- 21 Eylül 2019
- 677
- 1.763
- 43
- Konu Sahibi SekerMandalinasi
-
- #1
Burnundan kıl aldırmaz ki. Asla problemli yada hatalı değildir. Tartışamadığımızın farkına varınca koptu zaten ipler. Eğer kendini haklı buluyorsa deli gibi bağırıp çağırıp hakaret eden, eğer haksızsa 'hı hı, evet hep sen doğrusun zaten, hep sen iyisin zaten..' vb. cümlelerle üste çıkmaya çalışan bir adam. Çocuk çok küçük. Ben istediği zaman istediği ebeveyniyle görüşebilecek özgürlüğü olsun istiyorum. Ama karşımdaki adam 1 verenden 1000 ister.Uzuldum adınıza. Skmdı dıycekler sonucta o adamda cocugun babası gorusturmen lazım dıye ama ben olsam bunlara sebebuyet veren yuvamın bozulmasına dagılmasına sebeb olan cocugumla ortada bırakan bır adama cocuk falan gostermezdım. Sonucta bu duruma gelmenızın sebebı oymus. Hele aldatıp bosanan eslerın hala cocuk gosmesıne nasıl sinir oluyorm cocugunun annesını aldatıyor. Perısan edıyor. Aıleyı yıkıyor ayrılıyor sonra cocuguyla oda babasıdır dıye gorusuyr. Bu hale dusmenın sebbeı zaten baba. Gerçi Sızınkınde aldatma yokmus sıddet yoknus ama evkıyken hıc cabalamadınzmı bu huylarını bırakması ıcın. bosanalım dedınız oda hemencık kabul mu etti. sız goturup getırmeyrceksinız bırakın kendısı onca yolu gelıp gorsun cocugnu gorusmek konusmak ıstıyorsa kendısı arasın. Oyle olunca hayatınıza mudahıl olamaz okadar
Mesela gün aşırı arasam, ve bir gün müsait olamasak ve arayamasam bağıra çağıra 'beni nasıl aramazsın' deme potansiyeline sahip. Yada çocukla ilgili bir kaç durum paylaşsam onunla, 'bana nasıl sormazsın' yada 'benden izin aldın mı' deme ihtimali de var. Karar mercii sanır kendini. O kadar her adımımıza zebani gibi çökmüş ki, etkisinden kurtulamayacakmışım gibi geliyor. Bu arada yanlış anlaşılmasın, ben ailemle bile tartıştım arayacağız soracağız birbirimizi çocuk için diye. Aralarında güçlü bir diyalog olmasını gerçekten çok istiyorumBoşanarak dengeyi sağlamışsınız zaten. Araya bir de mesafe girecekmiş nasıl müdahale edebilir artık size? Hazmedemediğiniz eski konuları düşünmeyi bırakın. Arada bir gelebileceğine göre kızınızın babasıyla görüntülü konuşabilmesini sağlayın yeterli.
Çok teşekkür ederim. Çok doğru söyledikleriniz.Çocuk anneye bağlıdır. ( bazı özel durumlar hariç ). Annenin yanındadır. Bu işin doğası böyledir.
Küçük çocuğuyla iyi iletişimde olmak isteyen erkek çocuğunun annesiyle sağlıklı iletişim kurmalı.
Bencilce tavırlar. Kendini bişey sanmalar böyle böyle tavırlar psikolojik şiddet anneye sonra kadıncağız kendini kurtarır.
Birden bire herkes anneden modernlik ve medeniyet bekler . “Ama o çocuğun babası” denir . “ Tabi görüşecekler “ denir .
Baba ilgilenmeyince bile yine anneyi suçlayanı gördüm ben.
Hanımefendi hiç üzülmeyin. Çocuğu ile iletişimde olmak istiyorsa kendisi çaba harcayacak. Size de uygun bir sistem kurulmalı. Tek başına karar veremez. Habire telefonla konuşmak zorunda değilsiniz.
İşleri bu noktaya getirmeseydi.
Çocuk anneyle bir bütündür. Karısının canına okuyacak ama çocuğumu çok seviyorum diye bir durum olamaz.
