Abinin bosanmasinin annenin kanser olmasiyla alakasi oldugunu dusunsen de belki de hic alakasi yok.Şimdi anneme ben boşanmak istiyorum desem nasıl olacak, hepten hasta olur mu diye korkuyorum. Ama bu evlilikte bana zarar veriyor. Daha bugün 4 ağır uyku ilacı içip, eve kolonya döküp yakmayı düşündüm. Uyursam acı çekmem diye.
Nasıl yaniEski konularımda var. Eşimin banyo yapmaması nedeniyle boşanma aşamasına geldik. Bana umutlar veriyor ama inatla devam ediyor. Değişeceğine inanmıyprum artık ama asıl sorun annem. Bir kaç yıl önce babam vefat etti. Sonra da abim boşandı. 2 çocuğu vardı yetişkin onlar. Boşanma aiamasında annem önce kanser oldu, ışın tedavisi aldı şükür düzeldi. Kontrollere giditor sadece. Bu arada abimin boşanma uzun sürdü, karşı taraf istemedi inat etti falan. Bu arada anneme damarı tıkalı olduğu için bu pass yapıldı.
Şimdi anneme ben boşanmak istiyorum desem nasıl olacak, hepten hasta olur mu diye korkuyorum. Ama bu evlilikte bana zarar veriyor. Daha bugün 4 ağır uyku ilacı içip, eve kolonya döküp yakmayı düşündüm. Uyursam acı çekmem diye. Normal değil bunlar. Eşim de düzelmeyecek. Eşimden nafaka tazminat istemeyeceğim ki çabuk bitsin dava
Ne gibi sorunları var Eşinizin siz sıcak ılımlı biri gibisinizSağolun. Şu anda annem abimle birlikte oturuyor. Evi çok küçük annemin ama sığarız galiba. Onların ayrı sorunları var ama neyse konu o değil.
Çocukluğumdan beri çok yalnız günler geçirdim. Çocuktumabim evlendiğinde ve başka çocuk yoktu evde. Abimler annemlerle birlik oturmaya başladı. Karisi beni hiç istemedi evde ki çocuktum ya daha. Buz gibi odalara ders çalışma bahanesiyle gider, yorganin altında titreyerek otururum, orada uyurdum. Ailemin bilmediği bir şey mı elbette değil. Ama kimse gelip sarılıp nasılsın demedi. Hasta oldum, zayıfladım, notlarım düştü(öncesinde takdir çok normaldi benim için ama bu olaylar sonrasında dersleirm düştü). Kimse umursamadı. O odada ağlardım. Kimse yoksa o kadın gelir kapı arkasından hakaretler ederdi. Okuldaysam eşyalarımı kurcalardı. Böyle geçti yıllar. Hala birbirine sarılan insanlar, aileler görünce garip geliyor.
Şimdi de bu. Kaderim bu mu diye isyan ediyorum bazen. Oysa Allah a hep yalvarmıştım, sıcak bir yuva, eş, çocuklar diye. Hiç biri olmadı. Yanlış anlamayın gerekirse tek başıma dünyanın her yerinde yaşarım. Ama çocukluğumdan beri sıcak bir yuva özlemi çekiyorum. Sığıntı olmayacağım bir yer istiyorum. Tek başıma eve çıkamam. Maddi durumum şimdilik yeterli değil.
Bu ve benzeri şeyler yüzünden tükendiğimihissediyorum. Oysa çok inançlı biriydim ben.
Sağolun. Şu anda annem abimle birlikte oturuyor. Evi çok küçük annemin ama sığarız galiba. Onların ayrı sorunları var ama neyse konu o değil.
Çocukluğumdan beri çok yalnız günler geçirdim. Çocuktumabim evlendiğinde ve başka çocuk yoktu evde. Abimler annemlerle birlik oturmaya başladı. Karisi beni hiç istemedi evde ki çocuktum ya daha. Buz gibi odalara ders çalışma bahanesiyle gider, yorganin altında titreyerek otururum, orada uyurdum. Ailemin bilmediği bir şey mı elbette değil. Ama kimse gelip sarılıp nasılsın demedi. Hasta oldum, zayıfladım, notlarım düştü(öncesinde takdir çok normaldi benim için ama bu olaylar sonrasında dersleirm düştü). Kimse umursamadı. O odada ağlardım. Kimse yoksa o kadın gelir kapı arkasından hakaretler ederdi. Okuldaysam eşyalarımı kurcalardı. Böyle geçti yıllar. Hala birbirine sarılan insanlar, aileler görünce garip geliyor.
Şimdi de bu. Kaderim bu mu diye isyan ediyorum bazen. Oysa Allah a hep yalvarmıştım, sıcak bir yuva, eş, çocuklar diye. Hiç biri olmadı. Yanlış anlamayın gerekirse tek başıma dünyanın her yerinde yaşarım. Ama çocukluğumdan beri sıcak bir yuva özlemi çekiyorum. Sığıntı olmayacağım bir yer istiyorum. Tek başıma eve çıkamam. Maddi durumum şimdilik yeterli değil.
Bu ve benzeri şeyler yüzünden tükendiğimihissediyorum. Oysa çok inançlı biriydim ben.
Eski konularımda var. Eşimin banyo yapmaması nedeniyle boşanma aşamasına geldik. Bana umutlar veriyor ama inatla devam ediyor. Değişeceğine inanmıyprum artık ama asıl sorun annem. Bir kaç yıl önce babam vefat etti. Sonra da abim boşandı. 2 çocuğu vardı yetişkin onlar. Boşanma aiamasında annem önce kanser oldu, ışın tedavisi aldı şükür düzeldi. Kontrollere giditor sadece. Bu arada abimin boşanma uzun sürdü, karşı taraf istemedi inat etti falan. Bu arada anneme damarı tıkalı olduğu için bu pass yapıldı.
Şimdi anneme ben boşanmak istiyorum desem nasıl olacak, hepten hasta olur mu diye korkuyorum. Ama bu evlilikte bana zarar veriyor. Daha bugün 4 ağır uyku ilacı içip, eve kolonya döküp yakmayı düşündüm. Uyursam acı çekmem diye. Normal değil bunlar. Eşim de düzelmeyecek. Eşimden nafaka tazminat istemeyeceğim ki çabuk bitsin dava
Bilaç haftada bir en iyimser ihtimalle haftada 1 oda bir kaç defa ancak oldu. 2 haftadan önce zor yapmasıNasıl yanibanyo yapmıyor derken hergün yapmıyorum yani
Dediğiniz gibitim. Kolay kavga etmem ılımlı yaklaşırım. Sevgi doluyum. Başkası olsa çoktan giderdi. Herkes bana normal hayatım için çok sabırlı olduğumu söyler ama artık bende patlama noktasındayım.Ne gibi sorunları var Eşinizin siz sıcak ılımlı biri gibisiniz
Teşekkürler mantıklı , hazırlamam lazım onuAnneniz siz ölürseniz bosanmanizdan daha mi az üzülecek? Ne tuhaf bir düşünce. Sürekli şikayet edin eşinizden. Senin yanina gelsem beraber ne mutlu olurduk falan diye diye alıştırın
Evet çalışıyorum. Aalında işyerimeyakın bir ev tutmak istiyorum ama annem razı olmaz bence.Hayat zor bir imtihan
Yerinde olsam bu kadar üzüldüğüm bir yere geri dönmem
Kocanı biraz daha idare edip birikim yapmaya bak, çalışıyor musun ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?