Asında çok doğru yazdıklarınız. evlendik ilk iki yıl bebeğimiz olmadı. eşim de istemiyordu. senin ilgini sevgini başkasıyla paylaşamam diyordu. sonrasında ben çok istediğim için kabul etti. oğlum kolik bir çocuktu, sürekli ağlardı. bir yaşına kadar ağlaması düzelmedi. ben gece gündüz onunla ilgilendim. ama ben ne yapayım bulunduğum şehirde yalnızım kimsem yok. çocuk ağlarken ben nasıl eşime ilgi gösteririm. ağlamaktan morarırdı. sonrasında kusmaya başlardı nefes alamazdı öyle çocuktu, ama şimdi o kadar sevimli ki, yaptığı hareketler herkesi şaşırtıyor ilgisini çekiyor ama eşim hiç oralı bile olmuyor. ben zaten oluruna bıraktım. Rabbim kalbine yumuşaklık versin diye dua ediyorum.