Boşanma davası açtım..

Siddet neticesinde bosanmis 1 birey olarak soyluyorum ki bosanma asamalari cok uzun ve sancili oluyor. Anlasmali bosanmaya calisin eger mumkunse. Benim gibi cekismeliye gidip senelerce surmesini istemezsiniz. Zaten psikolojiniz de yipranmis. Zamanla ugradiginiz zararlardan oturu gelen haklarinizi da geri alabilirseniz o kotu duygunun rahatsiz ediciligi azaliyor, katlanilabilir hale geliyor ama yine de tam gecmiyor elbette. Ben halen ozel hayatimda yeni 1 kisi ile tanisma mecalinde degilim ornegin.
Kesinlikle ben de aynı fikirdeyim yeni birine güvenip hayatıma alamam haklisiniz..
 
Ilaci 4 aydır kullanıyorum ama bana etki etmeyecek sanırım bu mutsuzluk hissi hiç gitmiyor sanki dünyanın sonu gibi hissediyorum hicbir şey yapasım yok yaşadıklarımı düşünüp kinlenemiyorum bile kendime olan saygımı yitirmişim..
Doktorunuza tekrar gidin, ilacınızı değiştirsin. İşe yaramadığını bir değişiklik olmadığını söyleyin, durumunuzu anlatın.
 
Fiziksel ve psikolojik şiddet gördüğüm için 4 aylık ayrı kalma süresi sonunda davayı açtım ama içim hala rahat degil. Çok fazla manipüle edilmiş biri olarak hala kendimi suçlu görüyorum. Benim durumumda olan veya boşanan arkadaşlardan güzel deneyimlerini duymak, öneriler almak isterim. Bu süreç bana çok ağır geldi..
 
Bende fiziksel,psikolojik, ekonomik şiddet sonrası boşandım. Şiddetin her türlüsünün en ağırını yaşadığım halde kendimi suçlu hissettiğim dönem olmuştu. Acaba yaşananlara ben mi sebep oldum? Ben mi tahrik ettim? Ben mi bunalttım? Şöyle yapsaydım olur muydu böyle yapsaydım olur muydu? Bu sorularla bitirdim kendimi. Sonra benim yaptığım hataların (hata denmeyecek şeyler aslında) herkes tarafından az çok yaşandığını gördüm ve normal evliliklerde bu hataların karşılığı küsme, konuşmama bir kaç gün soğukluktan sonra bittiğiniz farkettim. Ama ben bu hataların bedelini hep şiddetle ödemiştim. Orda suçlu olmadığıma ikna oldum. Kin tutmaya gelince de ben oturup yaşadığım bana yapılan her şeyi yazdım. Telefonumda notlara yazdım. Kocaman bir başlık attım UNUTMA! diye. Boşandığım ilk aylar günde 10 defa baştan sona okurdum. Sonra zamanla okumayı da hatırlamayı da bırakıyorsun. Ben 13 ay oldu boşanalı artık nerdeyse hiç okumuyorum. Ben anlaşmalı boşanmıştım, boşanırken hiçbir şey talep etmemiştim. Zaten o yüzden anlaşmalı boşanabildim. Benim altınlarımı satıp aldığı arabayı da almamıştım. Çekişmeliydi gözüm kesmediği için zorluk çıkmasın diye. Ama sonra pişman oldum. Keşke darp raporu sunup araba tazminat her şeyi alsaydım diye. Ama geçti artık. Hakkımı haram edip, alamadığım intikamımı da Allah’a havale edip yoluma baktım. Henüz hayatımda kimse yok, istemiyorum şimdilik ama ileride iyi biri çıkarsa da hayır demem. İnşallah yazdıklarım biraz iyi gelir sana.
 
  • Beğen
Reactions: Cac
Fiziksel ve psikolojik şiddet gördüğüm için 4 aylık ayrı kalma süresi sonunda davayı açtım ama içim hala rahat degil. Çok fazla manipüle edilmiş biri olarak hala kendimi suçlu görüyorum. Benim durumumda olan veya boşanan arkadaşlardan güzel deneyimlerini duymak, öneriler almak isterim. Bu süreç bana çok ağır geldi..
Şiddetin suçlusu hiç Bi zaman mağdur taraf olamaz. Kimse mükemmel değil, belki sizin de hatalı davrandığınız olmuştur. Ama bu şiddeti hakettiğiniz anlamına gelmez, ne yapmış olursanız olun.
Biraz zamana ihtiyacınız var. Kurtuldum diyeceğiniz günler gelecek.
 
Back
X