Merhaba
Konu uzun olacak ama baştan anlatmak istiyorum kafayı yemek üzereyim lütfen gerçekçi doğru yorumlar yapın anlamaya çalışarak
Aynı köydeniz her taraftan akraba aynı zamanda benim kuzenim oluyor görücü usulü evlendik aslında ikimizde içten içe ilgi duyuyordukkısaca mantık evliliği yaptık dışarıdan herşey çok güzeldi sanki huyu huyuma suyu suyuma idi
Nişanlılıktan ver kv ve eşimin erkek olma söz geçirme dertleriyle çok tartıştık hep nişan atmak istedim ama maalesef cesaret edemedim çünkü huyu tam istediğim gibi idi düzelir dedim düğünden sonra bana nişanlı işe yaptıklarını unutamadım hep tartıştık ben kv den nefret ettim ve ondan nişanlı iken yaptıklarının intikamını almak istedim
O ise beni kıskanıp oğlunu bana karşı kışkırtmaya devam etti
Defalarca küsüp annemler geldim hatta darp raporu bile aldım
Ortamız yoktu ya çok iyi idik ya da çok kötü
Eşim evliliğe adapte olamıyor ben ise onun ve ailesinin yaptıklarını dobra dobra yüzüne vuruyordum siz şöylesiniz vb diye
Kv ise sanki evimde idi her şeyi bilip sanki ben anlamıyor gibi müdahale ediyordu ve haberi yok gibi davranıyordu
Oğlunu asla paylaşamıyorlar beni oğlunu elinden alan düşman olarak görüyordu bu beni daha öfkelendiriyor evde sürekli tartışıyorduk
Babası ise sürekli kendi işlerini yaptırıyor her gün yeni birşey çıkarıyor ve eşimle evde yanlız kalkamıyordum son zamanlarda bu işler yüzünden eşimi eve uyku saatinde bile gönderiyordu ve ben alttan hiç almıyordum hep tartışıyorduk
En son küçük bir konudan tartıştık ben artık kaldıramadım ve ortalığı ayağa kaldırdım
Sonra olay büyüdü vs birkaç gün evde eşimle konuşmadım
Eşimin şehir dışına çıkması gerekiyordu hatta beraber gidecektik bana geliyormuşum dedi ben de hayır dedimhatta dedim biraz fazla kal bir ay düşünüp karar verelim dedim (bu da işlerine geldi sanki zaten benden kurtulmak istiyorlardı) babası onu bir gün erken gönderdi eşi ile beraber geldi annesi ile iyice tartıştık üstüme falan yürüdü sonra kp dedi ki oğlum seni dövüyorsa eziyet çekme git bende tamam dedim
Şimdi neden böyle oldu herkes gibi mutlu olamadım keşke alttan aldatdım da tartışmaları büyütmesemiydim diyorum ama karşı taraf sanki halinden memnun
Birde üstüne bana iftiralar atıp yalanlar söylüyorlar işte ben ilk onlara bağırmışım işte onlar bana git dememiş bu nasıl yalanmış vb
Eşim pasif olmasa bunlar olmazdı ne tadı ne sordu
Şehir dışında olayın yatışmasını bekliyor benim yüzüme kararını söyleyemeyecek kadar silik
Ve ben kafayı yiyorum ne hayallerle evlendim neden böyle oldu neden bende herkes gibi mutlu olamadım diye
Kendimi suçluyorum keşke nişanlılıkta bana yapılanları unutup kv me öfke beslemeseydim diye
Kafayı yemek üzereyim dertleşmek istiyorum lütfen anlamaya çalışarak yardımcı olun
Konu uzun olacak ama baştan anlatmak istiyorum kafayı yemek üzereyim lütfen gerçekçi doğru yorumlar yapın anlamaya çalışarak
Aynı köydeniz her taraftan akraba aynı zamanda benim kuzenim oluyor görücü usulü evlendik aslında ikimizde içten içe ilgi duyuyordukkısaca mantık evliliği yaptık dışarıdan herşey çok güzeldi sanki huyu huyuma suyu suyuma idi
Nişanlılıktan ver kv ve eşimin erkek olma söz geçirme dertleriyle çok tartıştık hep nişan atmak istedim ama maalesef cesaret edemedim çünkü huyu tam istediğim gibi idi düzelir dedim düğünden sonra bana nişanlı işe yaptıklarını unutamadım hep tartıştık ben kv den nefret ettim ve ondan nişanlı iken yaptıklarının intikamını almak istedim
O ise beni kıskanıp oğlunu bana karşı kışkırtmaya devam etti
Defalarca küsüp annemler geldim hatta darp raporu bile aldım
Ortamız yoktu ya çok iyi idik ya da çok kötü
Eşim evliliğe adapte olamıyor ben ise onun ve ailesinin yaptıklarını dobra dobra yüzüne vuruyordum siz şöylesiniz vb diye
Kv ise sanki evimde idi her şeyi bilip sanki ben anlamıyor gibi müdahale ediyordu ve haberi yok gibi davranıyordu
Oğlunu asla paylaşamıyorlar beni oğlunu elinden alan düşman olarak görüyordu bu beni daha öfkelendiriyor evde sürekli tartışıyorduk
Babası ise sürekli kendi işlerini yaptırıyor her gün yeni birşey çıkarıyor ve eşimle evde yanlız kalkamıyordum son zamanlarda bu işler yüzünden eşimi eve uyku saatinde bile gönderiyordu ve ben alttan hiç almıyordum hep tartışıyorduk
En son küçük bir konudan tartıştık ben artık kaldıramadım ve ortalığı ayağa kaldırdım
Sonra olay büyüdü vs birkaç gün evde eşimle konuşmadım
Eşimin şehir dışına çıkması gerekiyordu hatta beraber gidecektik bana geliyormuşum dedi ben de hayır dedimhatta dedim biraz fazla kal bir ay düşünüp karar verelim dedim (bu da işlerine geldi sanki zaten benden kurtulmak istiyorlardı) babası onu bir gün erken gönderdi eşi ile beraber geldi annesi ile iyice tartıştık üstüme falan yürüdü sonra kp dedi ki oğlum seni dövüyorsa eziyet çekme git bende tamam dedim
Şimdi neden böyle oldu herkes gibi mutlu olamadım keşke alttan aldatdım da tartışmaları büyütmesemiydim diyorum ama karşı taraf sanki halinden memnun
Birde üstüne bana iftiralar atıp yalanlar söylüyorlar işte ben ilk onlara bağırmışım işte onlar bana git dememiş bu nasıl yalanmış vb
Eşim pasif olmasa bunlar olmazdı ne tadı ne sordu
Şehir dışında olayın yatışmasını bekliyor benim yüzüme kararını söyleyemeyecek kadar silik
Ve ben kafayı yiyorum ne hayallerle evlendim neden böyle oldu neden bende herkes gibi mutlu olamadım diye
Kendimi suçluyorum keşke nişanlılıkta bana yapılanları unutup kv me öfke beslemeseydim diye
Kafayı yemek üzereyim dertleşmek istiyorum lütfen anlamaya çalışarak yardımcı olun