Canım zaten bu yüzden de anlıyorum seni. Açıkçası benim babam da çok içerdi, alkolikti. Emin ol ben de senin yaşadıklarını yaşadım. Ben de eşim alkolik olmasın, babam gibi olmasın diye çok uğraştım. Ve benim eşim de hiç içmiyordu, ama bir gün bir baktım eşim içmiyor ama ben her gün içiyorum bir kaç bira. Yani ben babam oluyorum. Olaya bak, bu sefer kendime yüklendim çok, eşime ikide bir ben alkolik olabilirim, vs. vs. diyordum. Ama benim eşim rahattır, olmazsın merak etme, bi şey olmaz vs. diyordu. O ise bir iki içse de bana batıyordu. Ama kavga etmedim çok, sadece çok içme diyordum kendim de içerken:))
Sonra Hamile kaldım, alkol yok, sigara yok hepsini bıraktım baktım ki alkolik değilmişim, eşim de değilmiş. Benim takıntılarımın, kendimle ya da eşimle çelişkilerimin, tepkilerimin babama olduğunu anladım. Tabi kolay değil, hala var çelişkiler, çatışmalar ama bu benim hayatım artık.
Ve de senin hayatın. Babanla olan zaaflarını aşmazsan evlendiğin adam melek bile olsa seni mutlu edemez. Dediğim gibi önemli olan sevgi aşk, bunlar varsa aranızda hiç düşünme geleceği geçmişi, şimdiyi yaşa.
Merhaba arkadaşlar.Konuşacak kimsem yok ve bir yönlendirmeye,objektif bir fikre çok ihtiyacım var.Ben öğretmenim,eşim de polis.Eşimin 24 günlük iznin de memleketine(aynı ilde bizim de yazlığımız var) gittik.Biraz yazlıkta,biraz onun ailesinde;biraz da benim memleketim de kaldık.3 yıllık evliyiz ve eşim hep anlayışlı,söylediklerimi yapmaya çalışan biriydi.Ama bu yaz çok farklı bir yaz oldu 24 gün boyunca hergün 2-3 bira içmek istedi,ailesinin yanında pek değil ama onun dışında kalan zamanlarda.Ben de karıştım hergün içme dedim ama o devam etti beni dinlemedi.Bana tatilde karışma dedi.İnanamadım bu inatlaşmasına kendimi sıktım ve dönüşte artık patladım.
Sen benimle neden inatlaşıyorsun diye kavga ettik ama yaptığımız en kötü kavga ben ona tokat vurdum.Bir an kendimi kaybettim o da bana çok bağırdı falan.Eve geldik şimdi ayrı yerlerde yatıyoruz ve ben boşanmayı ciddi bir şekilde düşünüyorum.
Babam alkolik ve çocukluğum bu içki yüzünden berbat oldu hep kavga evde.Şimdi ben de aynı şeyleri yaşayacağımı düşünüyor ve çok korkuyorum.Ve beni dinlemediğine göre bunu yapabileceğini düşünüyorum.Sizce fevri mi davranıyorum isteği normal mi ?Ben mi abartmışım?yoksa haklı mıyım?Lütfen yardımcı olun.
Defalarca kez söyledim ve ben alkolik olmam diyor.Ama bir inatlaşma olduğu ve işin tamamen çıkmaza girdiği doğru.
Oysa onunla evlenebilmek için nelere katlandım,aileme rest çektim çoğu zaman ama bunca fedakarlığın karşısında benim bu isteğimi korkularımı anlayıp o fedakarlıkta bulunamadı.
Merhaba. İnsanın kendi çocukluğundan gelen korkuları ile kendi evliliğinde karşılaşması çok zor. Ancak önemli bir nokta var. Kendinize gerçekten şunu sorun lütfen: " eşiniz şu anda alkolik mi?". Siz alkolik kelimesinin ne olduğunu babanız dolayısıyla biliyorsunuz. Dolayısıyla bu soruma cevabınız, "şimdi değil ama böyle giderse ileride olacak"tır büyük ihtimalle. Yani bir ihtimal üzerine evliliğinizi yıkmayınız.
