Buraya devamlı eşimle problemlerimi yazdım eşime boşanmayı düşünüyoruz. Eşmle zaten hiç iyi gitmeyen bir evliliğimiz vardı. Evlilikte değildi gerçi. Önceden özel hayatımız birlikte geçirdiğimiz vakitlerimiz olurdu güzel sandiğim evliliğimiz vardı ama o beni artık hiçe sayar old cinsel hayat sıfır hakaret küfürler. Eşime onu sevmediğimi söyledim gerçekten de sevmeyi bırakalı çok oldu devamlı boşanmak istediğimi söylüyordum. Oda birkaç gün önce kabul etti. Yaşadgımz evde ben evlenmesem istediğim kadar kalabileceğimi bana maddi yardım edeceğini söyledi. Çocuk da haftadan 2 gün onda kalacağını söyledi. İstediğim boşanmakken şimdi neden yapamıyorum bilmiyorum şuan aynı evdeyiz ama asla konuşmuyoruz. Benım kızım o kadar uslu bir bebekki 2 yaşında asla yaramazlık yapmaz hep sözümü dinler çok akıllı gerçktende herkes nasıl böyle terbiye verdin diye söylenirler. Eşim boşanmayı kabul etmişken ben şimdi neden tamam diyemiyorum. O kadar mutsuzum o kadar çok üzülüyorum ki ne zor birbirimize kavuşmşken onda hiçbir değerimin olmamasına benim için bir tane iyi şey demediğine ona çok emek verdim. Çok pasif kalıyorum arkamda duran bir ailem olsa asla bunları düşünmem ama babam demediğini bırakmaz onun ailesi heran yanında destek. Kızım babasız büyüsün istemiyorum aynı evde kalsak asla karı koca gibi olmayız kızım için yaşayan bir anne baba olacağız bununda farkındayım. Boşanmayı çok istiyorum ama yapamıyorum . Birsüre bu şekilde yaşayıp aileme anlatsam mı acaba diyorum. Kendimi de buna alıştırmak istiyorum biryandan. Birde çocuğun velayeti bendeyken baba kaçgün görebilir bilginiz var mı