Boşanmaya nasıl karar verdiniz?

Raiden

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
12 Kasım 2012
3.264
3.777
198
Hiç iyi değilim, canım o kadar sıkkın ki..
Biraz konuşmaya ihtiyacım var ama bu konuyu konuşacak, içimi dökecek pek kimsem yok.
Eşimle birbirimizi anlamıyoruz.
Şimdiye kadar da anlar gibi olmuşuz ama asla anlamamışız.
Her şeyi halı altına süpürmüşüz ve hiçbir sorun yok sanmışız.
Aslında birbirimize ne kadar tahammülsüzmüşüz.. Bardağı taşıran son kavgamızda iyice anladım...
İyiyken her şey iyi, herkeste olduğu gibi. Ama en ufak bir tartışmada ikimiz de tahammül sınırını çokta güzel aşıyormuşuz.
Son kavgamızda, tartışmayı başlatıp kötü şekilde sonlandıran o oldu. Elindeki camı yere fırlatarak güzel bir final yaptı.
Hiçbir şey içimden gelmiyor. Henüz 1 yıl yeni dolmasına rağmen bu güç savaşlarından fena halde sıkıldım, artık ilerlemediğinin de farkındayım.
Hal böyleyken içimdeki o sesi dinleyip her şeyi noktalamalı mı..
Yoksa her şey düzelecek olumlamalarıyla hiçbir şey olmamış gibi (!) devam mı etmeli..
Bu kararı alabilenler, hangi noktada nasıl karar verdiniz?
 
Son düzenleme:
Hiç iyi değilim, canım o kadar sıkkın ki..
Biraz konuşmaya ihtiyacım var ama bu konuyu konuşacak, içimi dökecek kimsem yok.
Eşimle birbirimizi anlamıyoruz.
Şimdiye kadar da anlar gibi olmuşuz ama asla anlamamışız.
Her şeyi halı altına süpürmüşüz ve hiçbir sorun yok sanmışız.
Aslında birbirimize ne kadar tahammülsüzmüşüz.. Bardağı taşıran son kavgamızda iyice anladım...
İyiyken her şey iyi, herkeste olduğu gibi. Ama en ufak bir tartışmada ikimiz de tahammül sınırını çokta güzel aşıyormuşuz.
Son kavgamızda, tartışmayı başlatıp kötü şekilde sonlandıran o oldu. Elindeki camı yere fırlatarak güzel bir final yaptı.
Hiçbir şey içimden gelmiyor. Henüz 1 yıl yeni dolmasına rağmen bu güç savaşlarından fena halde sıkıldım, artık ilerlemediğinin de farkındayım.
Hal böyleyken içimdeki o sesi dinleyip her şeyi noktalamalı mı..
Yoksa her şey düzelecek olumlamalarıyla hiçbir şey olmamış gibi (!) devam mı etmeli..
Bu kararı alabilenler, hangi noktada nasıl karar verdiniz?

Zor bir durum.. Daha 1 yıl olmuş evleneli ve boşanma aşamasına gelinmiş...
Üzüldüm...
 
Bana boşanmak üzere olan bir arkadaşım dedi ki, boşanmaya karar verilmiyor, artık öyle bir noktaya geliniyor ki, direkt kendini avukatta buluyorsun. Eğer engelleyen bir şeyler varsa adım atamıyorsun.

Tabii aldatma, şiddet, cimrilik, düzenli psikolojik şiddet varsa beklemek anlamsız.
 
Kavga anindami bunu yazdiniz
Yoksa genel anlamda hicmi mutlu deģilsiniz?
Size fiziksel şiddetimi var veya psikolijik.
 
Kavga anindami bunu yazdiniz
Yoksa genel anlamda hicmi mutlu deģilsiniz?
Size fiziksel şiddetimi var veya psikolijik.

2 gün önce kardeşimin önünde oldu her şey. Aramızda olanları kimse bilmezdi, ailelere aksettirmezdik, ilk kez kız kardeşim şahit oldu. Hala sinirlerim yatışmış değil ve hala hırslıyım

Genel anlamda mutluydum ama bir şeyleri göz ardı ederek mutluymuşum onu fark ettim. Daha 2 aylık evliyken bir arkadaşıyla konuşmasını görmüştüm, bekar gibi takılalım türevi utanç verici bir yazışma. Karakteriyle asla bağdaştıramasam da bunu yüzüne vurmuştum, günlerce konuşmamıştım. ama zamanla unutuldu işte. Kendime kızıyorum çok çok. Bunun dışında bir şey görmedim, belki görmek istemediğim için bilmiyorum. günahını almak istemiyorum ama tamamiyle güvenmiyorum işte..