Yani size karşı saygılı olacak sizin kurallarınızı uygulayacak. Çocuğu ile sağlıklı iletişim kuracak. Tabi baba olmayı istiyorsa.
Evliliğinizde size yaşattığı şeyleri bu dönemde tekrar yaşatmasın dikkat edin.
Çocuk bendeyken dediğiniz gibi arada bir ben aramalıyım. Onun aramasına müsade etmemem lazım önemli bir durum olmadıkça. Çocuk onda olduğu süre içinde de o beni arasın. Belki buna benzer bir kaç kural bulur ve düzene oturtursam sorun olmaz. Kesinlikle işin içine duygusallığı katmak istemiyorum çocuk ile ilgili. Çünkü ne zaman çocuğu işin içine katarak bir yola girsem mutlaka alttan alan ben oluyorum. Birazda o çaba harcasın artık.Siz aramayın , akışına bırakın derim. Siz ararsanız hep bu beklenti içerisinde olacaktır. Belki haftada bir aranabilir.
Ve ne kadar çok beklenti içerisinde olursa hayatınıza da o kadar müdahale etme hakkı doğacaktır kendince.
Madem esinizin huyu bu-son cumlenizi kastediyorum-yasal sureci isletin. Sadece gorecegi zamanlarda. Gun ve saatler belli zaten. Sakin tek birakmayin cocukla. En ilgili baba bile zaman icinde cocukla iliskisini oteliyor. Yani bu cocugu siz tek basiniza buyuteceksiniz. Babasiyla ilgili sorunlari olursa erken yasta oyun terapisini dusunebilirsiniz. Araya mesafe ve yeni gundem konulari girince kizinizla yalniz kalacaksiniz. Eski esiniz bir istisna olur mu,bunu zaman gosterecek.Burnundan kıl aldırmaz ki. Asla problemli yada hatalı değildir. Tartışamadığımızın farkına varınca koptu zaten ipler. Eğer kendini haklı buluyorsa deli gibi bağırıp çağırıp hakaret eden, eğer haksızsa 'hı hı, evet hep sen doğrusun zaten, hep sen iyisin zaten..' vb. cümlelerle üste çıkmaya çalışan bir adam. Çocuk çok küçük. Ben istediği zaman istediği ebeveyniyle görüşebilecek özgürlüğü olsun istiyorum. Ama karşımdaki adam 1 verenden 1000 ister.
Velayetin sizde oldugunu ve velayet hakkini kullanirken soz hakki olmadigini kendisine hatirlatin. Cocugu ozel hastaneye goturdum bir vakit. Sebebini hatirlamiyorum anne baba telefonlari istendi. Velayetin bende oldugunu soylememe ragmen israrla sekreter hanim istedi. Kendisine yasal durum hakkinda kisa bilgi verdim. Iznim olmadan babasiyla iletisime gecmelerinin suc oldugunu soyledigimde gozu buyudu,sadece telefon prosedur gibi seyler geveledi. Kanunu bilmiyordu ogrendi sayemde ama yine de israr etti fikrinde. Diyecegim o ki, akil veren coktur-tecrube etmeden-ceremesini siz cekersiniz.Mesela gün aşırı arasam, ve bir gün müsait olamasak ve arayamasam bağıra çağıra 'beni nasıl aramazsın' deme potansiyeline sahip. Yada çocukla ilgili bir kaç durum paylaşsam onunla, 'bana nasıl sormazsın' yada 'benden izin aldın mı' deme ihtimali de var. Karar mercii sanır kendini. O kadar her adımımıza zebani gibi çökmüş ki, etkisinden kurtulamayacakmışım gibi geliyor. Bu arada yanlış anlaşılmasın, ben ailemle bile tartıştım arayacağız soracağız birbirimizi çocuk için diye. Aralarında güçlü bir diyalog olmasını gerçekten çok istiyorum
Benim boğa, onun kovaBurclariniz ne? Sizin ve esinizin
Ben aslında çok şanslıyım. Ailem maddi manevi arkamda, benim iyi bir işim ve gelirim var. Yalnız da olsam, kimsesiz de kalsam kızımı kimselere muhtaç etmem hiçbir konuda evelallah. Ama babasına da özlem duyarak büyümesini, yanında babasını gördüğü çocuklara bakıp içerlemesini hangi imkanla giderebilirim ki. Yapmam gereken şey belli aslında bu duygusallığı içimde yaşayıp oyunu kuralına göre oynamak. Arayacaksam istediğim zaman, bir durum paylaşacaksam istediğim zaman. O da bu oyuna uyacak, başka yolu yok.Madem esinizin huyu bu-son cumlenizi kastediyorum-yasal sureci isletin. Sadece gorecegi zamanlarda. Gun ve saatler belli zaten. Sakin tek birakmayin cocukla. En ilgili baba bile zaman icinde cocukla iliskisini oteliyor. Yani bu cocugu siz tek basiniza buyuteceksiniz. Babasiyla ilgili sorunlari olursa erken yasta oyun terapisini dusunebilirsiniz. Araya mesafe ve yeni gundem konulari girince kizinizla yalniz kalacaksiniz. Eski esiniz bir istisna olur mu,bunu zaman gosterecek.
