Boşanmayı kabul etmiyor

30 yaşındayım 1 yaşında ikiz kızlarım var
Eşimin ani öfke patlamalarından beni sürekli eleştirmesinden asla kapanmayan çenesinden beklentilerinden yoruldum taşıyamıyorum artık hep alttan aldım güzel dille konuştum bazen cinnette geçirdim ama değişen birşey yok

Hep gezmek ister doğum yaptım ikiz bebeğe bakmak kolaymış gibi hep gezmek istedi tek başına iki tane hiç susmayan hiç uyumayan çocuklara tek başıma bakıyorum saçlarım ağardı birde üstüne saçma sapan eleştirilerine maruz kalıyorum bunu niye böyle yaptın onu niye böyle yapmadım o bardağı niye oraya koydun neden o gömleği giydin sofrada çatallar neden farklı sıralasam bitmez belirteyim takıntılı falan değil bildiğiniz bilerek yapıyor takıntılı insan çoraplarını oraya buraya atmaz pantolunu orda burda gezmez ama bana gelince ben hep yanlış yaparım bazen birşey yaparım gelir on tane yorum yapar sabrederim asla susmaz en son o işi kaldırıp fırlatırım korkudan susar ama her seferinde tekrar tekrar aynı şeyler belki okuyana komik bile gelir ben yıldım herşeyle tek başıma savaşıp asla yaranamamaktan sanki mecburum herşeyi kusursuz yapmaya

En son dün oruçlu diye ses etmek istemedim ama yan gelip yattı elinde telefon grup arkadaşlarıyla yazışıyor bir konuda yardım istedim bekle dedi bekle bekle hala yok en son sinirim dayanmadı artık paçamda ağlayan çocuklar bel fıtığı oldum bir senede tek başıma mı yaptım bunları dedim başladı bağırmaya kapı pencere yumrukluyor bas bas bağırıyor çocuklar çok korktu sabaha kadar ağladılar gelip bakmadı bile film keyfi yaptı kendine sahura kadar sonra gelmiş ben namaz kılarken yatmış yatağa gönderdim git dedim boşanmak istediğimi söylüyorum kapat konuyu uzatma kes gibi cevaplar veriyor ne iftar ne sahur yapamadım ağlamaktan kendisi dana gibi yedi içti film izledi artık ona karşı sevgim cinsel çekimim hiçbir hissim yok beni öpmesini dokunmasını asla kaldıramıyorum istemiyorum çok direndm toparlayamadım ben bu evliliği

ben çalışan biriyim memurum kızlarıma annem bakacak o konuda sıkıntım yok sadece şuan onlara gidemem virüs yüzünden ona git diyorum gitmiyor beni asla ciddiye almıyor tek bildiği şey dıvar kapı yumruklamak sonra affedeyim diye peşimde gezip salya sümük ağlamak o yumruklar birgün belki bana iner sırf bu yüzden bile seni istemiyorum soğudum diyorum ayrılmak için mi evlenmişiz o bunun için evlenmemiş böyle saçma cevaplar istiyorki o istediğini söylesin yapsın yarım saat sonra canım aşkım olalım hep öyle yapar ama şunca zamandır evliyiz ne hediye alır ne süpriz yapar sonrada sen ne yapacaksın diye sorduğun için hevesim kaçtı der böyle yani arkadaşlar anlatacak çok şey var ben bu adamdan kurtulmak istiyorum ne yapacağım
Boşanalım demeyeceksiniz. Gidip davayı açıp uzaklaştırma çıkaracaksınız. Bitti bu kadar. Onun keyfine kalırsa zor boşanırsınız. Size de yazık. Hatta o çocuklara ve size yazık. O yavrular içerde ağlarken gelmeyen ve film izleyen adamın babalığı batsın. Ayrıca anne babanız üzülmesin diye kendi çocuklarınıza yazık etmeyin
 
Çıldırıcam yaa.. Nereden buluyorsunuz bu öküzleri demek geliyor içimden ama artık çok geç.. Durumunuza gerçekten çok üzüldüm, bebeğimle ilgileniyorum sadece başka hiçbir şey yapmıyorum evde, bazen uyutsun diye babasına veriyorum ama böyleyken ben bile kendimi yorgun hissediyorum,sizi 2 çocukla düşünemedim.

