Arkadaşlar,
iki haftadır annemlerdeyim.beş yıllık evlilikte defalarca mekik dokudum...her defasında geri döndüm.en son gece 3 te gizlice evden çıkarak geldim buraya.çünkü eşim yatak odasının kapısını yumruklayarak camını kırdı ve resmen evden nasıl çıkacağımı bilemedim.anahtarlarımı sakladı.çocuğu uyandırıp gizlice geldik buraya.her anımız kavgalı değildi, iyi anlarımız da çoktu ama eşim sinirlenince evde kırılmadık bişi kalmadı, küfür hakaret vs. son üç aydır iki haftada bir tartışıyorduk.
babam en son seni eve kabul ederim ama boşanma davasını açacaksın dedi.avukata gittik, beş günde dava açıldı ve ondan sonra bende bir soğuma oldu eşime karşı, kafamda bitirdim ve inşallah peşimi bırakır diyorum.koruma sürem üç hafta sonra doluyor.kocam yine aramaya başlıcak beni.
şu an tuhaf bir şekilde nefes aaldığımı hissettim, kendime daha çok özendiğimi, eski günlerdeki gibi gezip tozuyorum, alışveriş yapıyorum, keyifliyim.öte yandan daha önceki gibi şiddete maruz kalmaktan korkuyorum.çünkü onun o karanlık tarafı çok kötü.geçen hafta emniyetteydim, yine tehdit ederse yine gidicem ama bu adam benim peşimi bırakmazsa ne olur diye korkuyorum...
bundan başka bir sorunum yok şükür.boşanma davası açmamın beni ondan bu denli soğutacağını düşünmemiştim.bilinçaltıma da atmıyorum.bir an önce boşanmak istiyorum.
bu ruhsal durumum normal mi sizce