Psikolojik şiddet gördüğümü düşünüyorum o inkar etse de. Kendisi akşama kadar ps oynar ama ben telefonu elime aldığımda susmak bilmez, bana nutuk atar. Kendi suçunu benim davranışlarımda bastırır.

Bardak olayında bir özür bile dilemedi mesela, kardeşimden bile. çünkü kendini suçlu görmüyormuş. Çünkü karşılık veren benmişim. Bu şey değil mi,sen hakettin yaptım? O bardağı yere değil de bana atıp yine sen hakettin dememe garantisi yok. Ya yarın onu da yaparsa?

Bilmiyorum çok karışığım, sanki iki ayrı insandan bahseder gibiyim.
 
Son düzenleme:
Benim hayatım beter halde idi, o şekilde bile ben çok düşündüm acaba diye. Bence biraz herşeyi oluruna bırak, boşan kelimesi basit bir kelime değil ve boşanma aşamasıda o kadar sancılı ki. Çabala arkadaşım,en azından yarın birgün boşanma kararı aldığın zaman arkana baktığında evet herşeyi yaptım ama olmadı demek için çabala.
Genel olarak erkekler zaten baskı yapıp yapmadık derler,sadece çözüm yolu bul derim ben. Ortada sorun var evet ama hadi bosanalim diyecek çok büyük sorun yok gördüğüm kadarı ile. Herkesin evliliğinde öyle sıkıntılar var ki, kimsenin ki sorunsuz değil.
Başkalarının yanında yaşanan olayı gurur yapma ki bende gurur yaparım böyle şeyleri. Ama dediğim gibi basit bir şekilde boşan diyenlere de karşıyım, hemen pes etmek yok, yola devam çabala en azından vicdanını rahat ettirmek için...
 
Bir evde eşler birbirine değer vermeyi bırakmışsa, daha ötesi saygısızlıklar başlamışsa, iletişim azalır. Dış ses bitince (insanı içten içe kemiren, öfkelendiren) iç ses konuşmaya başlar. O konuştukça da işler iyice sarpa sarar.

Bir evde iki yabancı olmuşsa eşler, ortada aşılması güç, büyük problemler vardır.

Bir evde iki düşman olmuşsa eşler, kağıt üstünde olmasa da gönülde bitmiştir evlilik.

Kağıt üstünde bitirmek, herkesin kendi dinamiklerini bağlı alınacak bir karardır. Kimi bir evde iki yabancıyken bu kararı alırken, kimi bir evde iki düşman da olsa bu kararı alamaz.

Varsa hal çaresi (aile terapisi alabilirsiniz), dilerim evliliğiniz mutluluk ile devam etsin.
 
Ben boşanmamak için yıllarca çok uğraştım. Her şeyi halının altına süpürdüm, görmezden geldim ama şimdi diyorum ki keşke ilk aklımdan geçtiğinde kararımı verip uygulasaymışım. Kızımı boşama süresince götürdüğüm pedagogun yönlendirmesiyle gittiğim psikolog sağlıklı kafa yapısına sahip hiçbir kadın boşanmak için gerçek bir sebep yokken boşanmayı asla düşünmez. Kararı uygulamak yetiştirilme tarzlarımız yüzünden zaman alıyor demişti. Çok büyük sorun yoksa boşanın diyemem ancak uzun bir süre Çocuk yapmayın kesinlikle. Çocuk olunca işler daha da sarpa sarıyor. Umarım hakınızda hayırlısı ne ise son kararınız o olur :KK36:
 