Önce şunu bilin lütfen, Alkol şu an için sizin rakibiniz. Ve rakibinizi tanımaya çalışın.
Alkol (insanına göre değişse bile), insanı uyuşturan, bir takım sıkıntılarını düşünmemesini sağlayan, kendini mutlu hissetmesini sağlayan bir şeydir. Yani çok içilmediği sürece (ki emin olun 3 bira çok çok bir alkol değil) içene kendini iyi ve güzel hissettiren birşey. Yani sizin rakibiniz eşinize kendini iyi hissettiririyor. Ancak siz ne yaptınız, eşinize kızdınız, onu sıktınız ve ona tokat attınız. (ki bu konuda hatalısınız. Şiddet kesinlikle anlaşılabilir birşey değildir! ve kabul edilemez. Emin olun bir tokat evliliğinize 3 biranın 100 katı zarar verir). Neyse.. rakibiniz ile mücadele etmek için siz onun verdiği mutluluktan daha fazlasını vermelisiniz bence. Onu yenmek için ondan daha iyi olmalısınız. Yoksa eşinizi farkında olmadan daha çok alkole yönlendirebilirsiniz. ve o sizden uzaklaştıkça alkole yönelebilir.
Alkol çok tehlikeli. Ancak daha kontrollü olup, mücadele etmelisiniz bence.
Benim zaten sinirli bir yapım var o böyle dikleşip,inatlaşınca sinirlendim,kendimi tutamadım.Birde diyor ki ben tatildeyim özgür olacağım,e bende tatildeyim ama senin özgürlüğün de beni çıldırtıyor.İşte anlamıyor bence bencillik başka bir şey değil.
O zaman şöyle söyleyelim. Madem alkolik olup da babanın annene yaşattıklarını yaşatmasından korkuyorsun gelecekte, ve madem ki onca sıkıntıya katlandın onunla evlenmek için ona bir şans daha ver de bu yüzden boşanmayı aklından çıkar. Eğer ileride senin korktuğun gibi olursa o zaman gereğini yapar boşanırsın. Şimdi oratada olmayan bir şey için sırf öyle olabilir diye boşanmak çok mantıklı değil, çok paranoyakça. Bu aynı nasrettin hocanın fıkrasına benziyor:
"Hoca oğlunu suya gönderirken bir güzel dövmüş. Yoldan geçen biri hocam niye dövüyorsun çocuğu diye sormuş hoca da
"Suya gönderiyorum da gelirken testiyi kırarsa diye dövüyorum" demiş:))
seninkisi de biraz o hesap oluyor. Ama eğer ki kararlıysan demek ki sen onu gerçekten gönülden sevmiyorsun.
eşine korkularından bahset ama tartışmaya girme işi inada bindirmeyin.anladığım kadarıyla eşin sadece tatilde içmek istemiş keşke daha yumuşak bir dille onunla konuşsaydın ve çok fazla da bası yapma deriminatlaşmaktan elinize birşey geçmez tatlı dil her zaman daha çok işe yarar
Son zamanlarda bu konunun da etkisiyle çok gerildik.Aslında haklısınız benim ki paranoyakça belki.Annem ''hep ilk evlendiğimizde pek içmezdi baban''sonra sonra alıştı böyle oldu derdi.Bunların etkisi sanırım bu korkular.Ama gittikçe uzaklaşıyoruz sanki ve inanamıyorum bu duruma günlerdir ayrı yataklarda yatıyoruz,10 dakika küs duramazdık biz.Şimdi ne yapmam lazım bilemiyorum yani gidip konuşsam korkularımdan bahsetsem defalarca kez anlattım.
Bu benim için ciddi bir problem haline geldi,konuşmak bile geriyor.O zaman ne yapmak lazım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?