Daha evleneli 1 yıl olmadı.
Sorunlar yaşadık. Öncede yazmıştım ailevi meseleler, birbirimizi anlayamamız, sağlıklı iletişim kuramamak vs. Eşim bugün boşanmak istediğini söyledi.
Hatta ailemin yanında artık aşamadığını, çözüm bulamadığı ifade etti. Sonra ikimiz konuştuk sorunları aşalım, dediğimde ümidim yok, mutsuzum dedi. Saatlerce konuştuk aşacağımıza inanmıyor.
Son kararınsa davayı aç süreci konuşalım dedim. Nasıl olacak bilmiyorum dedi.
İsteğinde kararlıysan davayı aç, muhtemelen çekişmeli olacak dedim.
Ya da deneyelim, belki aşarız dediğimde bana zaman ver biraz dedi. Annemlere gidebilirim ya da sen git dedim. İstiyorsan aynı evde kalırız ama düşüne de bilirsin sen seç dediğimde o zaman gitmeye gerek yok dedi. Yatakları ayırmak istemese de gece kulaklığı yastığı alıp gitti.
Çabalamalı mıyım yoksa kabullenmeli miyim? Artık düşünemiyorum.
Bu aşamaya gelmek istemezdim.
Güncelleme: sabah ailelerden gelen telefonla bir kez daha konuşmak istedim. Çok değişen bir şey yok.
Tüm duygularımı iki uçta yaşadığımı düşünüyor.
Umutsuz ve karamsar. Kendince davranışlarıma teşhis koyuyor.
Ailesi annemi ve babamı aramış.
Bugün annemlere giditırum 1 hafta yalnız kalmak istiyor.
Güncel2:
-herkesi küçümsüyor,
-aileme saygı duymuyor,
-beni dinlemiyor, dinlese bile aşırı tepkiler veriyor,
-uçlarda yaşıyor,
-ailemi sevmediğini sürekli dile getiriyor,
-isteklerini zorla yaptırmaya çalışıyor,
-baskı kuruyor,
-zorluyor. Vs...
Peki ben onunla ilgili ne düşünüyorum:
-Ben konuşurken başka şeylerle ilgileniyor,
-sürekli iddialaşıyor,
-bir şeyi sadece ben istiyorum diye istemiyor
-konuşurken tırnaklarıyla ya da telefonuyla uğraşıyor ilgisiz
-beklentilerimi anlamıyor( eşinden ilgi beklemek yanlış mı)
-kök ailesi dokunulmazı, dokunduğunuz an yakıyor.
-telefnumu sürekli karıştırıp kız arkadaşlarımla mesajlarımı okuyor.
-anneme benzediğimi söylüyor ve annemden resmen nefret ediyor.
Birbirimize dair düşüncelerimiz bunlar olsa da belki de ikimizde abartıyoruz bazı şeyleri.
Benim kendimde gördümlerim:
-ısrarcılık
-illaki sonuç ve neticelendirme arayışı,
-ilgi bağımlılığı ya da şımarıklık,
-sonuç, çözüm arayışı içindeyken boşanmak mı istiyorsun diyerek işi yokuşa çekmek,
-ailesinin yaptıklarını aşamamam
-aşırı sevgi
Güncelleme 3:
Dün sabah benim evlenmemesi ya da hayatına alınmaması gereken insanların özelliklerini taşıdığımı içeren bir instagram gönderisi attı.
Akşam amca ve yengesi aradı "ne demek boşanmak, sorununuz ne" vs. İçerikli konuşmalar.
Ben değil boşanmak isteyen oğlunuz onunla konuşun dediğim de biz onunla da konuşacağız ama yarın sabah kalk evine git dediler.
Sanki hiçbir şey yok oğulları bana babanın evine git demedi de ben geldim.
Delirmenin kaçıncı evresine direkt giriş yapmaya hazırlanıyorum bilmiyorum.
Sorunlar yaşadık. Öncede yazmıştım ailevi meseleler, birbirimizi anlayamamız, sağlıklı iletişim kuramamak vs. Eşim bugün boşanmak istediğini söyledi.
Hatta ailemin yanında artık aşamadığını, çözüm bulamadığı ifade etti. Sonra ikimiz konuştuk sorunları aşalım, dediğimde ümidim yok, mutsuzum dedi. Saatlerce konuştuk aşacağımıza inanmıyor.
Son kararınsa davayı aç süreci konuşalım dedim. Nasıl olacak bilmiyorum dedi.
İsteğinde kararlıysan davayı aç, muhtemelen çekişmeli olacak dedim.
Ya da deneyelim, belki aşarız dediğimde bana zaman ver biraz dedi. Annemlere gidebilirim ya da sen git dedim. İstiyorsan aynı evde kalırız ama düşüne de bilirsin sen seç dediğimde o zaman gitmeye gerek yok dedi. Yatakları ayırmak istemese de gece kulaklığı yastığı alıp gitti.
Çabalamalı mıyım yoksa kabullenmeli miyim? Artık düşünemiyorum.
Bu aşamaya gelmek istemezdim.
Güncelleme: sabah ailelerden gelen telefonla bir kez daha konuşmak istedim. Çok değişen bir şey yok.
Tüm duygularımı iki uçta yaşadığımı düşünüyor.
Umutsuz ve karamsar. Kendince davranışlarıma teşhis koyuyor.
Ailesi annemi ve babamı aramış.
Bugün annemlere giditırum 1 hafta yalnız kalmak istiyor.
Güncel2:
-herkesi küçümsüyor,
-aileme saygı duymuyor,
-beni dinlemiyor, dinlese bile aşırı tepkiler veriyor,
-uçlarda yaşıyor,
-ailemi sevmediğini sürekli dile getiriyor,
-isteklerini zorla yaptırmaya çalışıyor,
-baskı kuruyor,
-zorluyor. Vs...
Peki ben onunla ilgili ne düşünüyorum:
-Ben konuşurken başka şeylerle ilgileniyor,
-sürekli iddialaşıyor,
-bir şeyi sadece ben istiyorum diye istemiyor
-konuşurken tırnaklarıyla ya da telefonuyla uğraşıyor ilgisiz
-beklentilerimi anlamıyor( eşinden ilgi beklemek yanlış mı)
-kök ailesi dokunulmazı, dokunduğunuz an yakıyor.
-telefnumu sürekli karıştırıp kız arkadaşlarımla mesajlarımı okuyor.
-anneme benzediğimi söylüyor ve annemden resmen nefret ediyor.
Birbirimize dair düşüncelerimiz bunlar olsa da belki de ikimizde abartıyoruz bazı şeyleri.
Benim kendimde gördümlerim:
-ısrarcılık
-illaki sonuç ve neticelendirme arayışı,
-ilgi bağımlılığı ya da şımarıklık,
-sonuç, çözüm arayışı içindeyken boşanmak mı istiyorsun diyerek işi yokuşa çekmek,
-ailesinin yaptıklarını aşamamam
-aşırı sevgi
Güncelleme 3:
Dün sabah benim evlenmemesi ya da hayatına alınmaması gereken insanların özelliklerini taşıdığımı içeren bir instagram gönderisi attı.
Akşam amca ve yengesi aradı "ne demek boşanmak, sorununuz ne" vs. İçerikli konuşmalar.
Ben değil boşanmak isteyen oğlunuz onunla konuşun dediğim de biz onunla da konuşacağız ama yarın sabah kalk evine git dediler.
Sanki hiçbir şey yok oğulları bana babanın evine git demedi de ben geldim.
Delirmenin kaçıncı evresine direkt giriş yapmaya hazırlanıyorum bilmiyorum.
Son düzenleme:
