğim hem aşk, hem mantık evliliğiydi.Güya...Olmadı.Ben de psikolojik sorunlardan şüphe ediyordum.Ama ağzından tek kelime çıkmıyordu ki iyi yada kötü olduğuna dair.Hep ketum ve mesafeli.Benim de anlatmamı istemezdi.
Dışarda daha iyi,konuşkandı.Benimle değil tabii.Etraftakilerle.Şehir dışına günü birlik çıkıyordu.Ama beni şüphelendirecek hiçbir davranışı olmadı.
Senin için de üzüldüm.2.hayal kırıklığı daha zor ama geçmeyecek birşey değil.Güçlüyüz, bunu da atlatacağız inşallah.En önemli şey dediğin gibi esneklik.Kırılmadan, kırmadan uyum sağlayabilmek.
Birbirimizden güzel haberler alırız inşallah...
böyle yanlız başına yaşlanmaktansa ondan kurtulup tertemiz bir sayfa açıp seni hakeden seni seven ve değer veren biriyle bir yastıkta yaşlan...
inan bana hayat çok ama çok güzel yeterki ne istediğimiz bilelim yeterki bizi kimsenin körleştirmesine izin vermeyelim yaşamasını bilelim.
inş. aradığın sevgi ve mutluluğu bulursun arkadaşım..
Merhaba biiiirrr, uyuyamıyorum, seninle aynı saatlerde acıkmıyorum v.s... gibi bahaneler.Ben de hep olabilir diye baktım.Arada bir geliyordu ama sarılmaya korkuyordum, dokunmaya.Kızıp gidiyordu.İnsan her sabah mutsuz uyanır mı diye merak ederdim. Hep mutsuz uyanırdı...Hayat arkadaşlığı...Dediğin doğru olmadı, olamazda...İnsanlar değişmiyor çünki.Değiştirebileceğimiz tek kişi var oda kendimiz.Bir yerde okumuştum.Siz ağaç değilsiniz.Bulunduğunuz yerde mutlu değilseniz, yerinizi değiştirin diye... Yerimi değiştirdim.Desteğin için teşekkür ederim.
merhaba,
bence 2 yıl evliliğin oturması ve kişilerin alışkanlıkların bir yaşama adapte olması için çok uzun bir süre değil
bilhassa belirli yaşlardan sonra
eşiniz yıllarca yalnız yaşamış (ailesi ile de yaşamış olsa aynı evde karşı cinsle gönüş ilişiği bağlamında yaşamak farklı)
bu yüzden belki zamanla oturabilirdi bazı şeyler
ortada aldatma, şiddet, ağır hakaretler vs de yok
acaba direkt boşanmak yerine
bir süre siz ailenizin eşiniz de kendi evinde kafa dinleyip
bir süre sonra tekrar durumları değerlendirseniz
daha sağlıklı olmaz mı?
alel acele boşanmanızın şu an bir getirisi olacağını sanmıyorum
imzalı protokol elinizin altında dursun
gerektiğinde kullanırsınız
Okurken hep şu soruyu sordum kendime; nasıl yani? E siz iki ev arkadaşı gibiymişsiniz. Nasıl olur anlamıyorum, ayrı yemek yeme ayrı uyuma.... Hicbir zaman ortak bir paydada buluşamamışsınız.
adamın günahını almak istemiyorum ama bir komşumuz vardı 2 çocukları vardı gençlerdi daha 25-30 yaş arasındalardı, adam çok mülayim bişydi kadın ne derse yapıyordu felan , sonradan yavaş yavaş değişmeye başladı oda kadın soru sormazsa konuşmazmış felan tek söylediği yemek hazırmı , çay hazırmı , yatıyorum muş.kadın hep şikâyetçiydi bu durumdan kadın çok aktifti çünki adam fabrikada çalışıyordu , sonra kadın fabrikada bir çaycı dul kadınla ilişkisi olduğunu öğrenmiş kadın öğrendikten sonra adamın korkusu kalmadıya artık kavga etmişler kadın bak giderim çocukları alıp diyince adam giiitt diyormuş , önce sen ver dilekçeyi diyormuş , ailelerden çekindiği için hep kadını uzaklaştırmak istemiş yıldırma politikası izlemiş ki kimse kendini suçlayamasın , sonra karısı vazgeçti boşanmaktan sırf onun istediği olmasın diye kadını bulmuş tehdit felan bişyler olmş kadın da diyomuşki sen hangisinin karısısın :) arsızlığa bakarmısınız . neyse sonra adamla bozdu aralarını ve adamı artık sevmiyor hala evliler ama sırf çocuk için bizim ki evlilik değil diyor çok üzülüyorum onun için , hiç umursamıyor beni merak etmiyor gurursuz diyor.
acaba bu adamında böyle bişyler var aklında da ,kendine kimse bahane bulmasın diyemi kadını bıktırmak için elinden geleni yapıyor ? diye aklıma geldi ailelere de dicekti dövmedim , sövmedim hiç bişy yoktu kendi gitti bende artık istemiyorum diyip kendi vicdanını rahatlatmakla birlikte çevre baskısından da sıyrılmış mı olcak diye aklıma geldi.
ıDeren82, ben 39 yaşındayım.İlk evliliğimi 20 li yaşlarda yapmıştım.Onda kayınvalide ile oturuyordum.Bir sürü sıkıntı yaşadım.3 yılda bitirdik herşeyi...Şimdiki evliliğim hem aşk, hem mantık evliliğiydi.Güya...Olmadı.Ben de psikolojik sorunlardan şüphe ediyordum.Ama ağzından tek kelime çıkmıyordu ki iyi yada kötü olduğuna dair.Hep ketum ve mesafeli.Benim de anlatmamı istemezdi.
Dışarda daha iyi,konuşkandı.Benimle değil tabii.Etraftakilerle.Şehir dışına günü birlik çıkıyordu.Ama beni şüphelendirecek hiçbir davranışı olmadı.
Senin için de üzüldüm.2.hayal kırıklığı daha zor ama geçmeyecek birşey değil.Güçlüyüz, bunu da atlatacağız inşallah.En önemli şey dediğin gibi esneklik.Kırılmadan, kırmadan uyum sağlayabilmek.
Birbirimizden güzel haberler alırız inşallah...
Ketum bırıyle yasamanın zorluklarını&bezdırıcılıgını bana sor arkadaşım cok ıyı bılırım ve ınan senı cok ıyı anlıyorum...evet, ıkımızın durumları da benzer ve uzucu, bu adamlar ıcın harcanan zmn ve emeğe yazık...ama naparsın evlılık 1 kumar ıste.....ben de su an degısen hıc 1 sey yok hala beklemedeyim ve yenı av. aramadayım...inş. uyumlu, gecımlı, bızı anlayan, seven, değer veren, takdır edıp onaylayan yenı sanslarımız olur arkadaşım...hayırlısı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?