Boşanmak için cesarete ve fikre ihtiyacım var

Smoothieee .!.:

Ah bir bilsem bana engel olan şey nedir

Genişletmek için tıkla...

Suleymanin Hurremi .!.:

Çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için. Bir kadınlar klübü atasözü der ki; bir cinnet herşeyi çözer. Gerçekten cinnet noktasına geldim artık gözümden alev fışkırıyordu. Sanırım artık o an gözüme bakınca bittiğini anladı. Bi anda oldu aslında bi önceki konumda sorunlarımızı yazdım ama boşanmayı düşünmediğimi yazıyordum. Şimdi boşanıyorum. Böyle şeyler planlo olmuyor zaten inanın. Gücünüzün bittiği yerde sesiniz avaz avaz çıkıyor isteseniz de bastıramıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Pati12sever .!.:

Bebeğimiz şifasını bulur inşallah rabbim şifa versin boşanmak çok zor. Eşiniz ailesinin müdahaleci olmasını durdurmalı bence. Siz artık 3 kişilik bir ailesiniz başkası girmemeli hayatınıza

Genişletmek için tıkla...

Mutlu mesut .!.:

Cesarete ihtiyacım var demişsiniz sizi tutan ne bu evlilikte ? Sevgimi elalem ne der baskısımi vs önce bu cevabı bulmalisiniz.

Genişletmek için tıkla...

Smoothieee .!.:

Aminnn . Eşime çok konuşup anlattım aile terapisi kaç kere önerdim ama oda bni sevmiyor. Ve her saniye benden ve benimle olduğu andan şikayet ve isyan ediyor. Bende başladım canım yanıyor çünkü artık yanlış olduğunun farkındayım ama dediğim gibi olmuyor o sadece bebeğimiz den ayrı durmamak için bosanmiyor ve dilegetiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Pati12sever .!.:

Boşansaız bir dert boşanmasanız bir dert gibi. Gittiğiniz yolun sonu inşallah güzel olur. Ne desem bile edim ama başkalarının dahil olduğu sevgililik bile tuhaf bir hal alıyor. Keşke eşiniz de dışardan bir gözle görebilse olanları. Sizi anlayabilse. Hasta bir bebek annesi olmak o kadar zor ki rabbim yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Merhaba canim. Ben sahsen böyle düsünüyorum: Aslinda biz kimsenin yuvasinin bozulmasini istemeyiz. Bazen burda hemen bosan dedigimizi iddia edenler oluyor, ama ben söyle düsünüyorum: Olucagi yoksa ve evlilik terapisi felan da ümit vermiyorsa o zaman bosanmak en mantiklisi, cünkü senin cocugunun saglikli ve güclü bir anneye ihtiyaci var. Su anda o salaklari cekmek zorunda kaldigin icin, enerjinin 65% onlara gitmis oluyor. Cin tıp diyor ki: Hepimizin bir enerji mumu var. Ondan yaktigin gitti, tekrar kazanamiyorsun. Onun icin neye nasil enerji harcadigimizi iyi ölcüp tartmamiz lazim. Bosanmak kolay degildir. Allah yardim etsin, ama kendi iyilesmenize ve yavrunuza odaklanin. Allah onada acil sifalar versin

Genişletmek için tıkla...

Mutlu mesut .!.:

Hangisi sizi daha çok korkutuyor ? peki ?sevgisiz bir adamla aynı evde yaşlanmak mi annenizin mudalesimi ben mesela sevilmedigim bir erkekle olmaktansa annemin kahrını çekmeyi seçerim . Bu kadar umutsuz olmayın tek başıma yaşayamam diye biz kadınlar çok güçlüyüz.

Genişletmek için tıkla...

Smoothieee .!.:

İyi geceler herkese konuyu kısaca anlatmaya çalışacağım.
26 yaşındayım 6 yıllık evli 2 buçuk yaşında ygb tanılı bir bebeğim var.
Eşimle evlilik öncesi 1 yıl flört aşaması oldu. Sonra aileler istemeye istemeye evlendik. Balayı sonrası herşey kabusa döndü. Ölümüne kefil olacağım , canını yoluma ser dese gözümü kırpmadan yapacağım adam ailesini getirip evliliğimin baş köşesine koydu . Memnuniyetsiz ailesi beni hiç benimsemeyip surekli eleştirdi .
Sürekli herşeye müdahil olup benim ailemi dışlayıp , beni ailemden uzaklaştırıp avuçlarının içine almaya çalıştılar eski zamanlardaki gibi eşimin her dediğini yapıp ailesine hizmetçi olup ailemi geride bırakacağım bir kadın olmamı beklediler ben bunları yaparken oğulları istediği yerde gezip tozacak kız arkadaş erkek arkadaş farketmeksizin her haltı yiyecekti . Ama istedikleri bir insan olmadığım için ve direndigim için eşim benden daha bir yıl bile olmadan soğudu . Veya hiç sevmedi bilemiyorum. Ailem konuştu severek evlendiniz bizim kızımiza kapımız açık ama gözlerinizde hala sevgi görüyoruz deneyin dediler ben hala seviyordum deli gibi . Birşeyler yaşandı ve boşanmak istedim eşe acilamadan hamile olduğumu öğrenip Heveslendik falan . Düzelir gibi oldu derken yine psikolojik şiddet devam etti . Doğum yaptım devam etti annemin yanımda kalmasını istemediler ve kovmaktan beter ettiler. Bebeğim sorunlarla doğdu ve hep hastanelerde her gün savaştım , eş de yanımda bir şekilde ama evde hiç yardımcı olanim yok sorumluluğu hep bana yükleniyor çocuğun benim yüzümden hasta olmuş gibi . Velhasıl psikolojik destek almaya başladım boşanmak istediğim için ama fayda etmiyor ailem arkamda bugün gitmemi bekliyorlar artık çünkü kendime en büyük kötülüğü evli kalarak yaptığımın farkındalar. Bebeğim ygb dendi başa çıkmaya çalışıyorm. Bir yandan hep sürekli eşin ailesinin her konuda beni suçlamasından her defasında beni sevmediklerini yüzüme carpmalarindan çok yoruldum . Sevmiyorum kendisini tükendim . Annesi sürekli birşeyler okuyup üfletiyor cahil cahil . Bu kadar pasif oluşundan, ailesinin cahilligimden ve kendimin bu denli aptal ve güçsüz olmasından çok yoruldum . Ne bekliyorum bilmiyorm a dostlar yardım edin.
Selametle..

Genişletmek için tıkla...