Boşanma, kafam karışık.

BeatrixKiddoo

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
20 Ocak 2023
227
619
18
Merhabalar, 6 yıllık evliyim. 1.5 yaşında kızım var. Çalışan ve aile desteği de olan bir kadınım.Buraya yazma sebebim yaşadıklarımı kimseye anlatamamak. Eşimle severek evlendik. Şimdi ise boşanmayı dusunmedigim tek gün yok. Eşimle aramızda kültürel fark çok büyük. En önemlisi de hayat enerjimiz çok farklı. Resmen enerjimi emiyor. Bir gün yüzü gülse öteki gün hep asik. Nemrut, dengesiz bir adam. Hiçbir ortama beraber girilmiyor. Dengesiz. Evdeki karar mekanizması benim. O ise sürekli onu bunu cekistiren, hiç çalışmamış, dünyadan tamamen birhaber ama fesatlikta dünya markası olan bir annenin oğlu. Bazen onu o kadar çok taklit ediyor ki. Kız kardeşi ise hayal dünyasında yaşayan, 40 yasinda ama 5 yaşında çocuk gibi davranan avarenin teki. Çocuk olana kadar arada tatil vs idare ediyorduk. Ama çocuktan sonra hiç çekilmez hale geldi. Benim ailem onu başından beri istemedi. Sorun şu ki boşanma arzumu vs herşeyi biliyor, ayrı yatıyoruz vs vs ama kızına çok düşkün. Kötü alışkanlığı yok. İki tarafta öyle aldatacak tipler degiliz. Ama benim hayatıma hep negatif etkisi. Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik, ama kızım var. Ona çok düşkün. Bosansam tekrar bir birliktelik istemem. Kızımın yüzünü yere egdirmem ama bu adamla yaşamaya da tahammülüm yok.
 
Anladığım kadarıyla kendinizi eşinizin ailesine layık görmüyorsunuz. Bu arada bu olabilir tabi, doğal hakkınız kendi düşünceniz. Ben sizden sadece şunu düşünmenizi isticem izin verirseniz. Eşinizin ailesi böyle olmasaydı, yani eğitimli ileri görüşlü mantıklı bilgili felan olsalardı, ama eşiniz yine böyle olsaydı, o zaman da eşinizden uzaklaşır mıydınız? Çünkü bazen istemeden de olsa anne oğul baba oğul abi kardeş arasında bağ kuruyor zihnimiz.
 
Anladığım kadarıyla kendinizi eşinizin ailesine layık görmüyorsunuz. Bu arada bu olabilir tabi, doğal hakkınız kendi düşünceniz. Ben sizden sadece şunu düşünmenizi isticem izin verirseniz. Eşinizin ailesi böyle olmasaydı, yani eğitimli ileri görüşlü mantıklı bilgili felan olsalardı, ama eşiniz yine böyle olsaydı, o zaman da eşinizden uzaklaşır mıydınız? Çünkü bazen istemeden de olsa anne oğul baba oğul abi kardeş arasında bağ kuruyor zihnimiz.
Sorun şu. Ailesi öyle olsa eşim de olurdu herhalde. Ben evlenirken üstüne basa basa ben senin annen değilim dedim. Biliyorum ben senin gibi birini istiyordum dedi. Ama yok. O vizyon yok. Bazen daha medeni oluyor. Sonra dayanamayıp yüzü asık, hergun aynı şeyi yapsa hiç sikilmayan adama donusuyor. Ama insanlar gelişir dönüşür. Mesela benim hayata dair merakım vardır. Biliyorum burda ne öküzlerle evli kadınlar var. Gidecek yerleri yok, adamlar tehditkar. Seninki de dert mi diyeceksiniz. Gerçi kv, görümce manyaligi burdakilerle yarışır ama onların gerçek yüzünü gördü. Defalarca çok utanıyorum sana yaptıklarından dedi. Ama o sırada ben bir sürü hastalık sahibi oldum. Kv, görümce artık söz sahibi olamasa ne olur ki aynı kültürden bir adamla aynı evde yaşıyorum. Kızına çok düşkün. Babadan ayirmak istemiyorum. Şimdiden kapılarda bekliyor. Ben eşimden ayrıldıktan sonra kimseyi istemediğim için kararsızım. Ya ev arkadaşı kabul edip tahammül edeceğim( bazen o suratsız, meymenetsiz annesini birebir taklit ediyor) ya da gideceğim? Direk aldatma, çocuğa ilgisizlik vs olsa hemen giderim. Bu düşkünlük benim elimi kolumu bağlıyor.
 
