boşanmadan sonra kendine güvensizlik..

Kuzucuğum benim yapma lütfen, boşanmış olmak bir eksiklik değil aksine hayatımızın kontrolünün elimizde olduğunun ispatı. Herşey insan için, insan yanılabilir normaldir ama önemli olan yanlıştan dönebilme cesaretini göstermek. Herkes yapamıyor bunu buradaki konulara bak en yakın.

Trafik kazası gibi düşün. Hiç kimse arabaya bindiğinde kaza niyetiyle yola çıkmaz. Hatta iyi şoförler de kaza yapar çünkü karşına kötü şoför çıkmıştır yalnız senin kurallara uyman yetmez. Kaza yaptım diye de bir daha arabaya binmem demezsin değil mi :)


Öyle demeyin delirmek olur mu hiç bazen yaşadıkları ağır gelir insana tek başına kaldıramaz ya da baktığınız pencereyi değiştirmeniz gerekiyordur elbet yardım alın, kendiniz için.
Zaten uzun bir süre ilaç kullandım atlatmak için. artık doktorum kesti ilacı iyiyimde. İşte bu kendime güvensizlik beni yiyo bitiriyo şimdide. 1-2 denk geldim çünkü soğuk bir ifadeyle 'hmmmm boşandınmı geçmiş olsun' diyen.işte ozaman tüm hevesim kursağımda kalıyor.üzüntü veriyo bana bu kendine güvensizlik geliyo
 
Biliyorum abla toparladım da çok şükür ama işte giden güven açılan yaralar çok büyük. Bi kişiyle tüm herkesi yargılamak yanlış ama işte insanız dönüp dönüp takılıyoruz bazı şeylere Bi de kimseye o gözle bakamıyorum artık iğrenme geliyo. Ne kadar sürer böyle bilmiyorum
4 ay erken başkasına o gözle bakabilmek için. bende yeni yeni açıldım. bak o zamanla düzeliyo işte onun garantisini verebilirim. ama yavaş yavaş.
 
yaşınız çok genç takmayın lütfen,
bende boşandım 30 yaşında, yeni hayatıma alışmaya çalışıyorum.
çocuğunuz var mı sizn?
İnsanın hayatı tepetaklak oluyo gercekten bambaşka biri gibi bambaşka bir hayata başlıyorsun. Hayattaki bir kararın dolayısıyla herşey değişiyor adaptasyon süreci zor.
bide bu hislerin sadece bana özgü olmadıgını bilmek güzel.
 
bence sorun onlara bu durumu anlatmaman zorunlu yaşayacaklarından kaçtığın için böyle hissediyorsun . Yaşamak zorunda olduğunun farkındasın ama karşında kine güvenemiyorsun . Sonrada hem vicdanın hemde psikolojin seni zorluyor . bak canım yaşamak zorunda olduğun şeyleri ittikçe psikolojin seni zorlar bu yüzden yaşa gitsin . Aslında bir kere sana ilgisi olan birine açıklasan sonuçlarını görsen korkun son bulacak . Çünkü insanlar yaşamadıkları şeylerden korkarlar ... O doktor beye bu konuyu anlat bakalım ne tepki verecek ki şanslısında adam doktor az buz psikolojini düşünerek yaklaşacaktır .
 
bence sorun onlara bu durumu anlatmaman zorunlu yaşayacaklarından kaçtığın için böyle hissediyorsun . Yaşamak zorunda olduğunun farkındasın ama karşında kine güvenemiyorsun . Sonrada hem vicdanın hemde psikolojin seni zorluyor . bak canım yaşamak zorunda olduğun şeyleri ittikçe psikolojin seni zorlar bu yüzden yaşa gitsin . Aslında bir kere sana ilgisi olan birine açıklasan sonuçlarını görsen korkun son bulacak . Çünkü insanlar yaşamadıkları şeylerden korkarlar ... O doktor beye bu konuyu anlat bakalım ne tepki verecek ki şanslısında adam doktor az buz psikolojini düşünerek yaklaşacaktır .
evet ya tam olarak öyle çok güzel dile dökmüşsünüz. Söylemediğim içim içimi kemiriyo. Ve bu yüzden karşı adım atmakta çekiniyorum. çünkü sevgililik boyutuna gireceksek herşeyi net flu bilmesi gerikir. bu gizlilik beni rahatsız eder. ama tam olarak ne zaman dicem nasıl dicem uzun uzun anlatmammı gerekecek hiç bilmiyorum. yada karşıdaki işte ne tepki verecek. muhtemelen kötü bir tepki vermez kırıcak. ama uzaklaşabilir benden bir ihtimal.. aslında bu bile yeterince kırıcı..
hoşlanmadığı için uzaklaşabilir zamanla soğuyup uzaklaşabilir, bunlara hep alıştık. ama nebiliyim evlenip boşandığım için uzaklaşırsa biri benden baya koyar bana..
bu benim kendimi koruma şeklim:(
 
