Ebeveyn olduktan sonra çocuğun menfati önceliklidir, babası nasıl yaparsa yapsın demek çözüm değil, ilk zamanlar gelinir gidilir sonra mesafeler girer, evlat babayı kaybeder...baba şartlarını zorlasın istenir, baba anne zorlasın diye bekler olan çocuğa olur, mutlu anne mutlu çocuk mottosu kadar saçma bişey olamaz konu saatler süren bir yolsa...
Bundan nasıl bu kadar eminim sanırım izah etmem gerekir ; 8 yıl annesini, 25 yıl babasını görmemiş bir çocuğum. Aynı şekilde babalarıyla aralarına mesafe girmiş üç yeğen teyzesiyim, ne olduğunu en iyi bilenlerdenim, yazık bu evlatlara, mutlu musmutlu anneler babasızlığın yarasının yanından bile geçemez kesin bilgidir...