Sorun şu. Ailesi öyle olsa eşim de olurdu herhalde. Ben evlenirken üstüne basa basa ben senin annen değilim dedim. Biliyorum ben senin gibi birini istiyordum dedi. Ama yok. O vizyon yok. Bazen daha medeni oluyor. Sonra dayanamayıp yüzü asık, hergun aynı şeyi yapsa hiç sikilmayan adama donusuyor. Ama insanlar gelişir dönüşür. Mesela benim hayata dair merakım vardır. Biliyorum burda ne öküzlerle evli kadınlar var. Gidecek yerleri yok, adamlar tehditkar. Seninki de dert mi diyeceksiniz. Gerçi kv, görümce manyaligi burdakilerle yarışır ama onların gerçek yüzünü gördü. Defalarca çok utanıyorum sana yaptıklarından dedi. Ama o sırada ben bir sürü hastalık sahibi oldum. Kv, görümce artık söz sahibi olamasa ne olur ki aynı kültürden bir adamla aynı evde yaşıyorum. Kızına çok düşkün. Babadan ayirmak istemiyorum. Şimdiden kapılarda bekliyor. Ben eşimden ayrıldıktan sonra kimseyi istemediğim için kararsızım. Ya ev arkadaşı kabul edip tahammül edeceğim( bazen o suratsız, meymenetsiz annesini birebir taklit ediyor) ya da gideceğim? Direk aldatma, çocuğa ilgisizlik vs olsa hemen giderim. Bu düşkünlük benim elimi kolumu bağlıyor.

Yani aslında ailesine bu kadar benzemek zorunda değildi. Benim kayınvalidemler de gerçekten korkunçtur yani sabahtan akşama kadar gündüz kuşağı, komşuyu kınama, dedikodu, yanlış anlamalar, kulağımı çınlatmalar ve kapanış. Mahallelerinden çıkmamış bir kitap okumamış insanlar. Üstüne bide zehir gibi tutucular... Eşim onlar gibi değil, hatta bazen takılıyorum, acaba evlatlık mısın hiç benzemiyorsun başka bir maya var sende diyorum gülüyoruz. O yüzden de sormak istedim öyle olsaydı siz ne düşünürdünüz diye. Etkileniyor olabilir misiniz sürekli onlara benzettiğiniz için acaba ...
 
Eğer tekrar başkasıyla bir hayat düşünmüyorsanız , ev arkadaşı gibi kabul edip kendiniz hayattan keyif alacak yollar arayabilirsiniz bi de böyle deneyin . Kabullenip öyle hayatınıza kendinize adapte olun belki idare edilebilir diye düşünüyorum. İnşallah hersey güzel olur istediğiniz gbi olur :)
 
Yani aslında ailesine bu kadar benzemek zorunda değildi. Benim kayınvalidemler de gerçekten korkunçtur yani sabahtan akşama kadar gündüz kuşağı, komşuyu kınama, dedikodu, yanlış anlamalar, kulağımı çınlatmalar ve kapanış. Mahallelerinden çıkmamış bir kitap okumamış insanlar. Üstüne bide zehir gibi tutucular... Eşim onlar gibi değil, hatta bazen takılıyorum, acaba evlatlık mısın hiç benzemiyorsun başka bir maya var sende diyorum gülüyoruz. O yüzden de sormak istedim öyle olsaydı siz ne düşünürdünüz diye. Etkileniyor olabilir misiniz sürekli onlara benzettiğiniz için acaba ...
Yok. Babası çok iyi bir insan. Bazen onun gibi davranıyor. Sevecen, güler yüzlü, anlayışlı ama sonra tutamiyor. Üçünde de çocuk gibi bir huy var. İstedikleri olmayınca kv laf sokuyor ama sınırsız, görümce kusuyor eşim sürat asip sinir bozuyor. Ve kendi sinirleri geçince senin de herşeyi unutmani bekliyorlar. Hepimiz robotuz. Onlar barisinca karşısındaki hemen barışacak. Kv, gorumcenin artık hükmü yok. O kadar çok şey yaptılar ki hayatımızda anlamları kalmadı artık. İkisini kendi akrabalari dahil kimse ciddiye almıyor.
 
Eğer tekrar başkasıyla bir hayat düşünmüyorsanız , ev arkadaşı gibi kabul edip kendiniz hayattan keyif alacak yollar arayabilirsiniz bi de böyle deneyin . Kabullenip öyle hayatınıza kendinize adapte olun belki idare edilebilir diye düşünüyorum. İnşallah hersey güzel olur istediğiniz gbi olur :)
Öyle yapıyorum. Ama herhalde böyle bir evliliği o kadar uyarıya raen göz göre göre yaptığım için en çok kendime ofkeliyim.
 
Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik,
Dediğiniz gibi bakın bitmiş bir evlilik tek yapmanız gereken kağıt üstünde de bitirmek.
ama kızım var. Ona çok düşkün.
Boşanıyor diye babalıktan da aforoz edilecek değil ya yine o muhteşem babalığına devam edebilir.
Kızımın yüzünü yere egdirmem
Boşanmış bir birey olarak başka birinden hoşlanmak hayatını birleştirmeyi istemek edepsizlik ya da namusuzluk değil. Kızınızın yüzünü yere eğdirecek bir durum da değil.
Aksine başı dik bir şekilde ne kadar cesur ve kararlı bir annem var mutlu olmak onunda hakkı der zamanı geldiğinde.
Hele bir önce yapmanız gerekeni yapın da.
 
Dediğiniz gibi bakın bitmiş bir evlilik tek yapmanız gereken kağıt üstünde de bitirmek.

Boşanıyor diye babalıktan da aforoz edilecek değil ya yine o muhteşem babalığına devam edebilir.

Boşanmış bir birey olarak başka birinden hoşlanmak hayatını birleştirmeyi istemek edepsizlik ya da namusuzluk değil. Kızınızın yüzünü yere eğdirecek bir durum da değil.
Aksine başı dik bir şekilde ne kadar cesur ve kararlı bir annem var mutlu olmak onunda hakkı der zamanı geldiğinde.
Hele bir önce yapmanız gerekeni yapın da.
Sadece bunlar değil. Bir kere daha evlilik ya da birtelik
 
Merhabalar, 6 yıllık evliyim. 1.5 yaşında kızım var. Çalışan ve aile desteği de olan bir kadınım.Buraya yazma sebebim yaşadıklarımı kimseye anlatamamak. Eşimle severek evlendik. Şimdi ise boşanmayı dusunmedigim tek gün yok. Eşimle aramızda kültürel fark çok büyük. En önemlisi de hayat enerjimiz çok farklı. Resmen enerjimi emiyor. Bir gün yüzü gülse öteki gün hep asik. Nemrut, dengesiz bir adam. Hiçbir ortama beraber girilmiyor. Dengesiz. Evdeki karar mekanizması benim. O ise sürekli onu bunu cekistiren, hiç çalışmamış, dünyadan tamamen birhaber ama fesatlikta dünya markası olan bir annenin oğlu. Bazen onu o kadar çok taklit ediyor ki. Kız kardeşi ise hayal dünyasında yaşayan, 40 yasinda ama 5 yaşında çocuk gibi davranan avarenin teki. Çocuk olana kadar arada tatil vs idare ediyorduk. Ama çocuktan sonra hiç çekilmez hale geldi. Benim ailem onu başından beri istemedi. Sorun şu ki boşanma arzumu vs herşeyi biliyor, ayrı yatıyoruz vs vs ama kızına çok düşkün. Kötü alışkanlığı yok. İki tarafta öyle aldatacak tipler degiliz. Ama benim hayatıma hep negatif etkisi. Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik, ama kızım var. Ona çok düşkün. Bosansam tekrar bir birliktelik istemem. Kızımın yüzünü yere egdirmem ama bu adamla yaşamaya da tahammülüm yok.
Her yazdığınıza tamam ama boşanınca bir birliktelik yaşayınca kızınızın yüzü yere eğilmiyor bilin istedim.
 
Kocanız boşanma durumunda hayvanlaşmaza ve insan gibi boşanmayı kabul ederse çocuğunu her gün gelip görsün engelemmeyin,madem iyi bir baba ama siz boşayın gitsin.
Aşk yok tutku yok anlayış huzur yok. Ne olması lazım?
Üç günlük dünya. Hayat arkadaşım dediğiniz insanla bir paylaşım olmayacaksa yalnız olmak daha iyi hem çocuğunuz var onunla kendi dünyanızı kurarsınız.

Boşanıp evlenen veya eşi vefat edip ikinci defa evlenen kadınlara özür borçlusunuz,zira sizde görüyorsunuz boşanma ölüm herkesin başına gelebilecek bir durum ,siz de iyi biri olsanızda eşiniz kötüdür boşanırsınız. İkinci evliliğini yapan hiç kimse çocuklarının başını yere eğmiş olmuyor (çocuklarını sağı sola başka insanların sorumluluğuna atıp gitmedilerse ).
 
Her yazdığınıza tamam ama boşanınca bir birliktelik yaşayınca kızınızın yüzü yere eğilmiyor bilin istedim.
Yok ben onu yeni birliktelige demedim. Okula başlayacak herkes anne babası ile kızım o yaşta boşanmayı açıklamaya çalışacak. Bir yandan da çocuklu kadının özel hayatı bekar gibi olamaz. Hele ki kız çocuğu olanların. Sonuçta yeni birini asla düşünmüyorum o ya da bu sebepten. Ama onun bu haline de tahammül edemiyorum. Galiba bir süre ayrı yaşayıp o zaman karar vermem gerekecek.
 
