- 27 Temmuz 2019
- 2.724
- 9.219
- 158
- Konu Sahibi Atlantistebiranka
-
- #21
Çok teşekkür ederimTez vakitte boşanmanızı, selamete çıkmanızı diliyorum.
Evet toplumumuzda bu var malesef ama şöyle düşün onlarda oyle yetiştirilmiş ,yani gerçekten kadının üzerinde çok baskı var toplumumuzda,ben büyüklerimize kızamıyorum çünkü çoğu eğitim alamamış ezilmiş başkasının eline bakmış insanlar ve bu yüzden de doğru düşünemiyorlar ,takma onları bizler daha bilinçliyiz çocuklarımızı da bu şekilde yetiştirmek üzerimize düşen,yani eğer imkanın varsa ailenden uzakta yaşamayı dene umarım çok mutlu olursun
Yorumunuza sarılmak istedim gerçekten. Hayatımı doldurdum kendimle. Yatak takımını komple ihtiyacı olan birine verdim tam dediğiniz gibi. Diğer eşyalardan fazla olanları hep dağıttım. Hiç gözüm de yok hevesim de, sadece o pisliklere kalmasın istiyordum eşyalarım. Geldi ve çoğunu dağıttım. Küçük kısmı kaldı, onlar hakkında da eğer böyle hissetmeye devam edersem dağıtırım. Akışa bıraktım hayatımı aslında tamamen. Çevremden böyle şeyler duyunca modum düşüyor. Sanki ben boşanıyorum diye hayatım bitti gibi davranışlar, laflar. Halbuki hayatım yeni başlıyor ben yeniden doğdum. Boşanmamın kesinleştiği tarih benim ikinci doğum günüm olacak. Keşke biraz da ruhumun yaralarını görseler. Bedenimdeki bekareti değil.
Çok güzel yapmışsınız. Her şey gerektikçe alınır yenilenir. Pırıl pırıl yeni enerjilerle yeniden kurulur eşya da hayat ta. Dediğim gibi kestirdiğiniz saça üzülenleri takıyor musunuz kafanıza? Oranızdaki buranızdaki zara filan anlam yükleyenleri de takmayın, hatta bunu hatırlayıp odanıza kaçıp gülün onlaraYorumunuza sarılmak istedim gerçekten. Hayatımı doldurdum kendimle. Yatak takımını komple ihtiyacı olan birine verdim tam dediğiniz gibi. Diğer eşyalardan fazla olanları hep dağıttım. Hiç gözüm de yok hevesim de, sadece o pisliklere kalmasın istiyordum eşyalarım. Geldi ve çoğunu dağıttım. Küçük kısmı kaldı, onlar hakkında da eğer böyle hissetmeye devam edersem dağıtırım. Akışa bıraktım hayatımı aslında tamamen. Çevremden böyle şeyler duyunca modum düşüyor. Sanki ben boşanıyorum diye hayatım bitti gibi davranışlar, laflar. Halbuki hayatım yeni başlıyor ben yeniden doğdum. Boşanmamın kesinleştiği tarih benim ikinci doğum günüm olacak. Keşke biraz da ruhumun yaralarını görseler. Bedenimdeki bekareti değil.
Çok iyi geldiniz bana. Gerçekten teşekkür ederim.Çok güzel yapmışsınız. Her şey gerektikçe alınır yenilenir. Pırıl pırıl yeni enerjilerle yeniden kurulur eşya da hayat ta. Dediğim gibi kestirdiğiniz saça üzülenleri takıyor musunuz kafanıza? Oranızdaki buranızdaki zara filan anlam yükleyenleri de takmayın, hatta bunu hatırlayıp odanıza kaçıp gülün onlara. Ruhunuzdaki yaralarıysa iyileştirecek sadece sizsiniz. Korkmayın o yaralardan, her gün biraz iyileşecekler ve birgün bakacaksınız ki sapadağlamsınız. Şöyle geçin aynanın karşısına. O güzel kadına diyin ki bu hayatın başrolü benim. Diğerleri etrafımda koşturan ve konuşup duran figüranlar. Onları duymuyorum ve kendime mutlu, özgür, harika bir hayatın kapılarını açıyorum diyin. Her şey gün gün güzelleşecek göreceksiniz.
