Yarın cehaletimi verip işlemleri başlatacağım. Ben kararlıyım. İkimizde fevriyiz. İkimizde birbirimiz incitiyoruz. İkimizde yıprandık. Ben artık sevip sevmediğimden bile emin değilim. İle girip elbette çalışacağım. Boşanırken de sonrasında da tamamen yalnızım. Ben kendimi bilmem ama mutlu olmayı hakediyor onunla aynı pencereden bakabilecek biriyle mutlu olsun ben yapamıyorumz
Ben boşanmakta kararlıyım. Niye böyle düşünüyorsunuz merak ettim? Pişmanlığın benim için bir yaptırımı yok.
Annesi okuma yazma bilmiyor baya da küçük doğurmuş 14-15 yaşında yaz ayıydı falan diyorBu devirde çocuğunun doğum tarihini hatırlamayan anne mi olurmuş???? Pessss
Git seni hayvan gibi dovsun mu diyor yani ailesi ?
Babası barışırsan sakın çocuk yapma sizin sonunuz boşanmak olacak ben her kararında yanındayım demiş ama bilemiyorum sanırım kocasını hala seviyor bir umut yola gelir diyor ayrılık ile akıllanacağını düşünüyor bence
O zaman eltinize müstehak .
Onlar benden iyi olurlar artık bende yokum eşim varını yoğunu önlerine serer hepsinin parayla huzuru bulurlar
Siz bilirsiniz ama,
