- 11 Eylül 2020
- 2.294
- 543
- 73
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
-
- #1
Mevcut konum var ancak artık çok ciddi bir tartışmanın içinde olduğumuz için ayrı konu açmak istedim. Akşam ağlamaktan uyuyamadım gözlerim şiş ve çok kötüyüm
Eşim balkonda başka yere baktı diye kızmıştım ve arkasından köpek dediğimi duymuştu ve günlerce konuşmuyorduk. Akşam çok kötü tartıştık ve bana boşanırım dedim mahkeme orda git dedi bende eğer böyle devam ederse boşanırım demiştim, eşyalarını al git dedim gitmedi
Kızım ağlamaya başladı boşanayın diye inanın kendimi o kadar kötü hissettim ki
Kaç gündür ayrı yatıyordum.
Kızım uyuduktan sonra yanına gittim.söyledim yıllarca çok emek verdim ben 13 senelik evleyim.karşılığı bu olmamalıydı dedim.
Ben birşey yapmıyorum, herşey balkona baktım diye oldu vs dedi
Aslında balkona baktığı için değil, daha önceki olanlarla birlikte artık patlama noktasına geldim. Çünkü ben birine köpek dicek birisi değilim. Oda bana daha önce salak salak konuşma demişti ben uyarmıştım birdaha demedi.
Eşim sakin ve uyumlu biri olmasına rağmen çok gamsız. Şöyleki evde olan herşey benden sorumlu. Çocukla ilgili olan herşey, yemek, temizlik(sadece bulaşık yıkar ve çamaşır asar), faturalar, ödemeler. Eşimin ne giyeceğini bile ben düşünürüm. Evde birşey bozulur ben söylerim. Aklıma gelmeyen daha birçok şey. O her akşam çocuk uyuyunca çekirdeğini alıp tv karşısına geçer. Ben elimde telefon takılırım
Cinsellik konusunda da çok iyi değiliz. Bana birkere telefonla konuşurken akşam yapıcak mıyız dedi. Telefon görüşmesinde ne cevap vermemi bekliyor. İstemediği burdan belli aslında. Ben istersem çok iyiyiz
Çocukla ilgilide öyle. Oyun oyna vakit geçir demekten bıktım. Çocuk zaten onun yanında sürekli ilgi çekmek istiyor belli ilgi istediği ama ben söylüyorum öylr oynuyor
İnanın çok yoruldum. Bunların dışında maddi sıkıntı yaşıyoruz bu ara. Kendime ne kıyafet alabiliyorum, ne saçımı boyatabiliyorum. Çalışıyorum ama birşey anlamıyorum. Yeterki huzurum olsun diyorum ama yok işte
En önemli sebep her tartışmada kendini haklı görüyor. Dün birşeyin yoktu. Sen abartıyorsun vs sürekli kendini normal görüyor. Önceden kendinde hata arardı artık o yok
Şimdi çok büyük bir kavga içindeyiz. Önceki zamanlardada tartışmalar olurdu ancak o düşünürdü ve konuşurdu. Düzeltmeye çalışırdı anlardım. Şimdi çok farklı
Akşam gece 1 e kadar ağladım. Çok üzülüyorum bu duruma. Kızım babasına çok düşkün. En çok onun önünde bunların yaşanmasına üzülüyorum. Beni ağlarken görmesine dayanamıyorum
Aslında ona sevgim varmı, boşanmaktan korkuyorum bu yüzden mi bilmiyorum
Boşanırsan nasıl bir hayatım olur bilmiyorum
Şu an çalışıyorum ama bulunduğum yerde annem yok, o benim için büyük bir eksiklik. Bir başıma kızımla nasıl olur? Yarın öbür gün yaşım geçince hastalık zamanlarında kim olur yanımda, en çok hastalık zamanlarından korkuyorum çünkü herşeye eşim olur yanımda. Herşeyi düşünüyorum
Ne olur bana akıl verin. O kadar kötüyüm ki
Eşim balkonda başka yere baktı diye kızmıştım ve arkasından köpek dediğimi duymuştu ve günlerce konuşmuyorduk. Akşam çok kötü tartıştık ve bana boşanırım dedim mahkeme orda git dedi bende eğer böyle devam ederse boşanırım demiştim, eşyalarını al git dedim gitmedi
Kızım ağlamaya başladı boşanayın diye inanın kendimi o kadar kötü hissettim ki
Kaç gündür ayrı yatıyordum.
Kızım uyuduktan sonra yanına gittim.söyledim yıllarca çok emek verdim ben 13 senelik evleyim.karşılığı bu olmamalıydı dedim.
Ben birşey yapmıyorum, herşey balkona baktım diye oldu vs dedi
Aslında balkona baktığı için değil, daha önceki olanlarla birlikte artık patlama noktasına geldim. Çünkü ben birine köpek dicek birisi değilim. Oda bana daha önce salak salak konuşma demişti ben uyarmıştım birdaha demedi.
Eşim sakin ve uyumlu biri olmasına rağmen çok gamsız. Şöyleki evde olan herşey benden sorumlu. Çocukla ilgili olan herşey, yemek, temizlik(sadece bulaşık yıkar ve çamaşır asar), faturalar, ödemeler. Eşimin ne giyeceğini bile ben düşünürüm. Evde birşey bozulur ben söylerim. Aklıma gelmeyen daha birçok şey. O her akşam çocuk uyuyunca çekirdeğini alıp tv karşısına geçer. Ben elimde telefon takılırım
Cinsellik konusunda da çok iyi değiliz. Bana birkere telefonla konuşurken akşam yapıcak mıyız dedi. Telefon görüşmesinde ne cevap vermemi bekliyor. İstemediği burdan belli aslında. Ben istersem çok iyiyiz
Çocukla ilgilide öyle. Oyun oyna vakit geçir demekten bıktım. Çocuk zaten onun yanında sürekli ilgi çekmek istiyor belli ilgi istediği ama ben söylüyorum öylr oynuyor
İnanın çok yoruldum. Bunların dışında maddi sıkıntı yaşıyoruz bu ara. Kendime ne kıyafet alabiliyorum, ne saçımı boyatabiliyorum. Çalışıyorum ama birşey anlamıyorum. Yeterki huzurum olsun diyorum ama yok işte
En önemli sebep her tartışmada kendini haklı görüyor. Dün birşeyin yoktu. Sen abartıyorsun vs sürekli kendini normal görüyor. Önceden kendinde hata arardı artık o yok
Şimdi çok büyük bir kavga içindeyiz. Önceki zamanlardada tartışmalar olurdu ancak o düşünürdü ve konuşurdu. Düzeltmeye çalışırdı anlardım. Şimdi çok farklı
Akşam gece 1 e kadar ağladım. Çok üzülüyorum bu duruma. Kızım babasına çok düşkün. En çok onun önünde bunların yaşanmasına üzülüyorum. Beni ağlarken görmesine dayanamıyorum
Aslında ona sevgim varmı, boşanmaktan korkuyorum bu yüzden mi bilmiyorum
Boşanırsan nasıl bir hayatım olur bilmiyorum
Şu an çalışıyorum ama bulunduğum yerde annem yok, o benim için büyük bir eksiklik. Bir başıma kızımla nasıl olur? Yarın öbür gün yaşım geçince hastalık zamanlarında kim olur yanımda, en çok hastalık zamanlarından korkuyorum çünkü herşeye eşim olur yanımda. Herşeyi düşünüyorum
Ne olur bana akıl verin. O kadar kötüyüm ki