En kötüsü de kes şunu kapat deyip konuşmaya yanaşmaması, böyle kendini ifade edemeyen insanlar şiddete daha yatkın oluyor, benim gözlemlediğim. Ki siz de duvarları kapıları yumrukluyor demişsiniz, o yumrukların hepsi aslında size atılmak isteniyor farkındasınız değil mi.. Boşandıktan sonra başınıza bela olacak bir tip mi?
 
30 yaşındayım 1 yaşında ikiz kızlarım var
Eşimin ani öfke patlamalarından beni sürekli eleştirmesinden asla kapanmayan çenesinden beklentilerinden yoruldum taşıyamıyorum artık hep alttan aldım güzel dille konuştum bazen cinnette geçirdim ama değişen birşey yok

Hep gezmek ister doğum yaptım ikiz bebeğe bakmak kolaymış gibi hep gezmek istedi tek başına iki tane hiç susmayan hiç uyumayan çocuklara tek başıma bakıyorum saçlarım ağardı birde üstüne saçma sapan eleştirilerine maruz kalıyorum bunu niye böyle yaptın onu niye böyle yapmadım o bardağı niye oraya koydun neden o gömleği giydin sofrada çatallar neden farklı sıralasam bitmez belirteyim takıntılı falan değil bildiğiniz bilerek yapıyor takıntılı insan çoraplarını oraya buraya atmaz pantolunu orda burda gezmez ama bana gelince ben hep yanlış yaparım bazen birşey yaparım gelir on tane yorum yapar sabrederim asla susmaz en son o işi kaldırıp fırlatırım korkudan susar ama her seferinde tekrar tekrar aynı şeyler belki okuyana komik bile gelir ben yıldım herşeyle tek başıma savaşıp asla yaranamamaktan sanki mecburum herşeyi kusursuz yapmaya

En son dün oruçlu diye ses etmek istemedim ama yan gelip yattı elinde telefon grup arkadaşlarıyla yazışıyor bir konuda yardım istedim bekle dedi bekle bekle hala yok en son sinirim dayanmadı artık paçamda ağlayan çocuklar bel fıtığı oldum bir senede tek başıma mı yaptım bunları dedim başladı bağırmaya kapı pencere yumrukluyor bas bas bağırıyor çocuklar çok korktu sabaha kadar ağladılar gelip bakmadı bile film keyfi yaptı kendine sahura kadar sonra gelmiş ben namaz kılarken yatmış yatağa gönderdim git dedim boşanmak istediğimi söylüyorum kapat konuyu uzatma kes gibi cevaplar veriyor ne iftar ne sahur yapamadım ağlamaktan kendisi dana gibi yedi içti film izledi artık ona karşı sevgim cinsel çekimim hiçbir hissim yok beni öpmesini dokunmasını asla kaldıramıyorum istemiyorum çok direndm toparlayamadım ben bu evliliği

ben çalışan biriyim memurum kızlarıma annem bakacak o konuda sıkıntım yok sadece şuan onlara gidemem virüs yüzünden ona git diyorum gitmiyor beni asla ciddiye almıyor tek bildiği şey dıvar kapı yumruklamak sonra affedeyim diye peşimde gezip salya sümük ağlamak o yumruklar birgün belki bana iner sırf bu yüzden bile seni istemiyorum soğudum diyorum ayrılmak için mi evlenmişiz o bunun için evlenmemiş böyle saçma cevaplar istiyorki o istediğini söylesin yapsın yarım saat sonra canım aşkım olalım hep öyle yapar ama şunca zamandır evliyiz ne hediye alır ne süpriz yapar sonrada sen ne yapacaksın diye sorduğun için hevesim kaçtı der böyle yani arkadaşlar anlatacak çok şey var ben bu adamdan kurtulmak istiyorum ne yapacağım
Bşr sure ayrı kalmak cok ıyı bir fikir ne guzel meslegınız var aileniz var bi ayrı kalın bakalım olmadı yolları ayrırıeınuz
 
Bir tartışmada bu kadar çok aglamaniz iftar ve sahur yapmamanız psikolojinizin bozulduğunu gösteriyor. Haklisiniz da. Benim tek çocukla bozuldu sizi düşünemiyorum. Psikiyatriye gidin hafif antidepresana başlayın inanın çok rahatlayacaksınız.
Ayrica tüm yazdıklarınızı okudum eşinizin bu hallerine karşı ne tür tepki verdiğinizi değiştirmek için hangi yaptırımları uyguladiginizi yazmamışsınız. Karşılık olarak yaptığınız tek sey ağlamak mı?
 