Bir evde eşler birbirine değer vermeyi bırakmışsa, daha ötesi saygısızlıklar başlamışsa, iletişim azalır. Dış ses bitince (insanı içten içe kemiren, öfkelendiren) iç ses konuşmaya başlar. O konuştukça da işler iyice sarpa sarar.
Bir evde iki yabancı olmuşsa eşler, ortada aşılması güç, büyük problemler vardır.
Varsa hal çaresi (aile terapisi alabilirsiniz), dilerim evliliğiniz mutluluk ile devam etsin.
Çok güzel yazmışsınız.. Sinirlenince kalpler birbirinden uzaklaşıyor, duyurabilmek için daha fazla bağırmak gerekiyor gerçekten... Aile terapisi olabilir evet çünkü biz karşılıklı olarak tartışmayı unutmuşuz. Ama sen de... ile başlıyor cümlelerimiz ve bu çok kötü.
Çok büyük sorun yoksa boşanın diyemem ancak uzun bir süre Çocuk yapmayın kesinlikle. Çocuk olunca işler daha da sarpa sarıyor. Umarım hakınızda hayırlısı ne ise son kararınız o olur :KK36:

Ailesi yeni yeni ima etmeye başladı çocuk meselesini de, daha ne bekliyorsunuz vs. klasik cümlelerle.
Bu meseleleri aşmadan düşünmek istemiyorum

Başkalarının yanında yaşanan olayı gurur yapma ki bende gurur yaparım böyle şeyleri. Ama dediğim gibi basit bir şekilde boşan diyenlere de karşıyım, hemen pes etmek yok, yola devam çabala en azından vicdanını rahat ettirmek için...

Siz de çok haklısınız ama kardeşim varken yaptığı gerçekten çok saygısızcaydı. Sakinleştiremiyorum kendimi bu konuda.
Ama bundan bağımsız artık tolerans, tahammül kelimeleri o kadar değersizleşmiş ki. Tahammül edebilen insan sayısı eskiye nazaran çok az.. İyi yanları hemen kestirip atıp en kötüyü görmeye odaklıyız, kendim için de söylüyorum bunu..
 
Valla çok rahat karar verdim.
Mutsuz olduğunuz hiç bir yerde durmayın, kalmayın !
Çok ani karar verdim bende tabi ihanet vardı işin içinde 10 aylık evliydim, duydum. Sorgulamadan, konuşmadan eşyalarımı toplayıp babamın evine döndüm.Tek mesaj attım 'senden boşanıyorum'
2 celse de boşandım.
Gayet kolay oldu :)
Şimdi çok mutluyum, huzurluyum.

Hiç bir şey yok sandığınız evlilikte emin olun çok sorunlar vardır. Kendinizi iyi hissetmediğiniz, tahammül edemediğiniz bir yerde durmanın hiç bir anlamı yok.
 
Ben boşanmamak için yıllarca çok uğraştım. Her şeyi halının altına süpürdüm, görmezden geldim ama şimdi diyorum ki keşke ilk aklımdan geçtiğinde kararımı verip uygulasaymışım. Kızımı boşama süresince götürdüğüm pedagogun yönlendirmesiyle gittiğim psikolog sağlıklı kafa yapısına sahip hiçbir kadın boşanmak için gerçek bir sebep yokken boşanmayı asla düşünmez. Kararı uygulamak yetiştirilme tarzlarımız yüzünden zaman alıyor demişti. Çok büyük sorun yoksa boşanın diyemem ancak uzun bir süre Çocuk yapmayın kesinlikle. Çocuk olunca işler daha da sarpa sarıyor. Umarım hakınızda hayırlısı ne ise son kararınız o olur :KK36:
Ne güzel yapmışsınız
 
Bir arkadaşım bunu şu şekilde özetledi "eğer o eve geldiği zaman, kapıda anahtar sesini her duyduğunuzda korku ve nefret duyguları ile geriliyorsanız, boşanma vakti gelmiş demektir" Bundan daha iyi özetlenemezdi bence.
Şimdi sanırım benimki o boyuta değil diyeceksiniz. Birbirinizi çok severek evlenseniz de evliliğin ilk yılı gerçekten çok zordur. Cicim ayları, balayı falan değildir o ilk yıl özellikle. Yeni bir düzene, yeni bir insana alışıyorsunuz bu hiç kolay değil. İlk yıl, evlilik kararının en çok sorgulandığı,boşanma fikrinin sıkça akla geldiği bir dönemdir, birbirinizin huyunu anlayıncaya kadar tartışmaların en çok yaşandığı bir dönemdir.
Herşey konuşularak çözülür, hiçbir şeyi içinize atarak çözemezsiniz, birikir birikir patlar. Ben tartışmayı ve gerginliği hiç sevmediğim için çok şeyi içime atar, susarım. Eşimse (o daha önce bir evlilik yaptı) der ki "beraberlikleri tartışma değil, tartışmamak, konuşmamak bitirir. Ne zaman bir sorun var o anda söyleyeceksin, söyleyeceksin ki çözülsün, gerekirse kavga edelim o an kavga ederiz ama sorun çözülür. yoksa bir gün daha büyük bir patlamayla çıkar o" der. Aslında doğru söylüyor.
 
