boşanmayı kimse istemez ama bazen en iyi çözüm olabiliyor kesin kararlıysan korkma canım zaman en iyi ilaçtır zor da olsa atlatırsın
Hakkımızda en hayırlısı ne ise o olsun inşallah. Günü kurtarmak değil amacım umarım mutlu bir hayata kavuşur ve bebeğimi büyütürüm en kısa zamanda...
konu sahibi arkadaşım
boşanmak çok zor bir süreç..dediğin gibi ne anne evine nede kendi evine sığamıyorsun
benim 11 yıllık evliliğim bitiyor 8 aydır ayrıyız
senin bakış açın hayattan beklentilerinde önemli
ben kendimden örnek verirsem,bir işim yok 30 yaşındayım hayatımı nasıl,neyle sürdürebilirim bilmiyorum
bir kızım var ben çalışırsam ona kim bakıcak
hayallerim,emeklerim hepsi gitti,başkaları benim emeklerim üstünde keyif yapıyor
aldatıldım aileside buna destek çıkmasına rağmen kadın olduğum için dışlanan ben oluyorum
boşanmış kadın!!!!!bunu insanların tavırlarından,söylemlerinden öyle güzel anlıyorsunki canın yanıyor
evlilik özgürlükmüş..eşim sorunluydu ama en azından bir kişiyle başa çıkmak daha kolaymış ve kızım babasıyla birlikteydi
şimdi ise onlarca acımasız insanla uğraşıyorum...sorular, imalar,2li oynayanlar,acıyanlar,ailenin baskısı..bunların hiçbiri evliyken yoktu
artık dayanamıyorum ben bu belirsizlikleri tavırları kaldıramıyorum çünkü ben tekim ne param nede güçlü bir ailem var karşı tarafsa çok güçlü heryönden
ve daha resmi olarak bitmedi,bitince kimbilir neler yaşarım
Aldatılmak daha da başka bir mevzu... Senin adına da üzüldüm ama daha sağlam durmaya çalışmalıyız sanırım. Bebeklerimiz için... ve olabildiğince lüzumsuz moral bozucu insanlardan uzaklaşmalıyız...
Evlilik özgürlüktür söylemine katılmıyorum şahsım adına...
Feslegenim merhaba,
Yaşadıklarını çok iyi anlıyorum. Okuyunca benim eşimi anlatmışsın sanki inanılmaz benziyor. Benimki hamileyken usluydu akııllıydı hatırlıyorum da hamilelğim bitmesin diye dua ediyordum nerdeyse. Çünkü yine dırdıra hır güre kavgaya başlayacaktı. İnanılmaz sinirli bir insan ve en komiği beni sinirli bulup beni suçlaması. Ne kadar kusuru varsa hepsini sanki bende aynısı varmış gibi yansıtıyor. Ya be adam bari dürüst ol beni en çok deli eden de bu. İnsan sinirli olur kalp kırar gelir özürünü diler yok bizimki der ki sen beni deli ediyorsun napayım.
Biz de 4 aydır ayrı yaşıyoruz 2 yaşında kızım var. Kafam inanılmaz karışık. Dün protokol hazırlandı, ama hala net değilim. Biranda defolsun gitsin hayatımdan annelerinin kıçının dibinbde otursun diyorum bir yandan da ya sonra nasıl olcak, yapayalnız hayat zor olur mu diye düşünüyorum. Öyle de mutlu değilim böyle de ileriyi göremiyorum gibi. Bir iyi yanları aklıma geliyor o kadar kötü değilmiydi diyorum sonra kavgalar gelince aman aman saçmalama sakın birleşme diyorum. Ne kadar zor bir karar anlatamam. Allah düşmanımın başına vermesin böyle bir karar verme zorunluluğunu.
Benimki de seninki gibi annelerinin sözünden dışarı çıkmaz, beni savunmaz. Bencil ve çıkarcıdır. Sürekli benimle rekabet eder. Saldırgan ve kavgacıdır mutlaka sataşır mesela durduk yerde. Nerden bulduk bu numuneleri bilmem. Çocuktan dolayı hayat boyu baglantıda olacağız. Ama aynı evde mutsuz olmaktansa çıkar ilişkisi sürdürmektense dışarıda bağlantıda olmak daha iyidir. Boşanmış anne olmak zor tabi ama günümüz koşullarında her 4 kadından zaten biri boşanmış anne durumunda. Bu yazıda bile nerdeyse herkes boşanıyor bu nedenle bu durumu dert etmiyorum. Benim derdim bu adam aslında kesinlikle boşanmayı hakediyor ama çevremdeki arkadaşlarımın kocalarına bakınca , benimki gene daha çekilir diye düşünüp acaba diyorum. O kadar kaba saba, karısına değer vermeyen, toplum içinde bile aşağılayan adamlarla evli kadınlar var ve bu kadınlar kocalarından daha çok kazanan, güçlü kadınlar. Bu kadınlar belki cinsellik için birlikteler belki de yalnız kalmamak için bilemiyorum.
2. paragrafta yazdıklarını birebir yaşıyorum. Ama onlarda aynısını düşünüyor mudur?
Ben bu evliliği kurtarmak için atacağı sağlam bir adımı beklerken oysa...
O bahsettiğin kadınları bilemiyorum. Her şey olabilir sebep. Ama benim sebebim bunlardan biri olmamalı diye düşünüyorum.
Ben evlilikten çok şey beklemişim sanırım.
Ama içi boş değildi bu beklentilerimin, ayağı yere basan beklentilerdi...
Hayatım nasıl bu hale geldi anlamıyorum.
Gözümü açıyorum sabah yatana kadar beynimde bu düşünceler.
Ama çevremde bana bir kişi de haksızsın demiyor!
Çünkü kendimi de yargılıyorum içimdeki mahkemede. Bu da dışa yansıyor sanırım.
Allah hepimizin hakkında hayırlısını versin.
Hamileliğimde güzel bir anım olsun istiyorum ve mutlu bir fotoğrafım...
Henüz yoklar. İçimdeki mucizemin dışında...
anladığım kadarıyla kendini sürekli meşgul tutmaya çalışmıssın.bende denedim ama farkettim ki o daha çok yoruyor insanı.
hayatına birini almadan önce ince ele sık doku.zamana bırak biraz.olmuyorsa boşver gitsin.değer verip sonrasında üzülmekten iyidir