Hiç dile getirmedim ama belkide öyle benim eğitimim ve maaşım eşimden daha yüksek hatta doktora falanda düşünüyorum ama hamileyken cesaret edemedim bilmiyorum ben ne sevgiliyken nede ilk zamanlar böyle değildi yada ben mi farketmedim kafayı yemek üzereyim belkide yedim

sizinle birlikte kendinin de değer kazanacağını düşündü çünkü o yüzden varlığınıza o zamanlar çok mutlu oluyordu...
siz iyi eğitilmiş güzel kalpli birisiniz lütfen kendinizi kaybetmeyin silahlarınızı donanın arada çocuk var..
doğan cüceloğlunun kişisel gelişim kitapları var onları okuyun bence.. biz neden acaba diye düşünürken beyin de afallıyor ama neyin neden olduğunu anladığımız zaman en azından cılızda olsa bir yol haritası çizersek zamanla herşey düzelir gibi geliyor...

Nacizane tavsiyelerim... aslında hep kendime söylediğim şeyler..
 
Bosanmak istemesi icin onun kabul eymesi gerekmiyor. Tamam evlilikte omzayi iki kisi atiyor ama bosanirken bir dilekce verip cekismeli baslatabilirsiniz bosanmayi. Bir avukata gidip bir dilekce hazirliuorsunuz. Dilekcede neden bosanmak istediginizi ve taleplerinizi yaziyor avukat. Takilar, nafaka, tazminat, velayet, evlilik birlikteligi sirasinda alinan mallarin paylasimi gibi. Sonrasini avukat halleder. Bu arada ona evden uzaklastirma karari da cikarabilirsiniz.
 
Eleştirile eleştirilere yaşama enerjim söndü hiçbirşeyden tat almıyorum soğudum evden bile soğudum mutfakta tabakların bardakların yerine bile karışıyor çok bunaldm kendime zarar veririm diye korkuyorum sinir krizleri geçiriyorum asla böylr bir yapım yoktu kolay kolay ağlamazdım bile ben şimdi ağlamaktan gözlerim bozuldu
Ben sizi o kadar iyi anlıyorum kii... Benim böyle bir ilişkim olmuştu allahım kessen ağlanmayan ben salya sümük olmuştum, sinir krizleri geçiriyordum. Sonra bir anda onu takmamaya başladım ve sakinleştim. Sonrada bitti ve kurtuldum kendime geldim.
 
Bosanmak istemiyorsa adam olacak o zaman. Höt höt zöt zöt, isine gelmedi mi ben bosanmak icin evlenmedim. Oldu. Ne icin evlendin yatmak icin mi?
 
30 yaşındayım 1 yaşında ikiz kızlarım var
Eşimin ani öfke patlamalarından beni sürekli eleştirmesinden asla kapanmayan çenesinden beklentilerinden yoruldum taşıyamıyorum artık hep alttan aldım güzel dille konuştum bazen cinnette geçirdim ama değişen birşey yok

Hep gezmek ister doğum yaptım ikiz bebeğe bakmak kolaymış gibi hep gezmek istedi tek başına iki tane hiç susmayan hiç uyumayan çocuklara tek başıma bakıyorum saçlarım ağardı birde üstüne saçma sapan eleştirilerine maruz kalıyorum bunu niye böyle yaptın onu niye böyle yapmadım o bardağı niye oraya koydun neden o gömleği giydin sofrada çatallar neden farklı sıralasam bitmez belirteyim takıntılı falan değil bildiğiniz bilerek yapıyor takıntılı insan çoraplarını oraya buraya atmaz pantolunu orda burda gezmez ama bana gelince ben hep yanlış yaparım bazen birşey yaparım gelir on tane yorum yapar sabrederim asla susmaz en son o işi kaldırıp fırlatırım korkudan susar ama her seferinde tekrar tekrar aynı şeyler belki okuyana komik bile gelir ben yıldım herşeyle tek başıma savaşıp asla yaranamamaktan sanki mecburum herşeyi kusursuz yapmaya