Merhabalar, 6 yıllık evliyim. 1.5 yaşında kızım var. Çalışan ve aile desteği de olan bir kadınım.Buraya yazma sebebim yaşadıklarımı kimseye anlatamamak. Eşimle severek evlendik. Şimdi ise boşanmayı dusunmedigim tek gün yok. Eşimle aramızda kültürel fark çok büyük. En önemlisi de hayat enerjimiz çok farklı. Resmen enerjimi emiyor. Bir gün yüzü gülse öteki gün hep asik. Nemrut, dengesiz bir adam. Hiçbir ortama beraber girilmiyor. Dengesiz. Evdeki karar mekanizması benim. O ise sürekli onu bunu cekistiren, hiç çalışmamış, dünyadan tamamen birhaber ama fesatlikta dünya markası olan bir annenin oğlu. Bazen onu o kadar çok taklit ediyor ki. Kız kardeşi ise hayal dünyasında yaşayan, 40 yasinda ama 5 yaşında çocuk gibi davranan avarenin teki. Çocuk olana kadar arada tatil vs idare ediyorduk. Ama çocuktan sonra hiç çekilmez hale geldi. Benim ailem onu başından beri istemedi. Sorun şu ki boşanma arzumu vs herşeyi biliyor, ayrı yatıyoruz vs vs ama kızına çok düşkün. Kötü alışkanlığı yok. İki tarafta öyle aldatacak tipler degiliz. Ama benim hayatıma hep negatif etkisi. Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik, ama kızım var. Ona çok düşkün. Bosansam tekrar bir birliktelik istemem. Kızımın yüzünü yere egdirmem ama bu adamla yaşamaya da tahammülüm yok.
Tahammülün yoksa (ki belli kalmamıs) bosancaksın
 
Merhabalar, 6 yıllık evliyim. 1.5 yaşında kızım var. Çalışan ve aile desteği de olan bir kadınım.Buraya yazma sebebim yaşadıklarımı kimseye anlatamamak. Eşimle severek evlendik. Şimdi ise boşanmayı dusunmedigim tek gün yok. Eşimle aramızda kültürel fark çok büyük. En önemlisi de hayat enerjimiz çok farklı. Resmen enerjimi emiyor. Bir gün yüzü gülse öteki gün hep asik. Nemrut, dengesiz bir adam. Hiçbir ortama beraber girilmiyor. Dengesiz. Evdeki karar mekanizması benim. O ise sürekli onu bunu cekistiren, hiç çalışmamış, dünyadan tamamen birhaber ama fesatlikta dünya markası olan bir annenin oğlu. Bazen onu o kadar çok taklit ediyor ki. Kız kardeşi ise hayal dünyasında yaşayan, 40 yasinda ama 5 yaşında çocuk gibi davranan avarenin teki. Çocuk olana kadar arada tatil vs idare ediyorduk. Ama çocuktan sonra hiç çekilmez hale geldi. Benim ailem onu başından beri istemedi. Sorun şu ki boşanma arzumu vs herşeyi biliyor, ayrı yatıyoruz vs vs ama kızına çok düşkün. Kötü alışkanlığı yok. İki tarafta öyle aldatacak tipler degiliz. Ama benim hayatıma hep negatif etkisi. Maddi manevi. Aşk yok, tutku yok, ortak paylaşım yok. Bitmiş evlilik, ama kızım var. Ona çok düşkün. Bosansam tekrar bir birliktelik istemem. Kızımın yüzünü yere egdirmem ama bu adamla yaşamaya da tahammülüm yok.
Bosaninca ölüyor mu bu kocalar yeryüzünden mi siliniyor anlamıyorum ki neden babasız kalsın?

Anlatırsınız iki medeni insan gibi yetişkinler ayrılabilir, ayrı hayatlara devam edebilir ama biz hala senin annen\babaniz vb. diyerek. Mutsuz evlerdeki o negatif enerji çocukları etkilemiyor mu sanıyorsunuz, bir tek sizi mi etkiliyor?

Ayrıca hayatınıza tekrar biri girse neden kızınızın başı öne eğilsin?
 
Yok ben onu yeni birliktelige demedim. Okula başlayacak herkes anne babası ile kızım o yaşta boşanmayı açıklamaya çalışacak. Bir yandan da çocuklu kadının özel hayatı bekar gibi olamaz. Hele ki kız çocuğu olanların. Sonuçta yeni birini asla düşünmüyorum o ya da bu sebepten. Ama onun bu haline de tahammül edemiyorum. Galiba bir süre ayrı yaşayıp o zaman karar vermem gerekecek.
Siz bence bir boşanın önce bunu sonra düşünürsünüz böyle uzaktan konuşması kolay icine girince hic de öyle olmuyor o işler. Çocuğunuza baktığınız sürece basının öne egilecegi hiçbir durum yok
 
Back
X