Dört yıllık evliyim evliliğimizib ilk gününden beri aynı şey ile mücadele ediyorum, eşinin tembelliği, iş bilmezliği ce internet bağımlılığı. Eşine karışan, ilgi bekleyen bir kadın değilim aksine bir bireyiz kendimize özel zamanlar ayırabiliriz mantığıyla sürdürdüm ilişkimi hep ama karşı taraf bunu öyle algılamadı tembelliğin tembellik kattı.eşim evdeki hiç bişeyden anlamaz, bi musluk bozulur tamirci cagırmadıgı gibi bunu sorun da etmez,görmezden gelir, velhasıl tembelliğini örneklerle anlatsam sayfalarca yazar bıktırırım. Bu pandemi döneminde on kat arttı bu en büyük sorunumuz hep yalnız uyuyorum gece uyanık kalmayı sever çok geç gelir, tabi yalnız da uyanıyor kahvaltımı yapıyorum. Dört yıldır çok konuştuk ayrılık aşamasına geldik düzeltiyorum deyip iki hafta sürdükten sonra hop yine başa dönüyoruz.bu süreçte tekrar konuştuk ki normalde de konuşulmuyor kendisiyle öfkelenip hakaret ediyor bagıryor ha bire artık kaldıramıyorum tembelliğini,dalgınlıgını umursamazlıgını dedim yine bir sonuca varamadık bende sorun yok deyip geçiştirdi yine. Ömrünü günde beş dakika bile konuşamadığım bi insanla geçirmek istemiyorum sevgim kaldı mı ondan da emin değilim ama bu süreçte boşanmak istemiyorum babasını iki ay önce kaybetti millet ne der beni suçlar diye cesaret edemiyorum ama bu davranışları dört yıldır var o ise sadece babasının ölümüne bağlıyor bunu. Ne yapacağımı şaşırdım şu an an evde iki yabancı gibi yaşıyor,bşrbşrşmize karışmamaya tartışmaya çalışıyoruz daha doğrusu çalışıyorum. Dört yıl boyunxa hep ben düzelttim bişeyleri ben uğraştım bu sefer uğraşsın diye odamı ayırdım ona da bir süre ses etti sonra sorun etmiyor gibi görünüyor şu an yani bı çaba hala yok. Çok uzun yazdım kusura bakmayın ama danışmak istedim ne yapmalıyım?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanma aşamasındayım 😔
- Konu Sahibi Deniztrn
- Başlangıç Tarihi
- 20 Kasım 2020
- 2.735
- 5.869
- 88
İlk iki sene yine tartışırdık ama böyle değildik gerektiğinde özür diler anlardı beni ayrılmayalım derdi ama şu an öyle değil sinirlenince ben de istiyorum ayrılalım diyor ama siniri geçince hiçbişey yokmuş gibi yılısıyor gülüyor konuşuyor .Hep aynı mevzuyu tartıştığımız için blöf sanıyor sanırım ama bu hissettiğim geçen seferkiler gibi değil sanırım sabrım tükendi ve iyi ihtimali düşünmüyorum artık
Kendim on ev gecindirecek bir kadınım, yalnız da yaşadım evlenmeden önce o konuda kendime güvenim sonsuz ama boşanma stresini bu yorgunlukla nasıl kaldırcam bilmiyorum, şiddet yok aldatma yok ama duygusal şiddet var sırf bunun için bosanılır mı diye de düşünmüyor değilim. Kendim bu hafta bir psikoloğa gideceğim kabul ederse belki bir terapi deneyebiliriz en azından bunu da denedim derim
- 20 Kasım 2020
- 2.735
- 5.869
- 88
Neden olmasın ki? Neden mutsuz yaşayasınız. Sizi mutsuz eden her şey bir sebeptir. Hayat arkadaşlığı sürekli bir tarafın vermesiyle olmaz. Umarım süreç çok mutlu olacağınız şekilde ilerler
- 2 Haziran 2019
- 333
- 653
- 103
Çok teşekkür ederim okuduğunuz ve iyi dilekleriniz için. Neler yaptığımı görüyor anlıyor ama dile gelince bişey yapmadın ben de uğraştım diyor, tembellik konusunda ise bu benim değişemem diyor ama ben annelik etmeye alıştırdım diye mızmızlanmayı da hakkı gibi görüyor haliyle
Hayat tarzımız, ilgilendiğimiz şeyler hep aynı iki yıl çıktık da evlendik aslında dediğim gibi ilk zamanlar da böyleydi ama sorun etmedim daha merhametle yaklaştım erkekler tavizi seviyor sanırım ben merhamet diyorum o daha fazla taviz daha fazla özgürlük alanı diye anladı. Çocuk konusunda ise istemeyen taraf hep benim o istiyor ama çaba yok aile arkadaş çevre baskısından istediği bariz.Değiştigini kabul etmiyor eskisi gibi olsa benle oturup bi şeyler paylassa bu kadar yalnız kalmazdım sanırım kendi kendime konuşur oldum
Benzer Konular
- Kilitli