En son dün oruçlu diye ses etmek istemedim ama yan gelip yattı elinde telefon grup arkadaşlarıyla yazışıyor bir konuda yardım istedim bekle dedi bekle bekle hala yok en son sinirim dayanmadı artık paçamda ağlayan çocuklar bel fıtığı oldum bir senede tek başıma mı yaptım bunları dedim başladı bağırmaya kapı pencere yumrukluyor bas bas bağırıyor çocuklar çok korktu sabaha kadar ağladılar gelip bakmadı bile film keyfi yaptı kendine sahura kadar sonra gelmiş ben namaz kılarken yatmış yatağa gönderdim git dedim boşanmak istediğimi söylüyorum kapat konuyu uzatma kes gibi cevaplar veriyor ne iftar ne sahur yapamadım ağlamaktan kendisi dana gibi yedi içti film izledi artık ona karşı sevgim cinsel çekimim hiçbir hissim yok beni öpmesini dokunmasını asla kaldıramıyorum istemiyorum çok direndm toparlayamadım ben bu evliliği

ben çalışan biriyim memurum kızlarıma annem bakacak o konuda sıkıntım yok sadece şuan onlara gidemem virüs yüzünden ona git diyorum gitmiyor beni asla ciddiye almıyor tek bildiği şey dıvar kapı yumruklamak sonra affedeyim diye peşimde gezip salya sümük ağlamak o yumruklar birgün belki bana iner sırf bu yüzden bile seni istemiyorum soğudum diyorum ayrılmak için mi evlenmişiz o bunun için evlenmemiş böyle saçma cevaplar istiyorki o istediğini söylesin yapsın yarım saat sonra canım aşkım olalım hep öyle yapar ama şunca zamandır evliyiz ne hediye alır ne süpriz yapar sonrada sen ne yapacaksın diye sorduğun için hevesim kaçtı der böyle yani arkadaşlar anlatacak çok şey var ben bu adamdan kurtulmak istiyorum ne yapacağım
Allah kolaylık versin çok zor anlayışsız bencil bir eş benim kocada aynı sayılır di çocuklar bebekken şimdi büyüdüler sanırsın o büyüttü çok yardımcı oldu edalarinda,sabah 8aksam 11e doğru gelirdi işten😏
 
Adam sizin ayrılamayacağınızı düşünüyor. Kararlı olduğunuzu göstermeniz lazım. Boşanmak için evlenmemişte karısına hayatı zindan etmek için mi evlenmiş
 
Şu Pademi gecene kadar, Odalarinizi Ayrin.. Yemeğini hazirlamayin!
Soracaktir, Eleştircektir Gücünüzü Toplayip; Ben sana senden boşanmak istedimi söylerken şaka yapmiyordum, istemediğim birine yemek yapmak zorunda değilim deyin.
Yine kapi vs yumruklarsa Polisi ararim deyin.
Ciddiyetinizi bu şekil anlicaktir, Barişmakmi isticek?
Son Şansi şu şekilde verin ama gercekten son şansi olduğuna inandirin
Oturun şartlarinizi konuşun, odayi hala ayri tutun bu süre zarfinda. Gel derse hayir ben senden emin olmadikca düzelmicene O Odaya adim atmam deyin.
Baktinizki biraz ilimli oluyor, bir cift terapisine gitmeyi önerin
Son care olarak , Yinede Olmuyormu? Bicak gibi o zaman kesin atin.
 
Şu Pademi gecene kadar, Odalarinizi Ayrin.. Yemeğini hazirlamayin!
Soracaktir, Eleştircektir Gücünüzü Toplayip; Ben sana senden boşanmak istedimi söylerken şaka yapmiyordum, istemediğim birine yemek yapmak zorunda değilim deyin.
Yine kapi vs yumruklarsa Polisi ararim deyin.
Ciddiyetinizi bu şekil anlicaktir, Barişmakmi isticek?
Son Şansi şu şekilde verin ama gercekten son şansi olduğuna inandirin
Oturun şartlarinizi konuşun, odayi hala ayri tutun bu süre zarfinda. Gel derse hayir ben senden emin olmadikca düzelmicene O Odaya adim atmam deyin.
Baktinizki biraz ilimli oluyor, bir cift terapisine gitmeyi önerin
Son care olarak , Yinede Olmuyormu? Bicak gibi o zaman kesin atin.
En mâkul yorum bu.👍
 
Bütün
30 yaşındayım 1 yaşında ikiz kızlarım var
Eşimin ani öfke patlamalarından beni sürekli eleştirmesinden asla kapanmayan çenesinden beklentilerinden yoruldum taşıyamıyorum artık hep alttan aldım güzel dille konuştum bazen cinnette geçirdim ama değişen birşey yok

