Bende fiziksel,psikolojik, ekonomik şiddet sonrası boşandım. Şiddetin her türlüsünün en ağırını yaşadığım halde kendimi suçlu hissettiğim dönem olmuştu. Acaba yaşananlara ben mi sebep oldum? Ben mi tahrik ettim? Ben mi bunalttım? Şöyle yapsaydım olur muydu böyle yapsaydım olur muydu? Bu sorularla bitirdim kendimi. Sonra benim yaptığım hataların (hata denmeyecek şeyler aslında) herkes tarafından az çok yaşandığını gördüm ve normal evliliklerde bu hataların karşılığı küsme, konuşmama bir kaç gün soğukluktan sonra bittiğiniz farkettim. Ama ben bu hataların bedelini hep şiddetle ödemiştim. Orda suçlu olmadığıma ikna oldum. Kin tutmaya gelince de ben oturup yaşadığım bana yapılan her şeyi yazdım. Telefonumda notlara yazdım. Kocaman bir başlık attım UNUTMA! diye. Boşandığım ilk aylar günde 10 defa baştan sona okurdum. Sonra zamanla okumayı da hatırlamayı da bırakıyorsun. Ben 13 ay oldu boşanalı artık nerdeyse hiç okumuyorum. Ben anlaşmalı boşanmıştım, boşanırken hiçbir şey talep etmemiştim. Zaten o yüzden anlaşmalı boşanabildim. Benim altınlarımı satıp aldığı arabayı da almamıştım. Çekişmeliydi gözüm kesmediği için zorluk çıkmasın diye. Ama sonra pişman oldum. Keşke darp raporu sunup araba tazminat her şeyi alsaydım diye. Ama geçti artık. Hakkımı haram edip, alamadığım intikamımı da Allah’a havale edip yoluma baktım. Henüz hayatımda kimse yok, istemiyorum şimdilik ama ileride iyi biri çıkarsa da hayır demem. İnşallah yazdıklarım biraz iyi gelir sana.