Çocuğunuz çok küçük zaten , her gün aramanıza gerek yok. Rutin olarak yaptığınız her şey görev olarak üzerinize kalır ve aksattığınızda bu sorun olur. Siz bir süre eski eşinizle diyaloğa geçmeyin ,ara soğusun, hem siz hem de o üzerinizde kurduğu baskıyı unutsun. Çocukla ilgili her durumu haber vermek zorunda değilsiniz. Allah korusun çok hastalanırsa bunu bildirirsiniz bunun dışında 2 yaşında bir çocuğun hayatında ne olabilir ki babasıyla paylaşıp onun fikrini alasınız? Siz sınırları ne kadar net çizerseniz o kadar iyi. Başlarda bocalar eski tavrını devam ettirir ama bir süre sonra pes eder.Mesela gün aşırı arasam, ve bir gün müsait olamasak ve arayamasam bağıra çağıra 'beni nasıl aramazsın' deme potansiyeline sahip. Yada çocukla ilgili bir kaç durum paylaşsam onunla, 'bana nasıl sormazsın' yada 'benden izin aldın mı' deme ihtimali de var. Karar mercii sanır kendini. O kadar her adımımıza zebani gibi çökmüş ki, etkisinden kurtulamayacakmışım gibi geliyor. Bu arada yanlış anlaşılmasın, ben ailemle bile tartıştım arayacağız soracağız birbirimizi çocuk için diye. Aralarında güçlü bir diyalog olmasını gerçekten çok istiyorum
Çocuk daha çok küçük. Çocukla alakalı önemli konularda tabi ki fikrini almanız gerekir, her konuda sürekli muhatap olmayın.Mesela gün aşırı arasam, ve bir gün müsait olamasak ve arayamasam bağıra çağıra 'beni nasıl aramazsın' deme potansiyeline sahip. Yada çocukla ilgili bir kaç durum paylaşsam onunla, 'bana nasıl sormazsın' yada 'benden izin aldın mı' deme ihtimali de var. Karar mercii sanır kendini. O kadar her adımımıza zebani gibi çökmüş ki, etkisinden kurtulamayacakmışım gibi geliyor. Bu arada yanlış anlaşılmasın, ben ailemle bile tartıştım arayacağız soracağız birbirimizi çocuk için diye. Aralarında güçlü bir diyalog olmasını gerçekten çok istiyorum
Kova diyeceğinizden çok emindim, aynı özellikte bende de var tane. Birebir aynı. Bizim de sonumuz yok gibi.Benim boğa, onun kova
Nasıl oluyor kovalar?Kova diyeceğinizden çok emindim, aynı özellikte bende de var tane. Birebir aynı. Bizim de sonumuz yok gibi.
Benimki narsist, kendini çok seven, bencil biri. Psikolojik baskı ile sindirme çabası bunda da var mesela.Nasıl oluyor kovalar?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?