- 22 Mart 2019
- 10.426
- 21.670
- 398
- 28
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
- #41
Ozaman yazına bunuda eklemelisin sen çok genelleme yapmışsın canmAnne-baba evladının kıymetini bildiği sürece sorun yok
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ozaman yazına bunuda eklemelisin sen çok genelleme yapmışsın canmAnne-baba evladının kıymetini bildiği sürece sorun yok
Dört dörtlük demedik ki zaten. Hiçbir şey dört dörtlük değil. Ama zannettiğiniz gibi çocuklar “yeter ki annem babam boşanmasın da ne olursa olsun” falan diye düşünmüyor.
Annem babam ayrıydı ikisiyle de istediğim zaman görüşüyordum. Düşman değillerdi ama ayrılırdı. Ikisiyle de iyiydi ilişkim. Hal böyle olunca okulda arkadasım akşam babasıyla zaman geçirmiş yok annesiyle babası berabermiş bunlara hiç Özlem duymuyorsunuz. Önemli olan annem benimle ilgili mi ? Babsm beni ihmal ediyor mu ?Nasıl çocuk bunlarla ilgilenmez yahu? Çocuklar aptal mı? Okul arkadaşı dün akşam evinde babasıyla ve annesiyle ortak yaptığı birşeyi anlatacak mesela. Çocuk düşünmeyecek mi ben dün akşam annemle/babamla yalnızdım, hafta sonu diğerini ancak görebilirim diye. Bu daha en basit örnek. Bunun bayramı var, özel günü var. Var da var. Tamam tabii ki boşanmak kaka kötü demiyorum, annem babam da ayrıydı, ben de muhtemelen boşanma sürecine giriyorum ama öyle dört dörtlük basit değil.
Annem babam ayrıydı ikisiyle de istediğim zaman görüşüyordum. Düşman değillerdi ama ayrılırdı. Ikisiyle de iyiydi ilişkim. Hal böyle olunca okulda arkadasım akşam babasıyla zaman geçirmiş yok annesiyle babası berabermiş bunlara hiç Özlem duymuyorsunuz. Önemli olan annem benimle ilgili mi ? Babsm beni ihmal ediyor mu ?
Bu önemli.
Yoksa onların karı koca hayatı beni ilgilendirmiyor.
Genel olarakta bu böyle yani.
Inanın.
Samimiyim.
Babanız muhtemelen Sorumlu davranmamış kardeşinize yanında olmamış sevgisini hissettirmemiş.Anneniz ve babanız siz kaç yaşındayken ayrıldılar? Ben de bunları yaşamadım ama lise öğrencisiydim. Babamla da hiç anlaşamazdım, mutlu bile olmuştum ayrıldıklarına. Ama kardeşim ufaktı ve çok derinden yaşadı. Şu an o zamanın etkilerini görüyorum üzerinde.
Babanız muhtemelen Sorumlu davranmamış kardeşinize yanında olmamış sevgisini hissettirmemiş.
Ben 14 yasında idim kardeşim de 8 yasındaydı. O da benim gibi düşünüyor.
Önemli olan anne Baba'nın çocuğuna karsı olan sorumluluğunu ihmal etmemesi inanın bana kavga gürültü ile büyümekten iyi ayrı büyümekYoo aksine daha fazla sevgiye boğulduk diyebilirim. Belkide daha hassastı kardeşim bilemiyorum. Ama babama çok düşkündü ve ayrı evde yaşamak ona hiç iyi gelmemişti. Ne güzel sizin mutlu olmanıza hiç etkilenmemenize sevindim.
Çok sevindim. Mutluluklar dilerimBir çocukla ayrıldım . Şimdi ikinci evliliğimi yaptim. Eşimle 2 çocukla bir yuva kurduk. Büyük kuzum bugün anneannesind e sürekli olarak eşimi övüyormuş.