2 gün önce kardeşimin önünde oldu her şey. Aramızda olanları kimse bilmezdi, ailelere aksettirmezdik, ilk kez kız kardeşim şahit oldu. Hala sinirlerim yatışmış değil ve hala hırslıyım

Genel anlamda mutluydum ama bir şeyleri göz ardı ederek mutluymuşum onu fark ettim. Daha 2 aylık evliyken bir arkadaşıyla konuşmasını görmüştüm, bekar gibi takılalım türevi utanç verici bir yazışma. Karakteriyle asla bağdaştıramasam da bunu yüzüne vurmuştum, günlerce konuşmamıştım. ama zamanla unutuldu işte. Kendime kızıyorum çok çok. Bunun dışında bir şey görmedim, belki görmek istemediğim için bilmiyorum. günahını almak istemiyorum ama tamamiyle güvenmiyorum işte..

Psikolojik şiddet gördüğümü düşünüyorum o inkar etse de. Kendisi akşama kadar ps oynar ama ben telefonu elime aldığımda susmak bilmez, bana nutuk atar. Kendi suçunu benim davranışlarımda bastırır.

Bardak olayında bir özür bile dilemedi mesela, kardeşimden bile. çünkü kendini suçlu görmüyormuş. Çünkü karşılık veren benmişim. Bu şey değil mi,sen hakettin yaptım? O bardağı yere değil de bana atıp yine sen hakettin dememe garantisi yok. Ya yarın onu da yaparsa?

Bilmiyorum çok karışığım, sanki iki ayrı insandan bahseder gibiyim.
Ya bişey söylücem aynı şeyi beni eşim de yapıyor...ne olsa ne yaşasak hep benim yüzümden..sen dediğin için ben dedim sen hatalısın kendine çeki düzen ver ..beni daha çok çıldırtıyor karşılıklı tartışırken ki eşim inanılmaz ağır konuşan aniden sinirlenen biridir...hakaret eder..bende asla alttan almam bende küfür ederim bazen el kol yaparım (sanırım hatam bu)..ama öyle sözler öyle şeyler söylüyor ki inanın ona sözle karşılık veremicek duruma geliyorum beni zorluyor...dolayısıyla en son hareketi yapan olarak haklıyken haksız konumuna düşüyorum..neden böyle yapıyorlardan başlayıp dert yandım resmen :) ama erkekler bunu yapıyor genel olarak bu gibi çok konu gördüğüm için artık böyle düşünmeye başladım...
 
Mutsuzsanız boşanın, onsuz mutlu olacağınızı düşünüyorsanız boşanın.
Başka ne denilebilir..
 
Ya bişey söylücem aynı şeyi beni eşim de yapıyor...ne olsa ne yaşasak hep benim yüzümden..sen dediğin için ben dedim sen hatalısın kendine çeki düzen ver ..beni daha çok çıldırtıyor karşılıklı tartışırken ki eşim inanılmaz ağır konuşan aniden sinirlenen biridir...hakaret eder..bende asla alttan almam bende küfür ederim bazen el kol yaparım (sanırım hatam bu)..ama öyle sözler öyle şeyler söylüyor ki inanın ona sözle karşılık veremicek duruma geliyorum beni zorluyor...dolayısıyla en son hareketi yapan olarak haklıyken haksız konumuna düşüyorum..neden böyle yapıyorlardan başlayıp dert yandım resmen :) ama erkekler bunu yapıyor genel olarak bu gibi çok konu gördüğüm için artık böyle düşünmeye başladım...
Sizin mesajınız konu sahibine de yorumum.
Evet her evlilikte tartışma, kavga olur. İlk aylar genelde çatışmayla geçer. Fakat bu kavgaların oluş anı ve sonu mühim.
Tartışma sırasında hakaret, aşağılama, küfür eşya kırma vb saldırgan davranışlar varsa, tek suçlu her zaman siz görülüyorsanız, eşiniz asla pişman olmuyor ve özür dilemiyorsa yanlış insanla, bencil ve saygısız bir öküzle evlisiniz demektir.
Eğer boşanmak yerine idare eder, alttan alırsanız zamanla siz de kendinizi suçlamaya başlarsınız. Sinersiniz, kendinizi yitirirsiniz. Şu atasözünü düşünün, bir kişiye 40 gün deli derseniz o da artık deli olduğuna inanmaya başlar. Kocalarınız da sizi bu şekilde manipüle ettikçe özgüveniniz bitecek, her adımınızı bin kez düşüneceksiniz hata yapmamak için. Ama gelin görün ki kocanız sizi suçlamaya devam edecek.
Ve bir kadın daha bir hödük yüzünden depresyondan depresyona atlayacak. Neden? Bu bencil adamların her saniye yıktığı evliliği ayakta tutmak için. Halbuki ortada evlilik yok. Ezen ve ezilen iki yabancı var.
O yüzden ciddi manada rest çekin. Şartları siz belirleyin. Baktınız sizin çabalarınızla alay ediyor, yol verin gitsin.
Evlilik kurtarılmayı bekleyen bir kurum değildir. Evlilik iki insanın sevgi saygı ve huzurla kurduğu bir kurumdur.
 