evet ya tam olarak öyle çok güzel dile dökmüşsünüz. Söylemediğim içim içimi kemiriyo. Ve bu yüzden karşı adım atmakta çekiniyorum. çünkü sevgililik boyutuna gireceksek herşeyi net flu bilmesi gerikir. bu gizlilik beni rahatsız eder. ama tam olarak ne zaman dicem nasıl dicem uzun uzun anlatmammı gerekecek hiç bilmiyorum. yada karşıdaki işte ne tepki verecek. muhtemelen kötü bir tepki vermez kırıcak. ama uzaklaşabilir benden bir ihtimal.. aslında bu bile yeterince kırıcı..
hoşlanmadığı için uzaklaşabilir zamanla soğuyup uzaklaşabilir, bunlara hep alıştık. ama nebiliyim evlenip boşandığım için uzaklaşırsa biri benden baya koyar bana..
bu benim kendimi koruma şeklim:KK43:

şimdi sevgilik iması yapınca sana bir şey söylemem gerekiyor ona vereceğin tepkiye göre de . Sonra ben evlendim de nasıl derse her insan gibi evlenip boşandım aklında sorular varsa sor de yada o an spontane sende anlatabilirsin
 
çocuğunuz var mı sizn?
İnsanın hayatı tepetaklak oluyo gercekten bambaşka biri gibi bambaşka bir hayata başlıyorsun. Hayattaki bir kararın dolayısıyla herşey değişiyor adaptasyon süreci zor.
bide bu hislerin sadece bana özgü olmadıgını bilmek güzel.

hisler sadece sana özgü değil emin ol,
çocuğum yok, buda beni endişelendiren başka bir durum,
 
Boşanmış birisiyim.1.5 yıl gecti boşanmamdan. Kendimi eksik ve farklı hissediyorum hic evlenmemiş yaşıtlarımdan.
Düzgün bir ilişki istesemde kendimi kasıyorum ve ciddiyete (yani sevgililik sıfatını almaya) yaklaşırsa kendimi kasıyorum uzaklaşıyorum karşımdakinden. 'Ne söylücem nasıl söylücem boşandığımı nasıl anlatıcam olanları o ne düşünecek uzaklaşacak mı benden kıracak mı kalbimi bu yüzden' soruları hep kafamda.Benim hakkımda ozamana kadar ne düşündüyse boşandığımı söylediğimde hepsinin değişecegini düşünüyorum.Ama bu bekaretle alakalı değil kesinlikle. 'bak işte evlenmiş yürütememiş ,neden bu yaşta evlenmiş bak hemen ayrılmış salak, yada evlenmeyi ve boşanmayı kolay görüyo bu' gibi şeyler aklından gecirecekmiş gibi geliyor..
Bu nedenle o beni kıramadan yani boşandığımı söylemeden kendim uzaklaşmayı seçiyorum.. Bazen birini görüyorum diyorumki içimden 'o bana bakmazki ben boşanmış biriyim' birsürü güzel hiç evlenememiş kız var dünyada.
Birde kıskanıyorum cok hiç evlenmemiş yaşıtlarımı şuan. KEşke bende evlenmeseydim hiç.... hiç böyle kaygılara kalmasaydım.

Eksik hissediyorum kendimi farklı hissediyorum. evlenip boşanmadan önce (yani 1,5 yıl önce) genç ve hayat dolu birisiydim. şuan olgun bir kadınım. Kendimi asla bırakamıyorum. Hİç güvenmiyorum kendime
Nası aşıcam ben bunu ya

ne olgun bir kadını canım yaaa 41 yaşındayım evli ve 1 çocuk annesiyim ve halaaa içindeki çocuk 20 yasında sevgilisi olan bir genç kız gibi kalbim ,
illa senı sen oldugun için sevecek birileri vardır ,d,ğer türlüsüne sende bakma zaten
 
Back
X