Dipnot: ihtiyaçtan degil 10 yıl sonra aşık olduğum için evlendim:)
Ama boşanmış olaraktahayatım çok güzeldi.
Önemli olan anne Baba'nın çocuğuna karsı olan sorumluluğunu ihmal etmemesi inanın bana kavga gürültü ile büyümekten iyi ayrı büyümek
İnş siz ve çocuklarınızda mutlu olursunuz hep :)
Benim anne babamda aynı Bahsettiğiniz gibiydiHiç öyle büyük kavgalar filan yaşamadık biliyor musunuz. Çok mutlu bir aileydik dışarıdan bakıldığında. Ama büyümeye başlayınca anlamıştım aslında annem ve babam hayat arkadaşıydı ancak birbirlerine aşık değillerdi. Ayrılırken de en ufak bir sorun yaşanmadı, anlaşmalı olarak tokalaşarak ayrıldılar. Ne mal mülk, ne nafaka ne tazminat. Hiç sorun olmadı. Annem vefat ettiğinde babam cenazesinde gözyaşı döktü ayrı olmalarına rağmen. Bütün bunlara rağmen hiç etkilenmedim, sıkıntı yaşamadım diyemiyorum.
Ama tabii evde kavga gürültü eksik olmuyorsa, sürekli bir gergin ortam varsa hiçbir evlilik hiçbir çocuğa mutluluk getirmez. Hele burada görüyoruz bazen "kocam çocuğumun önünde bana tokat attı ama boşanamıyorum çocuk var" gibi konuları. Tabii onları kastetmiyorum.
haklısınız belkide. Belkide biraz insan kendisini de düşünmeli. :) umarım mutlu oluruzBenim anne babamda aynı Bahsettiğiniz gibiydi
Mutlu görünüyorlardı dışardan ama aynı evin içinde hissediliyordu o gerginlik.
Sonradan ayrıldılar. Ve babamın ailesi ile annem hatta aileler hala görüşür.
Hayat kısa ya herkes mutlu olsun :))
Yine de mutsuz evde büyümenin acısı büyüktür boşanmış ailenin çocuğu olmaktan.Neyi zannedeceğim canım, kaç kere yazdım ben de yaşadım biliyorum işte. Tabii ki öyle düşünmüyor çocuklar. Ama çocuklar gerizekalı da değil. O çocukların ne kadar etkilendiğini büyüyüp yetişkin olduklarında anlayabiliriz ancak. Bunu da kendimden biliyorum.
Uzduysem kusura bakma lutfen , amacim uzmek degildi , genelde kullaniciya bakmadan okurum yorumlari , cok hassas bir konuda agir bir genelleme yaptigini dusunuyorumMilana22 bir gün milana sana beğenmedim atacak deseler inanmazdım ilk defa farklı düşündük demek ki bir konuda
![]()
İşte anlatmak istediğim bu aslında. Genelde kadınlar babasından mahrum kalmasın kafasında hayatı kendine zindan ediyor ama adam düzgün bir babaysa kendinden mahrum ettirmez. Yok düzgün değilse zaten düşünmeye bile gerek yok.Uzduysem kusura bakma lutfen , amacim uzmek degildi , genelde kullaniciya bakmadan okurum yorumlari , cok hassas bir konuda agir bir genelleme yaptigini dusunuyorum
Ben her zaman hayatimda da bu platformda da mutsuz insanlarin bosanmasini savundum hele cocuk varsa kesinlikle bosanmali
Anne ya da baba bosandiktan sonra zaten cocugunu ihmal edip gorusmuyorsa emin ol o insanlar evlilik birligi icerisinde de iyi ebeveyn degillerdir zaten , o yuzden cocugu babasindan ayirma kavrami bana cok ters , iyi bir baba zaten evladindan ayrilmaz , anneyle bosanmak demek cocuktan da bosanmak anlamina gelmiyor
Diyeceksin ki o is oyle olmuyor , burda da okuyoruz bosandiktan sonra arayip sormayan babalar var , bende sana diyecegim ki zaten o adamlarla ayni evde yasayan cocuklar mutsuzlugun dibinde surukleniyor cunku adam evdeyken de iyi baba degil
Neyse fazla uzatmiyim mevzuyu , mutlu cocuk ancak anne babasi mutluysa mutlu olur , anne baba her ne sebepten mutsuz olurlarsa cocuklar daha beter etkileniyor bundan , birebir yasadigim bir konu
Aynen oyle kuzumİşte anlatmak istediğim bu aslında. Genelde kadınlar babasından mahrum kalmasın kafasında hayatı kendine zindan ediyor ama adam düzgün bir babaysa kendinden mahrum ettirmez. Yok düzgün değilse zaten düşünmeye bile gerek yok.
