- Konu Sahibi siyahbeyaz2012
-
- #21
javelin ''daha gencim'' demişsin.kaç yaşındasın?
10 ay süren ve boşanmayla biten bir evliliğin acısını 2.5 yıldır çekiyorum.Ne kadar zormuş.Tam geçti zannederken en başa dönebiliyorsun.Benim için dönüşü yoktu buna rağmen dün evlendiğini öğrendim yine en başa döndüm işte evli iken zordu ayrılırken zordu yıllar geçti acısı içimde işte şuan çok kötüyüm
29 yasimdayim 30olucam...15 yasimin sonlarinda tanidim 3 yil flort sonra evlendim
10 ay süren ve boşanmayla biten bir evliliğin acısını 2.5 yıldır çekiyorum.Ne kadar zormuş.Tam geçti zannederken en başa dönebiliyorsun.Benim için dönüşü yoktu buna rağmen dün evlendiğini öğrendim yine en başa döndüm işte evli iken zordu ayrılırken zordu yıllar geçti acısı içimde işte şuan çok kötüyüm[/QUOTE
sizin çok kısa sürmüş evlilik ama 2,5 yıldır acısını yaşamak daha ağır.hangisine daha çok üzülsem bilemedim.evliliğine doyamadan ayrıldığına mı,acısını yıllardır taşıdığına mı?Allah sabrını versin arkadaşım.benim acım da severek ayrıldığım için olsa gerek.
Benim bebeğim var ve o yüzden biraz üzülüyorum ,yani eşimin ilerde yeni karısıyla kızımı almaya
gelmesi fikri,kız cocuk annesı olmanın verdıgı sorumluluk,eşimin baskasına sarılması fıkrı bıle beni
çok garip hissettiriyor ve arada çocuk olunca kopamayıp butun hayatını da bılecegım ıcın çook
zoruma gıdıyor..Hele bır de uvey kardes gıbı bır durumu düşünmek bile istemiyorum(
neden tüm güzellikler eski eşinizin başına gelecek tüm felaketler sizi bulacakmış gibi düşünüyorsunuz?
eşiniz yeni karısıyla kızınızı almaya geldiğinde eşinizin mutluluğu için sevinebilirsiniz...
ve sizde bambaşka biriyle güzel bir ilişki yaşayabilirsiniz, evlenebilirsiniz, yeni bir çocuk sahibi olabilirsiniz...
özlük, üveylik kişinin kendi özüyle alakalı bir durumdur...
bir bakmışsınız kendi öz kardeşiniz size üvey, ama üvey dediğiniz özden daha öz...
bence kendi içinizdeki sınırları kaldırıranız hiç bir probleminiz olmadığını görürsünüz...
ben ilk eşimden onu severken boşandım...
eşimde beni seviyordu hiçbir zaman şüphe etmedim bundan...
ama yapamıyorduk, hayattan beklentilerimiz o kadar farklıydı ki...
onun sevme anlayışı benim doyma kapasitem çok başkaydı...
ayrı ayrı çok güzeldik biz, güzel insanlardık ama birlikte aynı güzellikte değildik ve bunu bilmek en acısıydı...
çevremdeki herkes bana karşıyken ve eşimi severken boşanma kararı aldım ben...
belki zor ama hayat nankör değil, inancınız ne ise onu çıkarıyor karşınıza...
benimde öyle oldu...
eski eşimi hala seviyorum, ölene kadar da iyilik ve güzellik dilerim onun için...
o benim ilk sevdiğimdi, hayatımın belli bir dönemini paylaştı benimle...
fakat yaşam partnerim, hayat partnerim değildi ve bitti...
birşey bitiyorsa gerçekten bitmesi gerektiği içinidir, artık orada yaşayacağınız, öğreneceğiniz, öğreteceğiniz birşey kalmadığı içindir...
yüklendiğiniz rol biterse o evlilik, o ilişki herneyse biter bunu unutmayın...
şimdi sizin için yeni kararlar alma ve uygulama zamanı...
hakkınızda en güzelleri olsun sizin ve evladınız için...
Benim bebeğim var ve o yüzden biraz üzülüyorum ,yani eşimin ilerde yeni karısıyla kızımı almaya
gelmesi fikri,kız cocuk annesı olmanın verdıgı sorumluluk,eşimin baskasına sarılması fıkrı bıle beni
çok garip hissettiriyor ve arada çocuk olunca kopamayıp butun hayatını da bılecegım ıcın çook
zoruma gıdıyor..Hele bır de uvey kardes gıbı bır durumu düşünmek bile istemiyorum(
benim duygularımı ifade etmişsin. ben eşimden henüz boşanmadım ama ayrıldık ve biraraya gelmemiz artık mümkün değil, bir kızım var 5,5 aylık. doğum yaptım bebeğimin mutluluğunu yaşatmadı bana ki bu bebeğim 3 tane bebeğimi kaybettikten sonra oldu. çok üzüldüm çünkü eşimi çok seviyordum hala seviyorum tabii ki ama ona çok kızgınım nasıl bu hale geldik anlamadım. ben üzülürken o hemen boşanma ve 2.evlilik planlarını, başkasından çocuk planları yapmaya başladı ben hiç ara vermeden ikinci çocuğu düşünürken . 2 aydır hiç görüşmüyoruz,eşimle ayrı şehirdeyiz iş nedeni ile bu zamana kadar birgün bile onun sesini duymadana geçirdiğim birgün olmamıştı, ama 2 aydır hiç haberim yok. onunla geçirdiğim günleri çok özlüyorum. ayrılacağız dönüşü yok çok üzüleceğim onsuz ne yapacağım o başkasıyla olursa ki olacak mahvolurum. çok mutsuzum.
Biz de tüm gün mesajlasırdık sımdı telefonuma baktıgımda hıc aranmadıgımı görmek yalnızlıgımı
gözume sokuyor..Kolay degıl bosanmak ..Bosanan arkadaslarım da hıc mutlu degıller..İki taraflı
konusup bıtseydı belkı kolay kabul ederdım ama resmen kendı kendıne uyduruk bır mesajla gıdıp
de benım de fevrı hareketlerımle onun olayını herkese duyurmam tuz bıber oldu..Benım de en
kaldıramadıgım sey baskası ..Cunkı o kadın yalakalıklar yapacak,esım de memnun olacak off..
Ona kımse dokunmasın ıstıyorum ben en cok buna uzgunum(
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?