Ben kurtuldum diye kendim söylüyorum. Onlar yuva kolay kurulmuyor üzülüyoruz diye beni aşağı çekiyorlar. Ortada yuva yoktu, bir cehennem ve zebanilerle ben vardım. Göremiyorlar.Ben boyle seyler yasamadim. Kimse de ah vah bosandi ne olacak simdi demedi. Aksine kurtuldun dediler. H
Cogu kadinimiz toplum baskisindan bosanmak istemedigini soyluyor. Ben hic hissetmedim boyle birsey.
Rica ederim Çok sevindim buna. Her şey güzel olacak buna inanın. SevgilerÇok iyi geldiniz bana. Gerçekten teşekkür ederim.
Yuva kolay kuruluyor aslinda. Gidiyorsun iki imza atiyorsun bitiyor. Tam tersi bosanma kolay olmuyor. Anlasmali bosanmadan bahsetmiyorum da, bosanmak icin senelerce bekliyorsun, ispat etmeler, taniklar, dilekceler, deliller, avukatlar... oysa yuva kurarken iki sahit iki imza bitti.Ben kurtuldum diye kendim söylüyorum. Onlar yuva kolay kurulmuyor üzülüyoruz diye beni aşağı çekiyorlar. Ortada yuva yoktu, bir cehennem ve zebanilerle ben vardım. Göremiyorlar.
Senin kadar cesaretli ve kendi sesine kulak veren biri olmak istiyorum keşke keşke bande bırakabilsem sen gibiSelam kızlar, aylar sonra yazıyorum. Burada çok güzel insanlar tanıdım, arkadaşlarım oldu. Beni önceki konularımdan biliyorsunuz. Boşanma davam hala sürüyor şükür. Ben cehennemden çıkalı bir seneyi geçti, genel olarak toparladım diyebilirim. Kendimi oyalayacak ve gelişeceğim uğraşlar edindim. Okulum devam ediyor. Tabi bu noktaya gelene kadar neler yaşadım, neler işittim bir ben bir Allah biliyor. Ummadığım insanlardan ummadığım laflar mı dersiniz, üzerine vazife olmayan herkesin benim boşanmama laf söylemesi mi dersiniz ohoo. Artık susmayıp cevap verdiğim için de adım agresife çıktı tabi. İnsanlara ben çok iyiyim çok mutluyum dedikçe, hayır agresifsin, sert cevap veriyorsun diyorlar. Önceki halimden eser yok çünkü. Değiştim. Önceden kırılmasınlar diye diye susuyordum, şimdi haklarını avuçlarına koyuyorum. Ondan.
Neyse.
Benim derdim "boşanmış kadın" olmam. yani bekaretten ibaretmişimcesine, en yakın akrabamın benim adıma kahırlanması. Her muhabbette onların oğluna ne olacak, olan bizim kıza oldu demesi. Yahu bana bir şey olduğu yok, bakire değilim sadece hala ruhum, benliğim duruyor diyorum ama kendisi benim eşyalara bakarken ağlıyor. Ben ağlamıyorum. Elimden gelse şampanya patlatırım. Kanatlarım açılıyor ama böyle davranışlara maruz kaldığımda omuzlarım çöküyor. Sosyal medyada, sözlükte boşanmış kadınlarla ilgili yazıları okuyorum ödüm kopuyor. Zaten insanlardan çok soyutlamış haldeyim, kendimi kapattım, güvenim sıfır. Üstüne benim için kötü niyet taşımadığına emin olduğum bu akrabamın, arada sırada böyle konuşması kalbimi kırıyor. Yüzüne de söyledim halbuki ama konuşurken bir anda çıkıyor ağzından, ona baktığımı görünce susuyor. Konuyu kapatıyor. Anlıyorum kötü niyeti yok ama düşünceleri çarpık. Boşanıyorum diye başıma ne geleceğini düşünüyor bilmiyorum. Arada sırada, her evlilik böyle garip ve kötü değil sen insana denk gelmedin, zaman geçince karşına iyi biri çıkar diyorlar. Ben kararımı verdim, evlenmek zorunda değilim, evlenmeyeceğim diyorum. Hep bir ağız karşı çıkıyorlar.