Uzduysem kusura bakma lutfen , amacim uzmek degildi , genelde kullaniciya bakmadan okurum yorumlari , cok hassas bir konuda agir bir genelleme yaptigini dusunuyorum
Ben her zaman hayatimda da bu platformda da mutsuz insanlarin bosanmasini savundum hele cocuk varsa kesinlikle bosanmali
Anne ya da baba bosandiktan sonra zaten cocugunu ihmal edip gorusmuyorsa emin ol o insanlar evlilik birligi icerisinde de iyi ebeveyn degillerdir zaten , o yuzden cocugu babasindan ayirma kavrami bana cok ters , iyi bir baba zaten evladindan ayrilmaz , anneyle bosanmak demek cocuktan da bosanmak anlamina gelmiyor
Diyeceksin ki o is oyle olmuyor , burda da okuyoruz bosandiktan sonra arayip sormayan babalar var , bende sana diyecegim ki zaten o adamlarla ayni evde yasayan cocuklar mutsuzlugun dibinde surukleniyor cunku adam evdeyken de iyi baba degil
Neyse fazla uzatmiyim mevzuyu , mutlu cocuk ancak anne babasi mutluysa mutlu olur , anne baba her ne sebepten mutsuz olurlarsa cocuklar daha beter etkileniyor bundan , birebir yasadigim bir konu
Bunlari dusunmen cok normal ama mutsuz ev demek illa kavga edecekleri anlamina gelmiyor , bir insan mutsuzsa belki is yerinde yansitmaz , belki arkadaslari anlamaz ama ayni evi paylastigi evlatlari anlarAslında farklı noktalardan bakıyoruz sanırım. Ben ebeveyn açısından değil sadece çocuk açısından bakıyorum ve evde hiçbir kavga, gürültü, gerilimin olmadığı durumlardan bahsediyorum. Aksi takdirde zaten mutsuz olur çocuk. Bilemiyorum bu konuyla ilgili sabit fikirlerim yok, ben de sadece kendimden yola çıkarak örnek verdim. Normalde boşanmadan en az etkilenmesi beklenen ben veya kardeşim bile ara ara düşünürüz, anne ve babam mutlu olsaydı beraber, evli kalsalardı nasıl olurduk diye.
Kafam çok karışık.
Bunlari dusunmen cok normal ama mutsuz ev demek illa kavga edecekleri anlamina gelmiyor , bir insan mutsuzsa belki is yerinde yansitmaz , belki arkadaslari anlamaz ama ayni evi paylastigi evlatlari anlar
Hatta cocuklar kucukse bu mutsuzlugun sorumlusu brn miyim acaba diye bile dusunur malum evde kavga gurultu yok , cocuk kendini suclar , bu da cok sık rastlanan bir durumdur
O yuzden cocugun mutlu ebeveyne ihtiyaci var
Ama her bosanan ailenin cocugu merak eder acaba annemle babam evli kalsaydi mutlu olsalardi nasil olurdu diyr
Bunu sorgulaman cok normal ama onlar dogrusunu yapti emin ol ♥