Daha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