Hep gezmek ister doğum yaptım ikiz bebeğe bakmak kolaymış gibi hep gezmek istedi tek başına iki tane hiç susmayan hiç uyumayan çocuklara tek başıma bakıyorum saçlarım ağardı birde üstüne saçma sapan eleştirilerine maruz kalıyorum bunu niye böyle yaptın onu niye böyle yapmadım o bardağı niye oraya koydun neden o gömleği giydin sofrada çatallar neden farklı sıralasam bitmez belirteyim takıntılı falan değil bildiğiniz bilerek yapıyor takıntılı insan çoraplarını oraya buraya atmaz pantolunu orda burda gezmez ama bana gelince ben hep yanlış yaparım bazen birşey yaparım gelir on tane yorum yapar sabrederim asla susmaz en son o işi kaldırıp fırlatırım korkudan susar ama her seferinde tekrar tekrar aynı şeyler belki okuyana komik bile gelir ben yıldım herşeyle tek başıma savaşıp asla yaranamamaktan sanki mecburum herşeyi kusursuz yapmaya

En son dün oruçlu diye ses etmek istemedim ama yan gelip yattı elinde telefon grup arkadaşlarıyla yazışıyor bir konuda yardım istedim bekle dedi bekle bekle hala yok en son sinirim dayanmadı artık paçamda ağlayan çocuklar bel fıtığı oldum bir senede tek başıma mı yaptım bunları dedim başladı bağırmaya kapı pencere yumrukluyor bas bas bağırıyor çocuklar çok korktu sabaha kadar ağladılar gelip bakmadı bile film keyfi yaptı kendine sahura kadar sonra gelmiş ben namaz kılarken yatmış yatağa gönderdim git dedim boşanmak istediğimi söylüyorum kapat konuyu uzatma kes gibi cevaplar veriyor ne iftar ne sahur yapamadım ağlamaktan kendisi dana gibi yedi içti film izledi artık ona karşı sevgim cinsel çekimim hiçbir hissim yok beni öpmesini dokunmasını asla kaldıramıyorum istemiyorum çok direndm toparlayamadım ben bu evliliği

ben çalışan biriyim memurum kızlarıma annem bakacak o konuda sıkıntım yok sadece şuan onlara gidemem virüs yüzünden ona git diyorum gitmiyor beni asla ciddiye almıyor tek bildiği şey dıvar kapı yumruklamak sonra affedeyim diye peşimde gezip salya sümük ağlamak o yumruklar birgün belki bana iner sırf bu yüzden bile seni istemiyorum soğudum diyorum ayrılmak için mi evlenmişiz o bunun için evlenmemiş böyle saçma cevaplar istiyorki o istediğini söylesin yapsın yarım saat sonra canım aşkım olalım hep öyle yapar ama şunca zamandır evliyiz ne hediye alır ne süpriz yapar sonrada sen ne yapacaksın diye sorduğun için hevesim kaçtı der böyle yani arkadaşlar anlatacak çok şey var ben bu adamdan kurtulmak istiyorum ne yapacağım
Bütün tedbirlerinizi alıp evden ayrılın bence yada ailenizin aracı varsa onlar alsın sizi evden çıkıp direk arabaya binersiniz . Ama gitmelisiniz söyleyince lafta kalıyor sanıyor kaybetme korkusu yaşamadan kendini duzeltmez sanirim
 
Sana gelecekten haber vermeye geldim.
Kendimi ve evliliğimi gördüm sanki. İstediğin kadar burnunu sürt, en geç 2 aya fabrika ayarlarına döner, tecrübe ile sabit.
 
Söyleyin o sığıra, değil çocukların yanında kapı duvar yumruklamak sesini dahi yükseltmesin . Hep böyle yaratıklar yüzünden sorunlu bireyler yetişiyor. Siz de cesaretiniz varsa kurtulun gitsin, çünkü problem şu ki birçoğumuz böyle insanlardan kurtulmayı istesek de cesaret edemiyoruz..
 
30 yaşındayım 1 yaşında ikiz kızlarım var
Eşimin ani öfke patlamalarından beni sürekli eleştirmesinden asla kapanmayan çenesinden beklentilerinden yoruldum taşıyamıyorum artık hep alttan aldım güzel dille konuştum bazen cinnette geçirdim ama değişen birşey yok

Hep gezmek ister doğum yaptım ikiz bebeğe bakmak kolaymış gibi hep gezmek istedi tek başına iki tane hiç susmayan hiç uyumayan çocuklara tek başıma bakıyorum saçlarım ağardı birde üstüne saçma sapan eleştirilerine maruz kalıyorum bunu niye böyle yaptın onu niye böyle yapmadım o bardağı niye oraya koydun neden o gömleği giydin sofrada çatallar neden farklı sıralasam bitmez belirteyim takıntılı falan değil bildiğiniz bilerek yapıyor takıntılı insan çoraplarını oraya buraya atmaz pantolunu orda burda gezmez ama bana gelince ben hep yanlış yaparım bazen birşey yaparım gelir on tane yorum yapar sabrederim asla susmaz en son o işi kaldırıp fırlatırım korkudan susar ama her seferinde tekrar tekrar aynı şeyler belki okuyana komik bile gelir ben yıldım herşeyle tek başıma savaşıp asla yaranamamaktan sanki mecburum herşeyi kusursuz yapmaya