Eşyalarımı aldım bu arada. Şimdi de o yaşadığım kötü günlerin gölgesi üzerlerinde ve bana kötü enerji verecekler gibi saçma bir şey düşünüyorum.
Biraz uzun oldu sanırım ama beni anlayan birileri çıkar umarım. Çok ihtiyacım var.
Çünkü onlar kurbanlar hayatlarını feda ediyorlar, sende onların gözünde kurbansın ve hayatını feda etmeni bekliyorlar.Benim çocuğum yok ama artık bu bakış açısından sıtkım sıyrıldı. Kimse rahat ve mutlu yuvasını bozmaz. Sırf şu zihniyet yüzünden boşanmayıp sürünen binlerce kadın var. Ben onlardan olmak istemiyorum. Neden saygı duyulmuyor?
Çok doğru. Davam da çekişmeli. Ara sıra durduk yere bizi çok yordun diyorlar. Yahu boşanan, iftiralara maruz kalan, binbir çeşit hakaret ve laf duyan benim. Bunlar yetmiyormuş gibi çevre etkenleri ayrı mesele zaten. Tamam üzülüyorlardır anlıyorum ama benimle empati kuran yok sanki. Kendimi acilen okul bitse de alıp başımı gitsem derken buluyorum hep. İnsan aile evinde de böyle olacaksa niye aile var ki.Yuva kolay kuruluyor aslinda. Gidiyorsun iki imza atiyorsun bitiyor. Tam tersi bosanma kolay olmuyor. Anlasmali bosanmadan bahsetmiyorum da, bosanmak icin senelerce bekliyorsun, ispat etmeler, taniklar, dilekceler, deliller, avukatlar... oysa yuva kurarken iki sahit iki imza bitti.
Bosanmayi bu kadar dramatize edenlere bakma sen. Onlari dinleme. Konustuklarinda yanlarinda durma. Zihniyetlerini degistirmeye calisma. Bosanma bir bitis degil, yeni bir baslangic. Olmuyorsa zorlamanin anlami yok. Yuva zor kuruluyor diye yuva olmayan o catida senelerce yuva olmayi beklemenin de anlami yok. Adam adam olsaydi da bu hale getirmeseydi...
Ben o boşanma kararını, anası babası her hafta en az 2 kere evimi gece saat 3lerde basıp benim üzerime yürürken, oğulları doğum videolarına mastürbasyon yaparken, bana hakaret ederlerken, eşyalarımı kırarlarken, bana iftira atarlarken verdim. Hiç pişman değilim. Keşke daha erken boşasaydım mezhebi geniş oğlunu.Bende boşandım neler yaşadım herkes biliyor o yüzden çok şükür utanılacak bir şeyim yok toplum ben acı çekerken ağlarken üzülürken yanımdamiydı kim ne derse desin diyen kendine der
Keşke demeyip, bir yol arayın. Gözü karartmaya bakıyor. Tabi benim çocuk falan yok, en kötü kadın sığınma evine giderim yine de bu cehennemde kalmak istemem diyerek çıktım o evden.Senin kadar cesaretli ve kendi sesine kulak veren biri olmak istiyorum keşke keşke bande bırakabilsem sen gibi
Hiç hayallerimden yapmak istediklerimden bahsetmiyorum. Umarım cidden geçer.Böyle insanlar her zaman var ve olacaktır. Verdiğiniz cevaplardan sizin ayakları yere basan güçlü biri olduğunuz anlaşılıyor. Sizin pozitif enerjiniz onların negatif enerjisini sollar geçer.
