Esimle 2018 yilinda tanıştık, iş arkadaşımdi,aramizda da hatrı sayilir bir yaş var ,14 yas büyüğüm, iyi anlasiriz ,beraber cok egleniriz ,evlendik ,pandemi patladi,normal yuruttugumuz is haricinde ,att olarak çalışıyor, ustune ben hamile kaldim ,dogum yaptim,resmen koptuk,
ikizlerimiz var 10 aylik,eve bile gelse uzaktan seviyor ,cinsel hayat desen kalmadi resmen corona yuzunden ayriliyoruz ,adamin derdi bize corona bulasmasin ,koptuk soguduk ,belki hersey normale donse toparlayagiz ama o gunler cok uzak belli bu salginla ,cok burugum ,
Tek uzuldugum sey ,Herkes pek bir mutlu oldu ,ayrilik haberine sanki bu gunu bekliyor gibilermis ,aranizda cok yas var yurumez falan demistikler ,bilmem ne ,insanlar niye bu kadar kotu
EKLEME:1 senedir ayni yataga yatmadik bu adamla ,ben hamileligimin son 3 ayi bildigin yattim,bebekler olabildigince gec dogsun diye ,hicbir ortak sosyal ,cinsel olayimiz kalmadi ,sadece ortak cocuklarimiz var ,onlari bile eve geldiginde yikaniyip ust bas degisip ,cift kat maske takip kucakliyor,
Ben hala emziriyorum ,anne sutu bizim icin onemli ,bebeklerim 1900 gr dogdu ,
Evet ,esim bu durumu kaldiramiyor,evlilikten koptu onu anliyorum sorunum bu degil ,sorunum insanlarin zil takip oynamadigi kaldi bosanmamiza
