- Konu Sahibi duvarklima
-
- #221
her erkek aynı değil yusravera hanım
benim eşimin de ilk eşinden bir oğlu var ona karşı çok ilgili çok seviyor oğlunu çok ilgili
yanında kalmıyor annesinde kalıyor
anne de çocuğu babasından ne kadar uzaklaştırırsam iyidir diyerek başka bir şehre taşınmış ...
annenin çocuğunu babasından mahrum bırakmaya hakkı yok
bir baba ne yapabilir ??
aynı şehir de olsalardı her hafta sonu görebilirdi
ama bu şekilde ancak ayda bir görebiliyor oğlunu
Bir babanin yavrusuna en buyuk sevgisi annesini sevmesidir. Aldatma ve hirsizlik gibi yanlislar olmadiktan sonra bir erkek yuvayi kurtarmak isterse mutlaka kurtarir. Anne zaten yavrusu icin gozunun icine bakar yuvasinin kurtuasi icin. Mahkeme anneye verdigine gore velayeti bayanda haksiz bir durum yok. Okadar seviyosa yavrusunu yuvasiz birakmazdi. Anne olan anlar yasayan bilir. Nasrettin hoca damdan dusmus. Demisler kosun hekim cagirin nasrettin hoca durun demis bana bi damdan dusen bulun . Damdan dusenin halini damdan dusen bilir. Hangi sevgisiyle o baba olacak sahis evladinin buku boynunu duzeltebilir. Bir omur boynu bukuk yasiyacak camli canazesi varmis gibi cocuk kendini yetim hissedecek.
siz çok yaralanmışsınız sanırım adınıza üzüldüm tabi ki hiç kolay değil...allah yardımcınız olsun ...
her kadın da aynı olmuyor canım..
yuvayı kurtarmak sadece erkeğin yada sadece kadın ın görevi değildir hem kadın hem erkek birlikte kurtarır yuvayı tek taraftan beklenmez....
mahkeme de 1.5 yaşındaki çocuğu da babaya vermez...
slm.. öncelikle merakım için özür dilerim. eşinizin 2. eşi olmanız sizde negibi bi duygu his ettiriyor ve arada çocuğunun olması sizi rahatsız ediyormu? ve eşiniz ilk eşiyle sizi hiç kıyaslıyormu yada kıyasladığı hiç oldumu? tekrar özür... inşallah eşiniz ve siz çok mutlu olursunuz...anne de çocuğu babasından ne kadar uzaklaştırırsam iyidir diyerek başka bir şehre taşınmış ...
annenin çocuğunu babasından mahrum bırakmaya hakkı yok
bir baba ne yapabilir ??
aynı şehir de olsalardı her hafta sonu görebilirdi
ama bu şekilde ancak ayda bir görebiliyor oğlunu
off kızlar offff...o kadar sıkıntıdayım ki anlatamam.kaç gündür iş görüşmelerine gidiyorum.adamlar sizli bizli konuşurken boşandığımı anlayınca direk 'sen li ben li' olmaya başlıyorlar.hafiften asılmaya başlıyorlar,bütün sinirlerim kalktı kaç gündür.en son bugün de bir görüşmeden çıktım ve eve gelip ağladım artık.dayanamıyorum,resmen ikinci sınıf insan muammelesi görmeye başladım bu erkek milletinden. zaten verecekleri üç kuruş ne bana ne oğluma yetecek bir de böyle muammele görmek...
az önce faceden arkadaşlarımın resimlerine baktım daha çok ağladım.hepsi eşleri çocuklarıyla mutlu mutlu resimler koymuşlar.bir de kendi halimi düşünüp daha çok ağladım.bir taraftan da annemin lafları..allahım sabır ver ne olur
cnm sen yeni mi ayrıldın daha hala etkisinde gibisin ayrılığın ? iş görüşmelerindeki magandalara aldırma, aslında sen kendini o şekilde savunmasız görüyorsun onun yansımasını görüyorsun bence. dimdik dur karşılarında. hangi devirde yaşıyoruz artık evliliklerin %45 i boşanma ile sonuçlanıyor. bizim çocuklarımız ileride okulda sınıfın yarısı boşanmış olacak. ve boşanmanın da avantajları olduğu ortaya çıktı ileride daha güçlü insanlar oluyorlar. sadece dezavantaj olarak düşünme. ama sen mutsuz olursan ve çocuğa da bunu belli edersen çocuk nasıl mutlu olacak ? çok zor biliyorum ama çocuğun için gül hayata..o resimlerini gördüğün arkadaşlarının da mutlu olduğu filan yok aslında, herkes bir şekilde sorunlu evliliğinde. arkadaşlarım var bir tanesi mutlu değil evli olup da. hepsi depresyon geçiriyor artık evlilik kurumu hakikaten çökmüş durumda inan bana. çok nadirdir hem evli hem de çoook mutlu olan. genelde 3 gün iyiyse 4 gün kötü veya tam tersi şeklinde gidiyor evlilikler.