Egolarınız la yaşadığınız için bu vaziyetler. Sabırlı ol yumuşak davran sen kendini değiştirirsen bakış açını değiştirirsen herşey değişir..
 
Egolarınız la yaşadığınız için bu vaziyetler. Sabırlı ol yumuşak davran sen kendini değiştirirsen bakış açını değiştirirsen herşey değişir..
Evet haklısınız sadece kadın kendisini değiştirmeli çok haklısınız.Çünkü evliliği yürütmesi gereken, fedakarlık yapması gereken, egosundan vazgeçmesi gereken kadın.(kaldı ki burada konu sahibinin yaptığı bi ego da yok)Evlilik iki kişilik bi değişim tek tarafın kendisinden vermesiyle yürütülebilecek bi ilişki değil maalesef.😏
 
Evet haklısınız sadece kadın kendisini değiştirmeli çok haklısınız.Çünkü evliliği yürütmesi gereken, fedakarlık yapması gereken, egosundan vazgeçmesi gereken kadın.(kaldı ki burada konu sahibinin yaptığı bi ego da yok)Evlilik iki kişilik bi değişim tek tarafın kendisinden vermesiyle yürütülebilecek bi ilişki değil maalesef.😏
Woow Sizin ilişki profesoru olduğunuzu düşünüyorum heleki boşanma üzerine Tezler falan hazırlamışsınız belli bayağı bir araştırma falanda yapmışsınız :) Ben fedakar ol demiyorum ki? Yada idare et diye? Güç Savaşına girme diyorum Bakış açını değiştir demek sizde nasıl algı yarattı bilmiyorum. Herkesin beyni farklı çalışır, Dil insanı ipe de götürür ip ten de alır. Politik davranması daha yararına... İyilik eden iyilik bulur kötülük eden kötülük bulur.. İyi geceler.
 
Valla çok rahat karar verdim.
Mutsuz olduğunuz hiç bir yerde durmayın, kalmayın !
Çok ani karar verdim bende tabi ihanet vardı işin içinde 10 aylık evliydim, duydum. Sorgulamadan, konuşmadan eşyalarımı toplayıp babamın evine döndüm.Tek mesaj attım 'senden boşanıyorum'
2 celse de boşandım.
Gayet kolay oldu :)
Şimdi çok mutluyum, huzurluyum.

Hiç bir şey yok sandığınız evlilikte emin olun çok sorunlar vardır. Kendinizi iyi hissetmediğiniz, tahammül edemediğiniz bir yerde durmanın hiç bir anlamı yok.


Benim gibisiniz siz. Tak diye kafamda bitebiliyor. Bir anda bitiyor hatta hiç ağlamıyorum bile. Çok ciddi çizgilerim var onlar ihlal edildi mi geri dönüş yok bende de. Yani birçok şeye anlayış gösterebilirim. Hatta karşı taraf bu huyumdan yüz bulur. 🙈
 
Boşanmaya karar verilmez aslında. Bir bakmışsın avukatın odasındasın. Göz açıp kapama mesafesinde olur her şey.
 
Back
X