Hanfendi ben sizi azarlamıyorum, size diyorum ki kendinizden geçmişsiniz okey ama çocuklarınızı niye düşünmüyorsunuz?
Babanız açıkça kardeşine sevgim saygım var sana yok, o çok güçlü sen değilsin diyormuş, sürekli ezip tersleyip aşağılıyormuş. Çocuklarınıza böyle bir ortamda yaşamayı ben reva görmüyorum, siz nasıl görüyorsunuz.
Kardeşinizin çocuğu var mı ? Yarın aynı kıyaslamayı babanız ikinizin çocukları arasında yaparsa ne olacak? Çocuklarınız yeğenlerin gölgesinde onaylanmayarak, küçümsenerek, azarlanarak büyürse ne olacak? Eminim ki o zaman da ne yapayım paramız yok diyeceksiniz, madem para yok deyince her şey kabul oluyor, o zaman bunu da kabul edeceksiniz! Kaldı ki ben bugün sizin sığıntı gibi hissettiriliyorum dedğiniz evde, çocuklarınızın da pamuklara sarıldığını hiç hiç hiç düşünnmüyorum.
Sizin yerinizde olsam eski tek odalı evde dururum, haftasonu da temizliğe giderim yine de çocuklarıma böyle hayat yaşatmam.
Bu imkanı vermeyeceksem de gerçekten babalarına verir, babaannelerine baktırırım.
Yoksa çocuklarınız özgüvensiz, özdeğersiz, kendini ifade edemeyen, hakkını arayamayan, kekeleyerek konuşan bireyler olacak. Bu sizin işe girip kıt kanaat da olsa geçinmenizden ya da çocukların baba tarafında kalmasından bin kere daha kötü emin olun!
Kendinizi değil madem dünyaya getirdiniz, çocuklarınızı düşünün biraz da, konunuz hep kendinizle ilgili, çocuklarınızın neler yaşadığından bahsetmiyorsunuz ama biz tahmin edebiliyoruz! Annesiniz ya biraz kendinizden çıkıp onlara da odaklanmanızı tavsiye ederim.