Merhaba kızlar ben yeni üye oldum .Hikayeme şöyle başlamak istiyorum. Liseyi bitirmiştim dershaneye gidiyordum,üniversite hazırlığı yapıyordum yani.Telefonum hiç olmamıştı ondan burdan face hesabım vardı giriyordum .Ve eşimle tanıştım faceden kendisi Kahramanmaraşli. Konuştuk anlaştık. Ve benim yanıma geldi konuşmak için hiç aklımda bile yoktu geldi konuştuk ve birden bire kaçmaya karar verdik ve kaçtık. Sonra evlendik babamlarla küs kalmadık konuştuk fakat pek iyi değil aram hemen hamile kaldım ilk çocuğuma maalesef erken doğum yaptım 6 aylik ve vefaat etti zor günler yaşadım elimin çocuğu olmuyordu kaynanam bebegimi ona vermem için çok zorladı hamilelik zamanlarımda ama tabikide vermedim verememe kim olsa veremez zaten 6 aylik dogum yaptım 12 gün yaşadı ve öldü bebeğim.Kaynanamla altı üstü oturuyordum niyeki kaçtım diye babamlada aram değil esimin doldurup doldurup babama anlatıyorlar kızın şöyle böyle diye.Neyse bebegimi kaybettikten 9 ay sonra tekrardan hamile kaldım hamileliğim zor geçti ama çok şükür bunu elime aldım sağlıkla şuan 4 aylik oldu bile benim rahmimde sorun var erken doğum oluyor sürekli ve sezeryan oldum ailemin yanına memlekete geldim aklımda kesinlikle boşanmak gibi bi durum söz konusu bile değildi çünkü eşimi bana ne yaparsa yapsın seviyordum.Kırkım çıkana kadar ailemin yanında durup geri gidecektim ama sürekli annesi ve kendisi beni arayıp gel gelmiyorsan boşan ozaman dediler 4 aydirki burdayim ailemin yanında ama şuan gerçekten iş çok karıştı ortada çocuğum var. Babam kaçtın gittin bidaha oraya gidersen kesinlikle gelmem evlatliktan reddederim diyor .Şayet gittim diyelim eşime güvenemiyorum çünkü asla kendi başına hareket etmiyor. Annesi ve abilerin aklıyla hareket ediyor.Abisi kredi çekti esimin üstüne odemiyor eşim e ödetiyor kendi karısıyla ohh keyif peşinde ben huzursuzum kaynanam bir sakız dahi alsam sen şunu aldın bunu aldın diyip eşimi bana karşı kışkırtıyor. Ama kendileri elimdeki altınları hep aldılar abisi yeni evlendi 3 ay kadar oluyor .hep düğün masrafı eşimden çıktı. Bacısı kaynanasiyla oturuyordu ayrı eve çıktılar eşyalarını hep eşim aldı anlicaniz eşim hep ailesini düşünüyor kendi karısını çocuğunu düşünmüyor bana kötü bisey yapmadı kötü bir huyuda yok ama abisi ve annesi hayretmiyor mutluluğumuzu bozuyorlar.kendiside ne yazık ki onların sözünden çıkmıyor. Ailemin yanında durmakta ne bilim .Babam dedimya gidersen evlatliktan reddederim bakmam bidaha gelip yoklamam seni diyor e yanlarında kalsam kaçtın geri geldin der biraz çenesi değişik biri.iki tarafta birbirinden beter anlicaniz boşanmak cozummu bilemiyorum