Boşanma aşamasındaki bir kadın olarak boşanma netleşmeden kimseye söylememe kararı aldım arkadaş çevrem hariç onlar zaten benim gibi düşünen aydın insanlar üstüne keske daha önce bitseydi diyen insanlar :) ama akraba çevresine söylemek su süreçte yıpratacaktı biliyorum o yüzden söylememe kararı verdik ailemle birlikte bitince öğrenecekler ben de cekismeli açtım davayı çocuğum da var üstelik es kişisi bir nebze daha yaklaştı anlaşmalıya bakalım bekleyip göreceğiz . Kimse bizim o evde neler çektiğimizi bilmiyor en fazla 5 dk konuşacaklar hakkımızda o yüzden hayat onların çenesine düşmemek icin o adamla aynı evi yasamayı tercih edecek kadar kötü degil yeniden doğacağızSelam kızlar, aylar sonra yazıyorum. Burada çok güzel insanlar tanıdım, arkadaşlarım oldu. Beni önceki konularımdan biliyorsunuz. Boşanma davam hala sürüyor şükür. Ben cehennemden çıkalı bir seneyi geçti, genel olarak toparladım diyebilirim. Kendimi oyalayacak ve gelişeceğim uğraşlar edindim. Okulum devam ediyor. Tabi bu noktaya gelene kadar neler yaşadım, neler işittim bir ben bir Allah biliyor. Ummadığım insanlardan ummadığım laflar mı dersiniz, üzerine vazife olmayan herkesin benim boşanmama laf söylemesi mi dersiniz ohoo. Artık susmayıp cevap verdiğim için de adım agresife çıktı tabi. İnsanlara ben çok iyiyim çok mutluyum dedikçe, hayır agresifsin, sert cevap veriyorsun diyorlar. Önceki halimden eser yok çünkü. Değiştim. Önceden kırılmasınlar diye diye susuyordum, şimdi haklarını avuçlarına koyuyorum. Ondan.
Neyse.
Benim derdim "boşanmış kadın" olmam. yani bekaretten ibaretmişimcesine, en yakın akrabamın benim adıma kahırlanması. Her muhabbette onların oğluna ne olacak, olan bizim kıza oldu demesi. Yahu bana bir şey olduğu yok, bakire değilim sadece hala ruhum, benliğim duruyor diyorum ama kendisi benim eşyalara bakarken ağlıyor. Ben ağlamıyorum. Elimden gelse şampanya patlatırım. Kanatlarım açılıyor ama böyle davranışlara maruz kaldığımda omuzlarım çöküyor. Sosyal medyada, sözlükte boşanmış kadınlarla ilgili yazıları okuyorum ödüm kopuyor. Zaten insanlardan çok soyutlamış haldeyim, kendimi kapattım, güvenim sıfır. Üstüne benim için kötü niyet taşımadığına emin olduğum bu akrabamın, arada sırada böyle konuşması kalbimi kırıyor. Yüzüne de söyledim halbuki ama konuşurken bir anda çıkıyor ağzından, ona baktığımı görünce susuyor. Konuyu kapatıyor. Anlıyorum kötü niyeti yok ama düşünceleri çarpık. Boşanıyorum diye başıma ne geleceğini düşünüyor bilmiyorum. Arada sırada, her evlilik böyle garip ve kötü değil sen insana denk gelmedin, zaman geçince karşına iyi biri çıkar diyorlar. Ben kararımı verdim, evlenmek zorunda değilim, evlenmeyeceğim diyorum. Hep bir ağız karşı çıkıyorlar.