En son dün oruçlu diye ses etmek istemedim ama yan gelip yattı elinde telefon grup arkadaşlarıyla yazışıyor bir konuda yardım istedim bekle dedi bekle bekle hala yok en son sinirim dayanmadı artık paçamda ağlayan çocuklar bel fıtığı oldum bir senede tek başıma mı yaptım bunları dedim başladı bağırmaya kapı pencere yumrukluyor bas bas bağırıyor çocuklar çok korktu sabaha kadar ağladılar gelip bakmadı bile film keyfi yaptı kendine sahura kadar sonra gelmiş ben namaz kılarken yatmış yatağa gönderdim git dedim boşanmak istediğimi söylüyorum kapat konuyu uzatma kes gibi cevaplar veriyor ne iftar ne sahur yapamadım ağlamaktan kendisi dana gibi yedi içti film izledi artık ona karşı sevgim cinsel çekimim hiçbir hissim yok beni öpmesini dokunmasını asla kaldıramıyorum istemiyorum çok direndm toparlayamadım ben bu evliliği

ben çalışan biriyim memurum kızlarıma annem bakacak o konuda sıkıntım yok sadece şuan onlara gidemem virüs yüzünden ona git diyorum gitmiyor beni asla ciddiye almıyor tek bildiği şey dıvar kapı yumruklamak sonra affedeyim diye peşimde gezip salya sümük ağlamak o yumruklar birgün belki bana iner sırf bu yüzden bile seni istemiyorum soğudum diyorum ayrılmak için mi evlenmişiz o bunun için evlenmemiş böyle saçma cevaplar istiyorki o istediğini söylesin yapsın yarım saat sonra canım aşkım olalım hep öyle yapar ama şunca zamandır evliyiz ne hediye alır ne süpriz yapar sonrada sen ne yapacaksın diye sorduğun için hevesim kaçtı der böyle yani arkadaşlar anlatacak çok şey var ben bu adamdan kurtulmak istiyorum ne yapacağım
Adam tam bir hödük
 
Öncelikle mahkeme nazarında evi terk eden kusurlu olur bileğiniz olsun. Şu an ülkede yaşanan hatta dünyada yaşanan olağanüstü bir virüs sorunu var ve insanlar evde eşlerinin çok değişik özelliklerine şahit oluyor ya da hoşlarına gitmeyen huylarıyla mecburi 2-3 gün 7-24 vakit geçiriyor. E bi de sizin bakımı zor ikiz bebekleriniz var. Sinirleriniz, bedeniniz ve ruhunuzda (ilgisizlikten) yıpranmış. Hal böyleyken ayrılmak istiyorsunuz. Belki sonuna kadar haklısınız ama bu şartlarda alelacele boşanmak ileride pişmanlık getirir. Çocuklar babalarıyla aynı evde sağlıklı bir aile ortamında büyümekten mahrum kalacaklar. Yani siz çocuklarınız okula başlamış hayat rutininiz oturmuşken bunları söyleseniz daha sağlıklı düşünülmüş bir karar olurdu. Ben yemek telaşesine şimdilik girmeyin sadece kendinize basit şeyler hazırlayın. Ev işi ile kendinizi yormayın. Bebeklerinizin bakımına verin kendinizi ve bol bol dinlenir diyorum. Eğer atar gider yaparsa eşiniz direkt polisi arayın hiç riç rezillikten korkmayın. Zaten eşinizi gerçekten gözden çıkarttıysanız etrafınız eninde sonunda duyacak ha öyle duymuş ha böyle duymuş önemli değil. Sizin şu an kendi beden ve ruh sağlığınıza odaklanmanız lazım. Eşiniz daha iyi yemek daha iyi hizmet bekliyorsa kalkıp kendi yapacak. Evet kimse boşanmak için evlenmez ama kimse hizmetçi köle olmak için de evlenmiyor kusura bakmasın eşiniz. Umarım biraz daha rahatlayabilir ve dinlenebilirsiniz.
 
Back
X