Sagolasin ama dedigim gibi bu konularda hatasi olsaydi kucukte olsa anneye vermezdi ve bunun haricinde normal bir ev hanimi asla kucaginda kucucuk bir yavruyla bu acimasiz dunyayi goze alamaz. Annelik duygusuyla yapamaz bir kere bence baba hic cabalamamis demektir
ben yazıları okurken çok ağladım hala ağlıyorum belkı yenı boşanma sürecinde olduğum için benim eşim yada eşim olur sanıp evlendiğim insan 6 aydır çocugunu görmüyor bu nasıl vicdansılıktır deyip kendi kendime ağlıyordum herkezin başında varmış Allah en iyisinı bilir belki buda hayırlıdır gerçi bizimki anne ve babasıyla bu duruma alışmalıyız demişler sonuçta bır daha gormeyeceklermiş bunu oturup düşünmüşler ...
Bazen bu insanı sevdiğim için kendimden nefret ediyorum...
canım kendinden nefret etme.ilk zamanlar zordur evet,hepimiz bu duygu karışıklıklarını yaşıyoruz.zaman herşeyin ilacı derler,zamanla geçecek sanırım.daha çok taze herşey.bak benim oğlum babasını bir buçuk senedir görmüyor(sadece yazın bir gece için aldı ertesi gün sabahın köründe gelip verdi oğlanı hepsi bu) oğlum dört yaşında yani yazın bir geceyi saymazasam iki buçuk yaşından beri çocuğu görmüyor.görmemeyi geçtim telefonla arayıp bir kez bile çocuğum ne yapıyor,öldü mü kaldı mı diye sormadı adam.oğlum yolda görse babasını tanımaz düşün. yani diyeceğim aşağı yukarı hepimiz aynı durumdayız.insan bir benim başıma geldi sanıyor,çok üzülüyor.ama burayı okuyunca bakıyorum ki herkes az çok aynı şeyleri yaşıyor maalesef.baba olmaktan uzak bu adamları allaha havale ettim.küçücük çocukların günahlarına girdiler,allah yanlarına bırakmasın.
Haklısın daha yeni olduğu için duygularım alt üst olmuş durumda benım mantığım almıyor arkadaşım neden bunlar evlatlarına sahip cıkmıyorlar ayrılmasakta ölmüş olsak çocuklarımız sahipsiz mi kalacaklardı çocukların suçu ne 10 aylıktı benim oğlum ayrıldık şimdi 16 aylık oldu Allah islah etsin kalplerine merhamet versin inş. bu musibetin arkasından Rabbim hayır ihsan eder bizlere
Burada yazınca rahatlıyorum...
bende boşandım 2 yıl olacak.4 ay süren ve cinselliğin yaşanmadığı bir evlilik ama gelin görün ki ben şimdiye kadar kimsenin yapmadığı bir suç işlemişim.BOŞANMIŞIM.artık bıktım bende çıkıp bağırmak istiyorum.boşanmadan önce herkesin gözbebeğiydim.oğullarıyla evlendirmek isteyen anneler çoktu.ben ise üniversitede böyle bir şey düşünmediği mi mesleğimi elime alınca düşündüğümü söyleyip görüşmedim kimseyle.mesleğimi elime aldığım dağ köyünde eski eşimle tanıştım ve evlendim.çevrem onun benim için ilk olduğunu daha önce yaşanmış bir ilişkim olmadığını biliyordu.ama ne oldu ben boşanınca herkes artık beni kimseye layık görmemeye başladı.neden ne değişti.başka bir kişi mi oldum evlenip ayrılınca.tabiri caizse şimdi kimse kapımı çalmıyor.çünkü sevgili bayanlar anneler beni büyük bir günah işlemiş olarak görüyorlar.tabi yaa resmi olarak başka bir erkek benim vücudumu gördü dokundu.soruyorum o kişilere oğlunuzu evlendirmek için düşündüğünüz kızlarda ne yaşadığını biliyormusunuz.lisede benim arkadaşlarım prezavatifin hangisinin daha iyi olduğunu konuşurlardı.ünide erkek arkadaşıyla yanı evde kalıp evine gittiğinde böyle yaşayanları ayıplayan kızlar vardı.şimdi o kızlar bana göre daha mı TEMİZ daha mı LAYIK.yaa oğulları onlar yapınca birşey olmuyorda kızlar yapınca mı günah.nefret ettim artık bu toplumun düşüncelerinden.benim suçum doğru yollarla evlenmekmiydi
en çok içimi açıtan bunları düşünenlerin hep KADINLAR olması.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?