Eşyalarımı aldım bu arada. Şimdi de o yaşadığım kötü günlerin gölgesi üzerlerinde ve bana kötü enerji verecekler gibi saçma bir şey düşünüyorum.
Biraz uzun oldu sanırım ama beni anlayan birileri çıkar umarım. Çok ihtiyacım var.
Bu akrabamın değil de diğerlerinin lafından sözünden anlıyorum benim özgürlüğümün battığını cidden. Çoğu zaman, biz neler çektik, boşa yaşamışız bilmem ne gibi gibi. Empati yapmıyorum açıkçası. Benimle kimse empati yapmadı zamanında, hep bir ağızdan sabret yuva kolay kurulmuyor diyerek travmalarımın derinleşmesine sebep oldular sadece.Çünkü onlar kurbanlar hayatlarını feda ediyorlar, sende onların gözünde kurbansın ve hayatını feda etmeni bekliyorlar.
Kurban olmanın gereklilik olduğuna kendisini inandıramamış bir insan o hayatı yaşayamaz.
Hayata devam edebilmek için fikirlerini de hayatları gibi kurban ediyorlar.
İçten içte senin gibi olup boşanıp özgür olmak istiyorlar ama olamıyorlar.
Senin özgürlüğünde tam anlamıyla onlara batıyor.
Bütün mesele bu...
Geleceğine bak, mutlu ol.
Onların laflarına değil onlar adına üzül en fazla ki bence bir gram üzüntünü, empatini hak etmiyorlar...
Keşke şu an okuduğum işim elimde olsaydı kimseye söylemeden ayırırdım evimi, ben de rahat kafayla boşanırdım diyorum ama karşı tarafın çingene ailesi her fırsatta benim çeşitli akrabalarımı arayıp kendilerini aklamak için telefon ettiklerinden yine öğrenirlerdi sanırım. Ama yine de bir nebze daha kafam rahat olurdu gibi. Neyse artık kısmet değilmiş bana.Boşanma aşamasındaki bir kadın olarak boşanma netleşmeden kimseye söylememe kararı aldım arkadaş çevrem hariç onlar zaten benim gibi düşünen aydın insanlar üstüne keske daha önce bitseydi diyen insanlar :) ama akraba çevresine söylemek su süreçte yıpratacaktı biliyorum o yüzden söylememe kararı verdik ailemle birlikte bitince öğrenecekler ben de cekismeli açtım davayı çocuğum da var üstelik es kişisi bir nebze daha yaklaştı anlaşmalıya bakalım bekleyip göreceğiz . Kimse bizim o evde neler çektiğimizi bilmiyor en fazla 5 dk konuşacaklar hakkımızda o yüzden hayat onların çenesine düşmemek icin o adamla aynı evi yasamayı tercih edecek kadar kötü degil yeniden doğacağızBu arada yorumlarınızda okudum doğum videosuna mastürbasyon yapmak nasıl bir sapıklık midem bulandı igrenc herif
Ekonomik özgürlük gerçekten çok önemli su süreçte ben belki de o yüzden kolay atlatıyorumdur ama yine de duygusal olarak çökerten bir süreç. İsinizi elinize en yakın zamanda alırsınız insallah canı gönülden isterim böyle sıkıntılar yaşayan bizlere hayat güzel yönünü gösterir umarım artıkKeşke şu an okuduğum işim elimde olsaydı kimseye söylemeden ayırırdım evimi, ben de rahat kafayla boşanırdım diyorum ama karşı tarafın çingene ailesi her fırsatta benim çeşitli akrabalarımı arayıp kendilerini aklamak için telefon ettiklerinden yine öğrenirlerdi sanırım. Ama yine de bir nebze daha kafam rahat olurdu gibi. Neyse artık kısmet değilmiş bana.
Onun daha ne iğrençlikleri ne mezhebi genişlikleri var da burada yazmadım. Başka konumda satır satır yazdım, olur da böyle biriyle tanışırsa kadınlar sakın inammasınlar diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?